το και ερινεός και ερινός και αρινός, ο (AM ἐρινεόν, Α και ἐρινόν) ερινεόςο καρπός της αγριοσυκιάς, το αγριόσυκο («εἰσδύεται εἰς τὰ τῶν συκῶν ἐρινεά», Αριστοτ.).