εὑρετός

English (LSJ)

εὑρετή, εὑρετόν, discoverable, Hp.Vict.1.2; τὰ μὲν διδακτὰ μανθάνω, τὰ δ' εὑρετὰ ζητῶ S. Fr.843; εὑρετὰ ἀνθρώποις X.Mem.4.7.6.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qu'on peut trouver ou inventer.
Étymologie: adj. verb. de εὑρίσκω.

Russian (Dvoretsky)

εὑρετός: [adj. verb. к εὑρίσκω могущий быть найденным или открытым (τὰ μὲν διδακτὰ μανθάνω, τὰ δ᾽ εὑρετὰ ζητῶ Soph. ap. Plut.): εὑρετὰ ἀνθρώποις Xen. доступное человеческому разуму.

Greek (Liddell-Scott)

εὑρετός: -ή, -όν, ῥήμ. ἐπίθ. τοῦ εὑρίσκω, ὃν δύναταί τις νὰ εὕρῃ, νὰ ἀνακαλύψῃ, τὰ μὲν διδακτά μανθάνω, τὰ δ’ εὑρετά ζητῶ Σοφ. Ἀποσπ. 723· εὑρετὰ ἀνθρώποις Ξεν. Ἀπομν. 4. 7, 6.

Greek Monotonic

εὑρετός: -ή, -όν, ρημ. επίθ. του εὑρίσκω, αυτός που μπορεί να βρεθεί, εμφανής, σε Ξεν.

Middle Liddell

εὑρετός, ή, όν verb. adj. of εὑρίσκω,]
discoverable, Xen.

Translations

findable

Esperanto: trovebla, eltrovebla; Finnish: löydettävä; French: trouvable; German: findbar, auffindbar; Ido: trovebla; Romanian: găsibil; Slovak: zistiteľný, nájditeľný