ζελᾶς

English (LSJ)

ὁ, gen. and dat. ζελά, Thracian word, = οἶνος, Choerob.in Theod.1.145: but dat. τῷ ζῆλα Eup. (Fr.355) ibid., cf. Hsch. s.v. ζίλαι, Phot. s.v. ζειλα (sic).

French (Bailly abrégé)

ζελᾶ (ὁ) :
= οἶνος.
Étymologie: mot thrace.

Greek Monolingual

ζελᾱς, ὁ (Μ)
(στον Ησύχ. ζίλαι και στον Φώτ. ζειλά, (γεν. και δοτ. ζελά)
στον Εύπ. και δοτ. τῷ ζήλα)
κρασί.
[ΕΤΥΜΟΛ. Λέξη θρακικής προελεύσεως].