κατακώχιμος

German (Pape)

[Seite 1358] zurückzuhalten, zu fesseln, ἐκ τῆς ἀρετῆς Arist. Eth. 10, 9; geneigt, πρός τι, Polit. 2, 9, vgl. H. A. 6, 18.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui se laisse prendre facilement.
Étymologie: κατακωχή.