κλᾷθρον

English (LSJ)

v. κλεῖθρον. κλαιόν· τὸ κανοῦν, Hsch. κλᾱΐς, gen. κλαῖδος and κλαΐδος, ἁ, Dor. for κληΐς, κλείς. κλάϊστρον, τό, Dor. for κλεῖστρον (q.v.).

Greek Monolingual

κλᾷθρον, τὸ (Α)
(δωρ. τ.) βλ. κλείθρο.