ξυλοκαστέλλιον

German (Pape)

[Seite 281] τό, von castellum abgeleitet, hölzernes Häuschen, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ξυλοκαστέλλιον: τό, = ξύλινον καστέλλιον, Ἀπολλόδ. Ἀρχιτ. 46.

Greek Monolingual

και ξυλοκαστέλι, το (ΑΜ ξυλοκαστέλλιον)
ξύλινο καστέλι, ξύλινο φρούριο
νεοελλ.-μσν.
ξύλινος πύργος τον οποίο τοποθετούσαν κατά τον μεσαίωνα και κυρίως στο Βυζάντιο πάνω στα τείχη φρουρίου ή στα κατάρτια τών δρομώνων, δηλαδή βυζαντινών πολεμικών ιστιοφόρων πλοίων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ξύλον + καστέλ(λ)ιο(ν) «μικρό φρούριο»].