παραλόομαι

Greek (Liddell-Scott)

παραλόομαι: Παθητ., ὁμοῦ λύομαι, Ἀριστ.φ Ἀποσπ. 150, 736, ἐν τοῖς τύποις παραλοῦσθα, παραλοῦται ἀντἰ παραλόεσθαι, παραλόεται - «παραλοῦμαι· παροιμιακῶς, εἰώθησαν γὰρ πρότερον ἐν τοῖς βαλανείοις οἱ πλούσιοι παραλούειν τοὺς πένητας· Ἀριστοφάνης Ἀναργύρῳ· ἀλλὰ πάντας χρὴ παραλοῦσθαι καὶ τοὺς σπόγγους ἐᾶν· συνεισιέναι τοῖς πλουσίοις, ὥστε μηδὲ σπόγγους φέρειν, ἀλλὰ τοῖς ἐκείνων χρῆσθαι» Φώτ.

Russian (Dvoretsky)

παραλόομαι: v. l. = παραλοῦμαι.