τεκεῖν, v. τίκτω.
3ᵉ sg. ao.2 poét. de τίκτω.
τέκε: эп. 3 л. sing. aor. 2 к τίκτω.
τέκε: τεκεῖν, ἴδε ἐν λ. τίκτω.
see τίκτω.
τέκε: Επικ. γʹ ενικ. αορ. βʹ του τίκτω· τεκεῖν, απαρ.