τεοῦ

English (LSJ)

Dor. gen. of σύ, Epich.145, Sophr.84, Call.Cer.99, cf. A.D. Pron.75.16.
II τέου, gen. of τίς, Archil.95.

German (Pape)

[Seite 1092] ep. u. dor. gen. von σύ statt σοῦ, Callim. Cer. 99; s. Apoll. Dysc. de pron. p. 356.

Greek (Liddell-Scott)

τεοῦ: Ἐπικ. καὶ Δωρ. γενικ. τῆς ἀντωνυμ. σύ, Καλλ. εἰς Δήμ. 98, Ἀπολλών. περὶ Ἀντωνυμ. 356.

Greek Monolingual

(Α τεοῦ)
(δωρ. τ. γεν. εν. της προσ. αντων. β' προσ. σύ) βλ. εσύ.