ἀγλαόφημος

English (LSJ)

ἀγλαόφημον, of splendid fame, Orph.H.31.4; Dor. ἀγλαόφαμος, pr. n. of Thracian mystic, Iamb.VP28.146, etc.

Spanish (DGE)

-ον
de espléndida fama κούρης εἰν αλίης ἀγλαόφημε πάϊ Simon.Eleg.3a.10, cf. 1a.13, Μοῦσαι Πιερίδες Orph.H.76.2, cf. 31.4.

German (Pape)

[Seite 17] mit herrkichem Ruhme, Orph. Hym.

Greek (Liddell-Scott)

ἀγλαόφημος: -ον, ὁ ἔχων λαμπράν, ἔνδοξον φήμην, Ὀρφ. Ὕμν. 34.