ἀετοφόρος

English (LSJ)

ὁ, standard-bearer, = Lat. aquilifer, Plu.Caes.52.

Spanish (DGE)

-ον
• Prosodia: [ᾱ-]
1 que tiene un águila de una moneda χαλκὸν ἓν ἀετοφόρον ID 1442B.51 (II a.C.).
2 que lleva el estandarte ἀετοφόρων λεγεώνων δόξα Orac.Sib.8.78
subst. ὁ ἀ. como trad. del lat. aquilifer, portaestandarte, aquilífero Plu.Caes.52, SEG 45.1732.7 (Frigia II d.C.), Gloss.2.20.

German (Pape)

[Seite 43] aquilifer, Orac. Sib. u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
porte-aigle, porte-enseigne.
Étymologie: ἀετός, φέρω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ἀετοφόρος -ου, ὁ ἀετός, φέρω drager van de adelaar (als veldteken).

Russian (Dvoretsky)

ἀετοφόρος: ὁ (лат. aquilifer) знаменосец легиона Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ἀετοφόρος: ὁ φέρων τὸν ἀετόν, τὴν σημαίαν, Λατ. aquilifer, Πλουτ. Καῖσ. 52˙ πρβλ. ἀητοφόρος.

Greek Monotonic

ἀετοφόρος: ὁ (φέρω), σημαιοφόρος (της σημαίας του αετού), σε Πλούτ.

Middle Liddell

φέρω
a standard-bearer, Plut.