ἀκουστής

English (LSJ)

ἀκουστοῦ, ὁ,
A hearer, listener, Men.988; τῶν ἀλλοτρίων κακῶν D.H.Dem. 45.
2 auditor, disciple, Scymn.20, Agathem.1.1, Phld.Rh.1.95 S., D.H.Isoc.1, etc.

Spanish (DGE)

-οῦ, ὁ
• Prosodia: [ᾰ-]
1 oyente Men.Fr.616, c. gen. τῶν ἀλλοτρίων κακῶν D.H.Dem.45.5, τῆς καρδίας αὐτοῦ ἐπίσκοπος ἀληθὴς καὶ τῆς γλώσσης ἀ. LXX Sap.1.6.
2 discípulo, alumno Scymn.20, Agathem.1.1, Phld.Rh.2.159Aur., Acad.Hist.3.38, D.H.Isoc.1.2.
3 mediador, árbitro τῆσδε τῆς ὑποθέσεως PLond.1708.127 (VI d.C.).

German (Pape)

[Seite 78] ὁ, Zuhörer, Men. bei Poll. 2, 82, der das Wort tadelt, D. Hal. u. Sp.

Russian (Dvoretsky)

ἀκουστής: οῦ ὁ слушатель Men.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκουστής: [ᾰ], -οῦ, ὁ, ὁ ἀκούων, ὁ προσέχων, Μενάνδ. Ἄδηλ. 403. 2) ἀκροατής, μαθητής, Ἀγαθήμερ. Γεωγρ. 1. 1, Διον. Ἁλ. κτλ.

Greek Monolingual

ἀκουστής, ο (Α) ἀκούω
1. αυτός που ακούει, ο ακροατής
2. μαθητής, σπουδαστής.