ἀπομαρτυρέω

English (LSJ)

testify, bear witness, ἀ. τισὶν ὅτι εἰσὶν πολῖται Milet. 3 No.313 (iii B.C.): c. acc. et inf., Plb.30.31.20; τι Plu.2.860c:—Pass., περὶ τούτων ἀπομεμαρτύρηται αὐτῷ ὅτι IG2.377.9.

Spanish (DGE)

1 atestiguar, testificar μοι a mi favor, PSI 503.14 (III a.C.), τοῖς περὶ τὸν Μένυλλον Plb.31.10.4, c. complet. de inf. ἀπομαρτυρήσαντες ... πεπειθαρχηκέναι τοὺς Ῥοδίους Plb.30.31.20, abs. περὶ τούτων IG 2².908.6 (II a.C.), cf. 9(1).222.8 (Tritonio), καθάπερ ... Θεόπομπος ἀπομαρτυρεῖ Did.in D.14.56, cf. IG 2².889.9 (II a.C.).
2 testimoniar εὔνοιαν LXX 2Ma.12.30.

German (Pape)

[Seite 314] ein Zeugniß ablegen, τινί Pol. 32, 1; sequ. acc. c. inf. 31, 7; διότι 31, 18 u. Sp.

French (Bailly abrégé)

ἀπομαρτυρῶ :
produire un témoignage.
Étymologie: ἀπό, μαρτυρέω.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπομαρτῠρέω: μαρτυρῶ, φέρω μαρτυρίαν, μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., Πολύβ. 31. 7, 20· τι Πλούτ. 2. 860C.

Russian (Dvoretsky)

ἀπομαρτῠρέω: представлять свидетельство, свидетельствовать (τινι Polyb.; τι Plut.).