ἀραιόδους

English (LSJ)

οντος, ὁ, ἡ, with thin-set teeth, Arist.HA501b23, cf.Pr. 963b20(dub. l.).

Spanish (DGE)

-οντος
que tiene los dientes separados Arist.HA 501^b23, Pr.963^b20.

German (Pape)

[Seite 343] οντος, mit spärlichen Zähnen, mit Zahnlücken, Arist. H. A. 2, 3. 13.

Russian (Dvoretsky)

ἀραιόδους: οδόντος adj. с редкими зубами Arst.

Greek (Liddell-Scott)

ἀραιόδους: -οντος, ὁ, ἡ, ὁ ἀραιοὺς ἔχων τοὺς ὀδόντας, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 2. 3, 2.

Greek Monolingual

βλ. αραιοδόντης.