ἀφρῖτις
English (LSJ)
ιδος, ἡ, = ἀφρός III, Arist.Fr.309, Ath.7.325b, Opp.H.1.776.
Spanish (DGE)
-ιδος, ἡ
ict. bocarte o boquerón prob. Aphya minuta Arist.Fr.309, Ath.325b, Opp.H.1.776.
German (Pape)
[Seite 415] ιδος, ἡ, Schaumsisch, Opp. H. 1, 776; nach Ath. VII, 284 f eine Art ἀφύη.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφρῖτις: -ιδος, ἢ ἀφρύη, ης, ἡ εἶδος ἀφύης, Ἀριστ. Ἀποσπ. 292, Ὀππ. Ἁλ. 1. 776 καὶ τὸν θαλάττιον γόνον, ὃν ἡμεῖς μὲν ἀφύην, ἄλλοι δὲ ἀφρύην ὀνομάζουσιν, οἱ δὲ ἀφρὸν Ἀθήν. 325Β· ― «ὅθεν ἔοικε παράγεσθαι τὸ τῶν Γάλλων frai, ἴσως δὲ καὶ τὸ fretin, οἶς σημαίνουσι τὰ μικρὰ ἰχθύδια καὶ τὰ παρ’ ἡμῖν νῦν ἀφρόψαρα, οἷς δηλοῦσιν, ὥς φησιν ὁ Σοννίνιος (Voyage en Grèce τ. 1, σ. 278), τὰ λεπτὰ μελανουρίδια» Κοραῆς εἰς Ξενοκράτην σ. 54.