ἐπίπτωσις

English (LSJ)

-εως, ἡ,
A onslaught, αἰφνίδιον ποιεῖσθαι τὴν ἐ. J.AJ18.9.2.
2. falling upon, φωνῆς ἐπὶ μίαν τάσιν Nicom.Harm.12.
b. falling over the forehead, τριχῶν Antyll. ap. Orib.44.8.1.
3. falling to one, κλήρων Plu.2.74od (pl.).
b. chance, ἐ. τυχική Phld.Rh.1.211S., cf. Theag. ap.Stob.3.1.117, Str.2.3.7.

German (Pape)

[Seite 974] ἡ, das Darauffallen, der Zufall, Theages Stob. fl. 1, 67; κατὰ ἐπίπτωσιν καὶ συντυχίαν Strab. II, 102; Plut. u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
action de survenir à, τινι ; hasard, chance : κατ' ἐπίπτωσιν par hasard.
Étymologie: ἐπιπίπτω.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίπτωσις: -εως, ἡ, (ἐπιπίπτω) τὸ πίπτειν εἴς τινα, αἱ τῶν κλήρων... ἐπιπτώσεις Πλούτ. 2. 740D· τὸ κατὰ τύχην γινόμενον, σύμπτωσις, Θεαγ. παρὰ Στοβ. 9. 21· κατὰ ἐπίπτωσιν καὶ συντυχίαν Στράβ. 102.

Russian (Dvoretsky)

ἐπίπτωσις: εως ἡ
1 падение, выпадение (τῶν κλήρων Plut.);
2 случай, случайность: κατ᾽ ἐπίπτωσιν Plut. случайно.