ὀστάριον

English (LSJ)

τό, Dim. of ὀστέον,
A little bone, PTeb.1.18 (ii/i B.C.), AP11.96 (Nicarch.), Damocr. ap. Gal.14.94, Tz.H.10.231; small piece of bone, Heliod. ap. Orib.46.11.30, Dsc.Eup.1.235.
II stone, kernel, of nuts, etc., Id.1.118, Alex.Trall.8.2, Paul.Aeg.6.24.

German (Pape)

[Seite 398] τό, dim. von ὀστέον, Sp.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
1 petit os;
2 grain de nèfle.
Étymologie: ὀστέον.

Russian (Dvoretsky)

ὀστάριον: (ᾰ) τό косточка Anth.

Greek (Liddell-Scott)

ὀστάριον: τό, ὑποκορ. τοῦ ὀστέον, μικρὸν ὀστοῦν, Ἀνθ. Π. 11. 96 Τζέτζ.

Greek Monotonic

ὀστάριον: [ᾰ], τό, υποκορ. του ὀστέον, μικρό κόκαλο, κοκαλάκι, σε Ανθ.

Middle Liddell

ὀστᾰ́ριον, ου, τό, [Dim. of ὀστέον
a little bone, Anth.