ὀστεολόγος

English (LSJ)

ὀστεολόγον, extracting bones: ὀστεολόγον, τό, a surgical instrument, Hp.Mul.1.70.

German (Pape)

[Seite 398] Knochen sammelnd (?).

Greek Monolingual

ο, η (Α ὀστεολόγος, -ον)
νεοελλ.
επιστήμονας που ασχολείται συστηματικά με την οστεολογία
αρχ.
1. αυτός που εξάγει οστά
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ὀστεολόγον
είδος χειρουργικού εργαλείου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀστέον / ὀστοῦν + -λόγος].