ὑψηλοφροσύνη

Greek (Liddell-Scott)

ὑψηλοφροσύνη: ἡ, τὸ φρονεῖν ὑψηλά, ὑπερηφανία, Ὠριγέν. τ. 1, σ. 592C, Μακάρ. 696D, Βίος Νείλου Νεωτ. 37Α· ― ὑψηλοφρονία, Σουΐδ. ἐν λ. ἐωροκοπίαις.

German (Pape)

ἡ, hoher Sinn; Hochmut, Stolz, Sp.