ὠκύπομπος
English (LSJ)
ὠκύπομπον, conveying rapidly, of ships, δόρυ B.16.90; ναῦς E.IT1137 (lyr.); πλάται ib.1427.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
transporté promptement.
Étymologie: ὠκύς, πέμπω.
German (Pape)
schnell schickend, fortbringend, ναῦς Eur. I.T. 1137, πλάται 1427.
Russian (Dvoretsky)
ὠκύπομπος: быстроходный, быстрый (ναῦς, πλάται Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
ὠκύπομπος: -ον, ταχέως φέρων, μεταφέρων, ναῦς Εὐρ. Ι. Τ. 1137· πλάται αὐτόθι 1427· ― φέρεται καὶ ὠκυπομπός, ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 203.
Greek Monolingual
-ον, Α
(ποιητ. τ.) αυτός που μεταφέρει κάτι με ταχύτητα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠκύς «ταχύς» + πομπός (< πέμπω), πρβλ. ταχύ-πομπος].
Greek Monotonic
ὠκύπομπος: -ον, αυτός που φέρνει γρήγορα, που μεταφέρει αμέσως, σε Ευρ.