ὠμόφαγος

English (LSJ)

ον, eaten raw, of sacrifices offered to Dionysus, E. Fr. 472.12 (anap., τάς τ' ὠμοφάγους δαίτας τελέσας codd. perhaps rightly, cf. ὠμοφάγιον).

ὠμόφᾰγος: съедаемый в сыром виде, состоящий из сырого мяса (δαῖτες Eur.).

roh gegessen, roh zu essen; δαῖτες Eur. fr. Cret. 2.13; vgl. auch Bacch. 139.