Latin > English (Lewis & Short)

Dĭōn: ōnis, v. Dio.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) Dĭōn,¹⁰ v. Dio.
(2) Dĭŏn, v. Dium.

Latin > German (Georges)

Diōn (Dio), ōnis, m. (Δίων), I) D. Syracosius, Schwager Dionysius' I., des Tyrannen von Syrakus, fand nach der Befreiung seiner Vaterstadt (353 v. Chr.) durch eine Verschwörung seinen Tod, Nep. Dion. 1 sqq. Cic. de or. 3, 139; de off. 1, 155. – II) D. Neapolites, ein berühmter Mathematiker aus Neapel, Augustin. de civ. dei 21, 8, 2.