αυ: Difference between revisions

|mltxt=αὖ <b>επίρρ.</b> (Α)<br /><b>1.</b> εκ νέου, [[πάλι]]<br /><b>2.</b> [[επιπλέον]], [[ακόμη]], [[επίσης]]<br /><b>3.</b> αφετέρου, εξάλλου<br /><b>4.</b> αντιθέτως, [[τουναντίον]]<br /><b>5.</b> [[αλλά]]<br /><b>6.</b> [[προς]] τα [[πίσω]], [[πίσω]]<br /><b>7.</b> ως [[επιφώνημα]] ή [[ερώτηση]] που εκφράζει [[αδημονία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Το αρχ. επίρρ. <i>αυ</i> συνδέεται με τα λατ. <i>aut</i>, <i>autem</i> «δε, [[λοιπόν]], μεν...δε», με το οσκ. <i>auti</i> και πιθ. με το αρχ. ινδ. <i>άνα</i> «[[προς]] τα [[κάτω]], εδώ [[κάτω]]». Ανάγεται στο ινδοευρ. επίρρ. <i>αιι</i> «[[πίσω]], [[πάλι]]» και απαντά ως [[πρόθημα]] στις διάφορες ινδοευρ. γλώσσες για να δηλώσει τον χωρισμό, την [[απομάκρυνση]] (πρβλ. <i>αυχάττειν</i> «αναχωρείν, αναχάζεσθαι» στη [[γλώσσα]] του Ησυχίου, λατ. <i>au</i>-<i>fugio</i> «[[αποφεύγω]]», <i>au</i>-<i>fero</i> «[[αφαιρώ]], [[αρπάζω]]», βαλτ. <i>αu</i>-, αρχ. σλαβ. <i>u</i>- «[[μακριά]], από»). Συντίθεται [[επίσης]] με άλλα μόρια και σχηματίζει τ. όπως: <i>αύ</i>-<i>τε</i>, <i>αύ</i>-<i>θ</i>-<i>ις</i>, (επικ. ιων.) <i>αύ</i>-<i>τις</i>, <b>(κρητ.)</b> <i>αύ</i>-<i>τ</i>-<i>ιν</i>, <b>(θεσσ.)</b> <i>αύ</i>-<i>θε</i>].