3,274,919
edits
(T21) |
(6) |
||
Line 30: | Line 30: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=ὥρας, ἡ, from [[Homer]] [[down]], the Sept. for עֵת and in Daniel for שָׁעָה;<br /><b class="num">1.</b> a [[certain]] [[definite]] [[time]] or [[season]] [[fixed]] by [[natural]] [[law]] and [[returning]] [[with]] the revolving [[year]]; of the seasons of the [[year]], [[spring]], [[summer]], [[autumn]], [[winter]], as [[ὥρα]] [[τοῦ]] θέρους, [[πρώϊμος]] καί [[ὄψιμος]], χειμερια, etc.; [[often]] in the Greek writings (cf. Liddell and Scott, [[under]] A. I:1c., and on the [[inherent]] [[force]] of the [[word]] [[especially]] Schmidt, [[chapter]] 44 § 6f).<br /><b class="num">2.</b> the daytime (bounded by the [[rising]] and the setting of the [[sun]]), a [[day]]: [[ὥρα]] παρῆλθεν, [[ἤδη]] ὥρας πολλῆς γενομένης (or γινομένης) (A. V. [[when]] the [[day]] [[was]] [[now]] [[far]] spent), [[πολύς]], c. ([[but]] [[note]] [[that]] in the [[example]] from [[Polybius]] [[there]] cited πολλῆς ὥρας [[means]] [[early]])); ὀψίας ([[ὀψέ]] T Tr marginal [[reading]] WH [[text]]) [[ἤδη]] οὔσης τῆς ὥρας (WH marginal [[reading]] brackets τῆς ὥρας), [[ὀψέ]] τῆς ὥρας, [[Polybius]] 3,83, 7; τῆς ὥρας ἐγιγνετο [[ὀψέ]], [[Demosthenes]], p. 541,28).<br /><b class="num">3.</b> a [[twelfth]] [[part]] of the daytime, an [[hour]] (the [[twelve]] hours of the [[day]] are reckoned from the [[rising]] to the setting of the [[sun]], BB. DD., [[under]] the [[word]] Hour; Riehm's HWB, [[under]] the [[word]] Uhr)): τῆς ἡμέρας added, τῆς νυκτός added, [[ὥρα]], in stating the [[time]] [[when]] (Winer s Grammar, § 31,9; Buttmann, § 133,26): ἐν, Winer s Grammar, § 32,6; Buttmann, § 131,11): Winer s Grammar, and Buttmann's Grammar, at the passages cited): [[ποιέω]], I:1a. at the [[end]]); [[ἀπό]], [[ἕως]], [[μέχρι]], [[περί]] [[with]] the accusative a [[very]] [[short]] [[time]]: [[μία]] [[ὥρα]], ἐν, WH marginal [[reading]] accusative), 17 (16), 19; [[πρός]] ὥραν (A. V. for a [[season]]), A. V. for an [[hour]]); [[πρός]] καιρόν ὥρας (for a [[short]] [[season]]), [[any]] [[definite]] [[time]], [[point]] of [[time]], [[moment]]: the [[fit]] or [[opportune]] [[time]] for [[one]], ἡ [[ἄρτι]] [[ὥρα]] (A. V. [[this]] [[present]] [[hour]]), ἐσχάτῃ [[ὥρα]], the [[last]] [[hour]] i. e. the [[end]] of [[this]] [[age]] and [[very]] [[near]] the [[return]] of Christ from [[heaven]] ([[see]] [[ἔσχατος]], 1, p. 253 b), αὐτῇ τῇ [[ὥρα]], [[that]] [[very]] [[hour]], A. V. ([[not]] R. V.) [[that]] [[instant]]); ἐν αὐτῇ τῇ [[ὥρα]], in [[that]] [[very]] [[hour]], R G L [[text]]); ἐν τῇ [[ὥρα]] [[ἐκείνῃ]], ἐν [[ἐκείνῃ]] τῇ [[ὥρα]], L marginal [[reading]] T Tr WH); ἀπ' ἐκείνης τῆς ὥρας, [[ἀπό]] τῆς ὥρας ἐκείνης, [[ὥρα]] [[ὅτε]], [[ἵνα]] ([[see]] [[ἵνα]], II:2d.), καί and a [[finite]] [[verb]], [[ὥρα]] ἐν ἤ, [[οὔπω]] [[ὥρα]] συναχθῆναι τά κτήνη, [[Aeschylus]] [[down]], in Passow, [[under]] the [[word]], vol. ii., p. 2620a; (Liddell and Scott, [[under]] the [[word]], B. I:3); so the Latin tempus est, [[Cicero]], Tusc. 1,41, 99; ad Attic 10,8). Owing to the context [[ὥρα]] [[sometimes]] denotes the [[fatal]] [[hour]], the [[hour]] of [[death]]: L Tr WH [[read]] ἡ [[ὥρα]] αὐτῶν i. e. the [[time]] [[when]] these predictions are [[fulfilled]]); ἡ [[ὥρα]] τίνος, '[[one]]'s [[hour]]', i. e. the [[time]] [[when]] [[one]] [[must]] [[undergo]] the [[destiny]] appointed him by God: so of Christ, [[ἐξαυτῆς]] (ἀφ' ἧς? cf., p. 58b [[top]]), Winer s Grammar, § 64,5, [[under]] the [[word]]; Buttmann, 82 (71); on the [[omission]] of the [[article]] [[with]] it (e. g. Winer s Grammar, § 19, [[under]] the [[word]]). | |txtha=ὥρας, ἡ, from [[Homer]] [[down]], the Sept. for עֵת and in Daniel for שָׁעָה;<br /><b class="num">1.</b> a [[certain]] [[definite]] [[time]] or [[season]] [[fixed]] by [[natural]] [[law]] and [[returning]] [[with]] the revolving [[year]]; of the seasons of the [[year]], [[spring]], [[summer]], [[autumn]], [[winter]], as [[ὥρα]] [[τοῦ]] θέρους, [[πρώϊμος]] καί [[ὄψιμος]], χειμερια, etc.; [[often]] in the Greek writings (cf. Liddell and Scott, [[under]] A. I:1c., and on the [[inherent]] [[force]] of the [[word]] [[especially]] Schmidt, [[chapter]] 44 § 6f).<br /><b class="num">2.</b> the daytime (bounded by the [[rising]] and the setting of the [[sun]]), a [[day]]: [[ὥρα]] παρῆλθεν, [[ἤδη]] ὥρας πολλῆς γενομένης (or γινομένης) (A. V. [[when]] the [[day]] [[was]] [[now]] [[far]] spent), [[πολύς]], c. ([[but]] [[note]] [[that]] in the [[example]] from [[Polybius]] [[there]] cited πολλῆς ὥρας [[means]] [[early]])); ὀψίας ([[ὀψέ]] T Tr marginal [[reading]] WH [[text]]) [[ἤδη]] οὔσης τῆς ὥρας (WH marginal [[reading]] brackets τῆς ὥρας), [[ὀψέ]] τῆς ὥρας, [[Polybius]] 3,83, 7; τῆς ὥρας ἐγιγνετο [[ὀψέ]], [[Demosthenes]], p. 541,28).<br /><b class="num">3.</b> a [[twelfth]] [[part]] of the daytime, an [[hour]] (the [[twelve]] hours of the [[day]] are reckoned from the [[rising]] to the setting of the [[sun]], BB. DD., [[under]] the [[word]] Hour; Riehm's HWB, [[under]] the [[word]] Uhr)): τῆς ἡμέρας added, τῆς νυκτός added, [[ὥρα]], in stating the [[time]] [[when]] (Winer s Grammar, § 31,9; Buttmann, § 133,26): ἐν, Winer s Grammar, § 32,6; Buttmann, § 131,11): Winer s Grammar, and Buttmann's Grammar, at the passages cited): [[ποιέω]], I:1a. at the [[end]]); [[ἀπό]], [[ἕως]], [[μέχρι]], [[περί]] [[with]] the accusative a [[very]] [[short]] [[time]]: [[μία]] [[ὥρα]], ἐν, WH marginal [[reading]] accusative), 17 (16), 19; [[πρός]] ὥραν (A. V. for a [[season]]), A. V. for an [[hour]]); [[πρός]] καιρόν ὥρας (for a [[short]] [[season]]), [[any]] [[definite]] [[time]], [[point]] of [[time]], [[moment]]: the [[fit]] or [[opportune]] [[time]] for [[one]], ἡ [[ἄρτι]] [[ὥρα]] (A. V. [[this]] [[present]] [[hour]]), ἐσχάτῃ [[ὥρα]], the [[last]] [[hour]] i. e. the [[end]] of [[this]] [[age]] and [[very]] [[near]] the [[return]] of Christ from [[heaven]] ([[see]] [[ἔσχατος]], 1, p. 253 b), αὐτῇ τῇ [[ὥρα]], [[that]] [[very]] [[hour]], A. V. ([[not]] R. V.) [[that]] [[instant]]); ἐν αὐτῇ τῇ [[ὥρα]], in [[that]] [[very]] [[hour]], R G L [[text]]); ἐν τῇ [[ὥρα]] [[ἐκείνῃ]], ἐν [[ἐκείνῃ]] τῇ [[ὥρα]], L marginal [[reading]] T Tr WH); ἀπ' ἐκείνης τῆς ὥρας, [[ἀπό]] τῆς ὥρας ἐκείνης, [[ὥρα]] [[ὅτε]], [[ἵνα]] ([[see]] [[ἵνα]], II:2d.), καί and a [[finite]] [[verb]], [[ὥρα]] ἐν ἤ, [[οὔπω]] [[ὥρα]] συναχθῆναι τά κτήνη, [[Aeschylus]] [[down]], in Passow, [[under]] the [[word]], vol. ii., p. 2620a; (Liddell and Scott, [[under]] the [[word]], B. I:3); so the Latin tempus est, [[Cicero]], Tusc. 1,41, 99; ad Attic 10,8). Owing to the context [[ὥρα]] [[sometimes]] denotes the [[fatal]] [[hour]], the [[hour]] of [[death]]: L Tr WH [[read]] ἡ [[ὥρα]] αὐτῶν i. e. the [[time]] [[when]] these predictions are [[fulfilled]]); ἡ [[ὥρα]] τίνος, '[[one]]'s [[hour]]', i. e. the [[time]] [[when]] [[one]] [[must]] [[undergo]] the [[destiny]] appointed him by God: so of Christ, [[ἐξαυτῆς]] (ἀφ' ἧς? cf., p. 58b [[top]]), Winer s Grammar, § 64,5, [[under]] the [[word]]; Buttmann, 82 (71); on the [[omission]] of the [[article]] [[with]] it (e. g. Winer s Grammar, § 19, [[under]] the [[word]]). | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὥρα:''' Ιων. [[ὥρη]], ἡ, Επικ. γεν. πληθ. <i>ὡράων</i>, Ιων. [[ὡρέων]]· ποιητ. δοτ. πληθ. <i>ὥραισι</i>, Λατ. [[hora]]· Α. [[κάθε]] [[στιγμή]] ή χρονική [[περίοδος]], [[είτε]] του έτους, του [[μήνα]] ή της ημέρας (<i>νυκτός τε ὥραν καὶ μηνὸς καὶ ἐνιαυτοῦ</i>, σε Ξεν.)· απ' όπου,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[τμήμα]] του έτους, [[εποχή]]· στον πληθ., εποχές, σε Ομήρ. Οδ., Ησίοδ. κ.λπ.· <i>περιτελλομέναις ὥραις</i>, σε Σοφ.· <i>τῆς ὥρας τοῦ ἐνιαυτοῦ</i>, σε Θουκ.· αρχικά διακρίνονταν [[τρεις]] εποχές· <b>α)</b> [[άνοιξη]], ἔαρος [[ὥρη]], [[ὥρη]] εἰαρινή, σε Όμηρ.· <b>β)</b> [[καλοκαίρι]], θέρεος [[ὥρη]], σε Ησίοδ., [[ὥρα]] θερινή, σε Ξεν.· <b>γ)</b> [[χειμώνας]], χείματος [[ὥρη]], σε Ησίοδ., <i>ὥρῃ χειμερίῃ</i>, σε Ομήρ. Οδ.· η τέταρτη [[εποχή]], [[ὀπώρα]], αναφέρεται [[πρώτα]] στον Αλκμ.<br /><b class="num">2.</b> απόλ., η [[ακμή]] του έτους, η ώρα της άνοιξης· <i>ὅσα φύλλα γίγνεται ᾥρη</i>, σε Όμηρ.· στους ιστορικούς, η ώρα του έτους που είναι κατάλληλη για πόλεμο, το [[καλοκαίρι]], [[κυρίως]] στη [[φράση]], [[ὥρα]] ἔτους, σε Θουκ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> το [[έτος]] γενικά, σε Ηρόδ.· ἐν τῇ [[πέρυσιν]] ὥρᾳ, κατά το προηγούμενο [[έτος]], σε Δημ. κ.λπ.<br /><b class="num">4.</b> στον πληθ., τα [[τέσσερα]] [[σημεία]] του ορίζοντα, [[μεταξύ]] των οποίων το [[καλοκαίρι]] θεωρείται ο [[νότος]], ενώ ο [[χειμώνας]] ο [[βορράς]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[μέρος]] της ημέρας ή του ημερονυκτίου, <i>αἱ ὧραι τῆς ἡμέρας</i>, οι ώρες της ημέρας, τα μέρη της ημέρας, [[πρωί]], [[μεσημέρι]], [[απόγευμα]], [[βράδυ]], σε Ξεν.· επίσης, <i>νυκτὸς ἐν ὥρῃ</i>, την ώρα της νύχτας, σε Ομηρ. Ύμν.· <i>ὀψὲ τῆς ὥρας</i>, [[αργά]] μέσα στην [[ημέρα]], σε Δημ.<br /><b class="num">2.</b> [[μέρα]] και η [[νύχτα]] πιθ. χωρίστηκαν [[πρώτα]] σε [[είκοσι]] [[τέσσερις]] ώρες από τον αστρονόμο Ίππαρχο ([[περίπου]] το 150 π.Χ.)· [[αλλά]] η [[διαίρεση]] της φυσικής μέρας (από [[ανατολή]] ηλίου [[μέχρι]] [[δύση]]) σε [[δώδεκα]] μέρη είχε εισαχθεί ήδη [[πριν]] από τον Ηρόδ. (2. 109).<br /><b class="num">III. 1.</b> κατάλληλη [[στιγμή]] ή [[εποχή]] για ένα [[πράγμα]] ([[καιρός]]), [[ὅταν]] [[ὥρα]] ἥκῃ, σε Ξεν. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> με γεν. πράγμ., [[ὥρη]] κοίτοιο, <i>ὕπνου</i>, η ώρα του κρεβατιού, η ώρα του ύπνου, σε Ομήρ. Οδ.· [[ὥρη]] δόρποιο, στο ίδ.· <i>καρπῶν ὧραι</i>, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">3.</b> [[ὥρα]] (<i>ἐστίν</i>), με απαρ., είναι ώρα, [[κατάλληλος]] [[καιρός]] για να γίνει [[κάτι]], ἀλλὰ καὶ [[ὥρη]] εὕδειν, σε Ομήρ. Οδ.· δοκεῖ οὐχ [[ὥρα]] [[εἶναι]] καθεύδειν, σε Ξεν. κ.λπ.<br /><b class="num">4.</b> με επιρρ. [[χρήση]], <i>τὴν ὥρην</i>, κατά τον προσήκοντα χρόνο, σε Ηρόδ., Ξεν.· [[αλλά]] <i>τὴνὥρα</i>, σε αυτήν τη [[στιγμή]], σε Ησίοδ.· <i>ἐν ὥρῃ</i>, στον προσήκοντα χρόνο, στην κατάλληλη [[στιγμή]], σε Ομήρ. Οδ., Αριστοφ.· επίσης, <i>αἰεὶ ἐς ὥρας</i>, κατά διαδοχικές εποχές, σε Ομήρ. Οδ.· <i>καθ' ὥραν</i>, σε Θεόκρ.· <i>πρὸ τῆς ὥρας</i>, σε Ξεν.<br /><b class="num">IV.</b> μεταφ., η [[ακμή]] της νεότητας, [[νεότητα]], νεαρή [[ηλικία]]· <i>ὥραν ἔχειν</i>, σε Αισχύλ.· <i>πάντες οἱ ἐν ὥρᾳ</i>, σε Πλάτ. κ.λπ.· [[φεῦ]], [[φεῦ]] τῆς ὥρας! τοῦ κάλλους!, αχ! τί [[νιάτα]]! τί [[ομορφιά]]! σε Αριστοφ. κ.λπ.·<br /><b class="num">V.</b> = <i>τὰ ὡραῖα</i>, καρποί που παράγονται κατά τις εποχές του έτους, σε Ξεν.<b>Β.</b> με μυθολογική [[σημασία]], <i>αἱὯραι</i>, οι Ώρες, φύλακες των [[πυλών]] του ουρανού, σε Ομήρ. Ιλ., και υπηρέτριες των θεών, στο ίδ.· ήταν [[τρεις]] στον αριθμό, κόρες του [[Δία]] και της Θέμιδος· η Ευνομία, η [[Δίκη]] και η Ειρήνη, φύλακες των έργων των ανθρώπων, προστάτιδες των ωρών του έτους και των καρπών της εποχής, σε Ησίοδ.· πολλές φορές βρίσκονται μαζί με τις Χάριτες, <i>Χάριτες καὶ ἐΰφρονες Ὧραι</i>, σε Ομηρ. Ύμν., Ησίοδ. | |||
}} | }} |