ἕτερος: Difference between revisions

6,198 bytes added ,  31 December 2018
2b
(4)
(2b)
Line 36: Line 36:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ἕτερος:''' -α, -ον· Δωρ. [[ἅτερος]] <i>[ᾰ]</i>· [[αλλά]], [[ἅτερος]] <i>[ᾱ]</i>, Αττ. [[κράση]] αντί ὁ [[ἕτερος]], Ιων. [[οὕτερος]], Δωρ. [[ὥτερος]]· ουδ. [[θάτερον]], Αττ., Ιων. [[τοὔτερον]]· πληθ. <i>ἅτεροι</i>, [[θάτερα]], αντί <i>οἱ ἕτεροι</i>, <i>τὰ ἕτερα</i>, γεν. [[θατέρου]]· δοτ. [[θατέρῳ]]· θηλ. ονομ. <i>ἁτέρα</i>, δοτ. <i>θἀτέρᾳ</i>·<br /><b class="num">I.</b> Λατ. [[alter]], ο [[άλλος]], [[ένας]] από τους [[δύο]], <i>χειρὶ ἑτέρῃ</i>, σε Όμηρ., βλ. κατωτ. IV· χωλὸς ἕτερον [[πόδα]] κ.λπ.· [[έπειτα]], λέγεται για όλα τα πρόσωπα ή πράγματα που υπάρχουν σε ζεύγη, Λατ. [[alteruter]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τὴν ἑτ. πύλην</i>, [[μία]] εκ των [[δύο]], [[μία]] από τις [[δύο]] πύλες, σε Ηρόδ.· <i>δυοῖν ἀγαθοῖν τὸ ἕτ</i>., σε Θουκ. κ.λπ.· στον πληθ., ένα από τα [[δύο]] μέρη, το καθένα από τα οποία βρίσκεται σε πληθ., Λατ. alterutri, σε Όμηρ.<br /><b class="num">2.</b> σε διπλές προτάσεις, το [[ἕτερος]] (στον Πεζό λόγο ὁ [[ἕτερος]]) επαναλαμβάνεται, <i>ἕτερον μὲν ἔδωκε</i>, <i>ἕτερον δ' ἀνένευσε</i>, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> [[συχνά]] επαναλαμβάνεται μέσα στην [[ίδια]] [[πρόταση]], <i>ἐξ ἑτέρων ἕτερ' ἐστιν</i>, ο [[ένας]] στηρίζεται, εξαρτάται από τον [[άλλο]], σε Ομήρ. Οδ.· <i>ἕτεροι ἑτέρων ἄρχουσι</i>, ο [[ένας]] κυβερνά, διοικεί, διατάζει, εξουσιάζει τον [[άλλο]], σε Θουκ.<br /><b class="num">4.</b> όπως το Λατ. [[alter]], = [[δεύτερος]], [[δεύτερος]], ἡ [[μέν]]..., <i>ἡ δ' ἑτέρη..</i>., <i>ἡ δὲ [[τρίτη]]..</i>., σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.· <i>ἡ ἑτέρα</i> (ενν. [[ἡμέρα]]), η δεύτερη [[μέρα]], δηλ. μεθ-[[αύριο]], σε Ξεν.· ομοίως, με αντωνυμίες που δηλώνουν [[ποσότητα]], ἕτερον [[τοσοῦτο]], [[άλλο]] τόσο στο [[μέγεθος]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> τίθεται σε χαλαρή [[σύνδεση]] αντί του [[ἄλλος]], Λατ. [[alius]], [[άλλος]], σε Όμηρ., Αττ.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[άλλος]] από τον συνηθισμένο, [[διαφορετικός]], σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.· ἕτ. καὶ οὐχ ὁ [[αὐτός]], σε Δημ.· με γεν., [[άλλος]] από, [[διαφορετικός]] από, ἑτέρους [[τῶν]] [[νῦν]] ὄντων, σε Θουκ.· ομοίως και, <i>ἕτερον ἢ..</i>., σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[άλλος]] απ' αυτό που θα έπρεπε να είναι, [[άλλος]], όχι [[καλός]], ευφημ. αντί [[κακός]], όπως το Λατ. [[sequior]] αντί [[malus]], ἀγαθὰ ἢ [[θάτερα]], σε Δημ.· μόνο του, ἑτ. [[θυσία]], σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">IV.</b>ειδικότερες χρήσεις: <b>1. α)</b> ελλειπτικό, <i>τῇ ἐτέρᾳ</i> (ενν. <i>χειρί</i>), Επικ. <i>τῇ ἑτέρῃ</i> ή [[ἑτέρῃφι]], με το ένα [[χέρι]], σε Ομήρ. Ιλ.· [[ιδίως]], με το αριστερό [[χέρι]], σε Όμηρ. <b>β)</b> (ενν. [[ἡμέρα]]) κατά την επόμενη [[μέρα]], σε Σοφ., Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> επιρρηματικά με προθέσεις: <b>α)</b> ἐπὶ [[θάτερα]], προς το ένα ή το [[άλλο]] [[μέρος]], σε Θουκ., κλπ. <b>β)</b> κατὰ [[θάτερα]], στη [[μία]] ή στην [[άλλη]] [[πλευρά]], σε Πλάτ.<br /><b class="num">V. 1.</b> επίρρ., [[ἑτέρως]], με τον ένα ή με τον [[άλλο]] τρόπο, σε Πλάτ.<br /><b class="num">2.</b> διαφορετικά, με [[άλλο]] τρόπο, σε Αριστοφ., Δημ.
|lsmtext='''ἕτερος:''' -α, -ον· Δωρ. [[ἅτερος]] <i>[ᾰ]</i>· [[αλλά]], [[ἅτερος]] <i>[ᾱ]</i>, Αττ. [[κράση]] αντί ὁ [[ἕτερος]], Ιων. [[οὕτερος]], Δωρ. [[ὥτερος]]· ουδ. [[θάτερον]], Αττ., Ιων. [[τοὔτερον]]· πληθ. <i>ἅτεροι</i>, [[θάτερα]], αντί <i>οἱ ἕτεροι</i>, <i>τὰ ἕτερα</i>, γεν. [[θατέρου]]· δοτ. [[θατέρῳ]]· θηλ. ονομ. <i>ἁτέρα</i>, δοτ. <i>θἀτέρᾳ</i>·<br /><b class="num">I.</b> Λατ. [[alter]], ο [[άλλος]], [[ένας]] από τους [[δύο]], <i>χειρὶ ἑτέρῃ</i>, σε Όμηρ., βλ. κατωτ. IV· χωλὸς ἕτερον [[πόδα]] κ.λπ.· [[έπειτα]], λέγεται για όλα τα πρόσωπα ή πράγματα που υπάρχουν σε ζεύγη, Λατ. [[alteruter]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τὴν ἑτ. πύλην</i>, [[μία]] εκ των [[δύο]], [[μία]] από τις [[δύο]] πύλες, σε Ηρόδ.· <i>δυοῖν ἀγαθοῖν τὸ ἕτ</i>., σε Θουκ. κ.λπ.· στον πληθ., ένα από τα [[δύο]] μέρη, το καθένα από τα οποία βρίσκεται σε πληθ., Λατ. alterutri, σε Όμηρ.<br /><b class="num">2.</b> σε διπλές προτάσεις, το [[ἕτερος]] (στον Πεζό λόγο ὁ [[ἕτερος]]) επαναλαμβάνεται, <i>ἕτερον μὲν ἔδωκε</i>, <i>ἕτερον δ' ἀνένευσε</i>, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> [[συχνά]] επαναλαμβάνεται μέσα στην [[ίδια]] [[πρόταση]], <i>ἐξ ἑτέρων ἕτερ' ἐστιν</i>, ο [[ένας]] στηρίζεται, εξαρτάται από τον [[άλλο]], σε Ομήρ. Οδ.· <i>ἕτεροι ἑτέρων ἄρχουσι</i>, ο [[ένας]] κυβερνά, διοικεί, διατάζει, εξουσιάζει τον [[άλλο]], σε Θουκ.<br /><b class="num">4.</b> όπως το Λατ. [[alter]], = [[δεύτερος]], [[δεύτερος]], ἡ [[μέν]]..., <i>ἡ δ' ἑτέρη..</i>., <i>ἡ δὲ [[τρίτη]]..</i>., σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.· <i>ἡ ἑτέρα</i> (ενν. [[ἡμέρα]]), η δεύτερη [[μέρα]], δηλ. μεθ-[[αύριο]], σε Ξεν.· ομοίως, με αντωνυμίες που δηλώνουν [[ποσότητα]], ἕτερον [[τοσοῦτο]], [[άλλο]] τόσο στο [[μέγεθος]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> τίθεται σε χαλαρή [[σύνδεση]] αντί του [[ἄλλος]], Λατ. [[alius]], [[άλλος]], σε Όμηρ., Αττ.<br /><b class="num">III. 1.</b> [[άλλος]] από τον συνηθισμένο, [[διαφορετικός]], σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.· ἕτ. καὶ οὐχ ὁ [[αὐτός]], σε Δημ.· με γεν., [[άλλος]] από, [[διαφορετικός]] από, ἑτέρους [[τῶν]] [[νῦν]] ὄντων, σε Θουκ.· ομοίως και, <i>ἕτερον ἢ..</i>., σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[άλλος]] απ' αυτό που θα έπρεπε να είναι, [[άλλος]], όχι [[καλός]], ευφημ. αντί [[κακός]], όπως το Λατ. [[sequior]] αντί [[malus]], ἀγαθὰ ἢ [[θάτερα]], σε Δημ.· μόνο του, ἑτ. [[θυσία]], σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">IV.</b>ειδικότερες χρήσεις: <b>1. α)</b> ελλειπτικό, <i>τῇ ἐτέρᾳ</i> (ενν. <i>χειρί</i>), Επικ. <i>τῇ ἑτέρῃ</i> ή [[ἑτέρῃφι]], με το ένα [[χέρι]], σε Ομήρ. Ιλ.· [[ιδίως]], με το αριστερό [[χέρι]], σε Όμηρ. <b>β)</b> (ενν. [[ἡμέρα]]) κατά την επόμενη [[μέρα]], σε Σοφ., Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> επιρρηματικά με προθέσεις: <b>α)</b> ἐπὶ [[θάτερα]], προς το ένα ή το [[άλλο]] [[μέρος]], σε Θουκ., κλπ. <b>β)</b> κατὰ [[θάτερα]], στη [[μία]] ή στην [[άλλη]] [[πλευρά]], σε Πλάτ.<br /><b class="num">V. 1.</b> επίρρ., [[ἑτέρως]], με τον ένα ή με τον [[άλλο]] τρόπο, σε Πλάτ.<br /><b class="num">2.</b> διαφορετικά, με [[άλλο]] τρόπο, σε Αριστοφ., Δημ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἕτερος:''' (часто in crasi с членом: [[ἅτερος]], ἁτέρα, [[θάτερον]], gen. [[θατέρου]], dat. f [[θατέρᾳ]]; ион. [[οὕτερος]], n [[τοὔτερον]])<br /><b class="num">1)</b> другой, один (из обоих): τῇ ἑτέρῃ μὲν χειρὶ φέρων τρυφάλειαν, τῇ δ᾽ ἑτέρῃ [[σάκος]] Hom. держа в одной руке шлем, а в другой щит; ἕτεροι ἑτέρων ἄρχουσιν Thuc. одни властвуют над другими; χωλὸς ἕτερον [[πόδα]] Hom. хромой на одну ногу; ὁ ἕ. τῶν στρατηγῶν - [[δύο]] γὰρ [[ἦσαν]] ἐν τῇ μάχῃ οἱ παρόντες Thuc. один из полководцев - ибо в сражении (их) участвовало двое;<br /><b class="num">2)</b> pl. тот или другой, кто-л. из обоих: τῶν ἕτεροι Hom. те или другие из них; οὐδ᾽ ἕτεροι [[μνώοντο]] φόβοιο Hom. ни те, ни другие, т. е. никто из них не помышлял о бегстве;<br /><b class="num">3)</b> (в перечислениях) один, другой (лат. [[alter]]): (ὁ ἕ … ὁ) ἕ., ὁ μὲν … ὁ δ᾽ ἕ., ἕ. … ὁ δέ, ἕ. [[μέν]] … [[ἄλλος]] δέ или [[ἄλλος]] … ἕ. Hom. etc., тж. ὁ ἕ. … ὁ [[λοιπός]] Xen. один …, другой (же); οὐδ᾽ или μηδ᾽ ἕ. Hom., Thuc., Xen.; (решительно) никто из них, ни один;<br /><b class="num">4)</b> другой, второй (лат. [[alius]], [[secundus]]): τῶν ἑτέρων [[Πάρις]] ἦρχε, τῶν δε τρίτων [[Ἓλενος]] Hom. у других предводителем был Парис, а у третьих - Гелен;<br /><b class="num">5)</b> (без члена в знач. взаимности «друг», как усеченная форма к другой): ἐξ ἑτέρων ἕτερ᾽ ἐστίν Hom. (помещения) связаны друг с другом; ἕ. ἀφ᾽ ἑτέρου ἀναπιμπλάμενοι Thuc. заражаясь друг от друга;<br /><b class="num">6)</b> в разделит. знач. один … другой, различный: συμφορὰ [[ἑτέρα]] ἑτέρους πιέζει Eur. различные несчастья угнетают различных людей, т. е. одного угнетает одно горе, другого - другое; [[ἕτερα]] ἑτέροις ἐστὶν [[ἡδέα]] Arst. одним нравится одно, другим - другое;<br /><b class="num">7)</b> повторный, другой, такой же: ἐποίεε καὶ ὁ [[Κῦρος]] [[ἕτερα]] [[τοιαῦτα]] Her. Кир сделал то же самое; οἱ ἀκουσόμενοι ἕτεροι τοιοῦτοι Plat. также желающие послушать; [[ἕτερα]] [[ἄττα]] ὧν οἶδε Plat. нечто отличное от того, что он знает, т. е. нечто ему неизвестное; ἕ. [[τοσοῦτος]] [[χρόνος]] Isocr. еще такой же промежуток времени; παθήματα, [[οἷα]] οὐχ [[ἕτερα]] Thuc. бедствия, каких не было, т. е. не имевшие равных; [[δεύτερος]], [[τρίτος]], [[τέταρτος]] ἕ. Dem. второй, третий, да еще четвертый;<br /><b class="num">8)</b> другой, иной, отличный, особый: ἕ. με θυμὸς ἔρυκεν Hom. иная мысль удержала меня (от этого плана); τὸ μὲν ἕτερον, τὸ δὲ ἕτερόν ἐστιν αὐτῶν Plat. то есть одно, а это - (совсем) другое; ἕ. ἢ τὰ [[νῦν]] Soph. не такой, как теперь; ἕ. τε καὶ [[ἀνόμοιος]] Plat. отличный и непохожий, т. е. совершенно иной; ἐν ἑτέροις Arst. в другом месте, в другой связи; περὶ τούτων ἕ. ἕστω [[λόγος]] Arst. об этом поговорим особо; ἕτερόν ἐστι σωφροσύνης [[σοφία]] Plat. мудрость - не то, что благоразумие; ἕ. ἀεὶ γιγνόμενος Arst. постоянно меняющийся; иногда усиливается посредством [[ἄλλος]]: [[Κῶς]] καὶ ἄλλαι ἕτεραι πόλεις Ἑλληνίδες Dem. Кос и прочие греческие государства;<br /><b class="num">9)</b> противоположный, противный (τὰ [[ἕτερα]] τῆς πόλεως Xen.);<br /><b class="num">10)</b> левый ([[χείρ]] Hom., Luc. - см. тж. [[ἑτέρα]]; [[κέρας]] Plut.);<br /><b class="num">11)</b> южный: ἡ [[ἑτέρα]] [[ἄρκτος]] Arst. южный полюс;<br /><b class="num">12)</b> вражеский: οἱ ἕτεροι Thuc., Xen.; противник (и);<br /><b class="num">13)</b> не такой как следует, т. е. нехороший, неблагоприятный или плохой, дурной, ужасный ([[δαίμων]] Pind.; [[θυσία]] Aesch.; συμφοραί Eur.): [[παθεῖν]] μὲν εὖ, [[παθεῖν]] δὲ [[θάτερα]] Soph. испытывать то хорошее, то дурное; [[πλέον]] [[θάτερον]] εἶναι Plat. быть большим злом;<br /><b class="num">14)</b> в знач. а также (ср. лат. [[alius]]): ψιλοὶ καὶ ἕτεροι περίπολοι Thuc. легковооруженные, а также пограничные войска; ἔχων [[ναῦς]] ἑτέρας [[πέντε]] καὶ [[εἴκοσιν]] Xen. имея, кроме того, 25 судов - см. тж. [[ἑτέρα]] и [[ἕτερα]].
}}
}}