3,274,159
edits
ὑποτίθημι: Difference between revisions
4b
(6) |
(4b) |
||
| Line 36: | Line 36: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὑποτίθημι:''' μέλ. -[[θήσω]], αόρ. αʹ <i>ὑπ-έθηκα</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[βάζω]], [[τοποθετώ]] από [[κάτω]], <i>τίτινι</i>, σε Ομήρ. Ιλ. — Μέσ., [[θέτω]], [[βάζω]] [[κάτω]] από τα πόδια μου, σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> [[τοποθετώ]], [[θέτω]] από [[κάτω]] ως [[θεμέλιο]] ή [[αρχή]], στον ίδ., σε Δημ. — Παθ., τοποθετούμαι ως [[βάση]], τίθεμαι ως [[υπόθεση]], σε Πλάτ. — Μέσ., [[δέχομαι]], [[παίρνω]] ως [[αρχή]], [[παίρνω]] ως δεδομένο, [[δέχομαι]], [[θεωρώ]], [[εκλαμβάνω]], στον ίδ., σε Δημ.· με αιτ. και απαρ., [[θεωρώ]] ή [[υποθέτω]] ότι..., σε Πλάτ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[προτείνω]] [[κάτω]] από, [[παρουσιάζω]], σε Λουκ.· μεταφ., [[προτείνω]], [[εισηγούμαι]], σε Ευρ. κ.λπ.· ομοίως σε Μέσ., [[υποδεικνύω]], [[συμβουλεύω]] κάποιον [[κάτι]], [[ὑποθέσθαι]] τινὶ βουλήν, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ἔπος]], [[ἔργον]] [[ὑποθέσθαι]] τινί, [[υποδεικνύω]] έναν λόγο, [[μία]] [[ενέργεια]], σε κάποιον οποιονδήποτε, τον [[συμβουλεύω]] ή του [[συνιστώ]] επί [[τούτου]], σε Όμηρ., Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> με δοτ. προσ. μόνο, [[ὑποθέσθαι]] τινί, [[συμβουλεύω]], [[νουθετώ]], [[παραινώ]] κάποιον, σε Ομήρ. Οδ., Αριστοφ. κ.λπ.· με απαρ., [[συμβουλεύω]], [[προτρέπω]] κάποιον να κάνει [[κάτι]], σε Ηρόδ., Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> [[προβάλλω]], <i>σκοπόν</i>, ως [[σημάδι]] ή σκοπό, σε Αριστ. — Μέσ., [[προβάλλω]] στον εαυτό μου, σε Ισοκρ.<br /><b class="num">III. 1.</b> κατατίθεμαι ως [[παρακαταθήκη]] ή [[εγγύηση]], [[βάζω]] [[ενέχυρο]], [[ενεχυριάζω]], [[υποθηκεύω]], σε Ηρόδ., Αισχίν. κ.λπ.· σε Μέσ., λέγεται για [[υποθήκη]], [[δανείζω]] χρήματα επί [[ενέχυρο]], σε Δημ.<br /><b class="num">2.</b> [[εκθέτω]] σε κίνδυνο, [[ριψοκινδυνεύω]], [[διακινδυνεύω]], σε Πλάτ.· ὑποθεὶς τὸν [[ἴδιον]] κίνδυνον, με δικό του [[ρίσκο]], σε Δημ. | |lsmtext='''ὑποτίθημι:''' μέλ. -[[θήσω]], αόρ. αʹ <i>ὑπ-έθηκα</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[βάζω]], [[τοποθετώ]] από [[κάτω]], <i>τίτινι</i>, σε Ομήρ. Ιλ. — Μέσ., [[θέτω]], [[βάζω]] [[κάτω]] από τα πόδια μου, σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> [[τοποθετώ]], [[θέτω]] από [[κάτω]] ως [[θεμέλιο]] ή [[αρχή]], στον ίδ., σε Δημ. — Παθ., τοποθετούμαι ως [[βάση]], τίθεμαι ως [[υπόθεση]], σε Πλάτ. — Μέσ., [[δέχομαι]], [[παίρνω]] ως [[αρχή]], [[παίρνω]] ως δεδομένο, [[δέχομαι]], [[θεωρώ]], [[εκλαμβάνω]], στον ίδ., σε Δημ.· με αιτ. και απαρ., [[θεωρώ]] ή [[υποθέτω]] ότι..., σε Πλάτ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[προτείνω]] [[κάτω]] από, [[παρουσιάζω]], σε Λουκ.· μεταφ., [[προτείνω]], [[εισηγούμαι]], σε Ευρ. κ.λπ.· ομοίως σε Μέσ., [[υποδεικνύω]], [[συμβουλεύω]] κάποιον [[κάτι]], [[ὑποθέσθαι]] τινὶ βουλήν, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ἔπος]], [[ἔργον]] [[ὑποθέσθαι]] τινί, [[υποδεικνύω]] έναν λόγο, [[μία]] [[ενέργεια]], σε κάποιον οποιονδήποτε, τον [[συμβουλεύω]] ή του [[συνιστώ]] επί [[τούτου]], σε Όμηρ., Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> με δοτ. προσ. μόνο, [[ὑποθέσθαι]] τινί, [[συμβουλεύω]], [[νουθετώ]], [[παραινώ]] κάποιον, σε Ομήρ. Οδ., Αριστοφ. κ.λπ.· με απαρ., [[συμβουλεύω]], [[προτρέπω]] κάποιον να κάνει [[κάτι]], σε Ηρόδ., Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> [[προβάλλω]], <i>σκοπόν</i>, ως [[σημάδι]] ή σκοπό, σε Αριστ. — Μέσ., [[προβάλλω]] στον εαυτό μου, σε Ισοκρ.<br /><b class="num">III. 1.</b> κατατίθεμαι ως [[παρακαταθήκη]] ή [[εγγύηση]], [[βάζω]] [[ενέχυρο]], [[ενεχυριάζω]], [[υποθηκεύω]], σε Ηρόδ., Αισχίν. κ.λπ.· σε Μέσ., λέγεται για [[υποθήκη]], [[δανείζω]] χρήματα επί [[ενέχυρο]], σε Δημ.<br /><b class="num">2.</b> [[εκθέτω]] σε κίνδυνο, [[ριψοκινδυνεύω]], [[διακινδυνεύω]], σε Πλάτ.· ὑποθεὶς τὸν [[ἴδιον]] κίνδυνον, με δικό του [[ρίσκο]], σε Δημ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑποτίθημι:''' тж. med.<br /><b class="num">1)</b> подкладывать, подставлять, подводить ([[κύκλα]] πυθμένι Hom. - in tmesi; τὰ ᾠὰ ἀλεκτορίδι Arst.): ὑ. φοίνικας Xen. подкладывать пальмовые стволы; τοὺς πόδας ὑπέθηκεν ἡ [[φύσις]] τοῖς τετράποσιν Arst. природа дала четвероногим нижние конечности; ὑπὸ ποταμὸν πόλιν ὑποθεῖναι Plat. расположить город в низовьях реки; ὑποθεὶς τὰ ὑποκώλια ὑπὸ τὰς λαγόνας Xen. (заяц лежит), поджав задние бедра к бокам; ὑποτίθεσθαί τι, [[ὥστε]] δοκεῖν μείζους εἶναι ἢ [[εἰσί]] Xen. подкладывать (в свою обувь) что-л., чтобы казаться выше (ростом), чем на самом деле; ὁ ὑποτεθεὶς [[σκοπός]] Arst. поставленная цель; [[ὑπέρ]] τινος [[ὑποθέσθαι]] ἐρεῖν Isocr. задаться целью обсудить что-л.; ὑποθεὶς τὴν σάρισαν Luc. выставив копье; ὑποθεῖναι ἑαυτὸν τῷ φορτίῳ Luc. принять на себя бремя;<br /><b class="num">2)</b> класть в основу, полагать (τὴν δικαιοτάτην ὑπόθεσιν Xen.): ὑποθεῖναί τι τῇ γνῶμῃ Dem. принять что-л. за основу своего рассуждения; τὴν ἀρχὴν [[ὀρθῶς]] [[ὑποθέσθαι]] Dem. принять правильный исходный пункт; [[τἀναντία]] [[οἷς]] ὑπεθέμην Plat. противоположное тому, из чего я исходил; ὑποθέμενος εἶναί τι [[καλόν]] Plat. исходя из предположения, что существует нечто прекрасное; τὰ ὑποτεθέντα Plat. предположенное, принятое за основу, исходное положение;<br /><b class="num">3)</b> излагать, выражать: ὑποθεῖναι [[ὀρθῶς]] τοὺς λόγους Eur. высказать правильные мысли; ἡ τῶν πλειόνων [[εὐπραγία]] αὐτοῖς ὑποτιθεῖσα ἰσχὺν τῆς ἐλπίδος Thuc. множество успехов, внушившее им огромную самонадеянность; ἐλπίδας ὑποθεὶς (αὐτοῖς) ὡς προστάται πάσης Λέσβου ἔσονται Xen. посулив им, что они станут господами всего Лесбоса;<br /><b class="num">4)</b> med. предлагать, советовать, рекомендовать (εὖ τινι Hom.; πάγκαλα νόμιμά τινι Plat.); ἤ τι [[ἔπος]] [[ὑποθέσθαι]] τινὶ ἠέ τι [[ἔργον]] Hom. подсказать кому-л. какое-л. слово или дело; τὰ [[ἄριστα]] ὑποτίθεσθαι Her. давать наилучшие советы; σοὶ δ᾽ οὐ [[κακῶς]] ὑποθήσομαι Arph. я дам тебе неплохие наставления;<br /><b class="num">5)</b> редко med. оставлять в залог, закладывать (τὸ [[ἐνέχυρον]] Her.; τὴν οἰκίαν Dem.): ὑποθεὶς αὑτὸν ὀκτακοσίων ταλάντων Plut. выставив от себя ручательство на восемьсот талантов; [[ὑποθέσθαι]] πρὸς τὸ [[δημόσιον]] Plut. заложить в казну;<br /><b class="num">6)</b> med. давать ссуду под залог, брать в качестве залога (τὰ [[σκεύη]] τῆς [[νεώς]] Dem.): οἱ ὑποτιθέμενοι Dem. заимодавцы (берущие залог);<br /><b class="num">7)</b> выставлять на риск, подвергать опасности: τὴν ψυχὴν εἰς κίνδυνον ὑ. Plat. подвергать свою душу опасности; ὑ. τὴν ψυχήν τινι Luc. и ὑ. τὸν τράχηλον [[ἑαυτοῦ]] [[ὑπέρ]] τινος NT рисковать жизнью из-за (ради) чего-л.; τῇ ὀργῇ τινος ὑ. ἑαυτόν Plut. рисковать оказаться в опале у кого-л.; τὸν [[ἴδιον]] κίνδυνον [[ὑποθείς]] Dem. под свою личную ответственность. | |||
}} | }} | ||