παίδευσις: Difference between revisions

|lstext='''παίδευσις''': ἡ, ([[παιδεύω]]) ὡς καὶ νῦν, τὸ ἐκπαιδεύειν, ἐκπαίδευσις (παιδείας [[παράδοσις]] Πλάτ. Ὅροι 416Β), [[σύστημα]] ἐκπαιδεύσεως, Ἡρόδ. 4. 78., 6. 128, Ἀριστοφ. Νεφέλ. 986, 1043˙ τροφὴ καὶ π. Πλάτ. Κριτ. 110C, πρβλ. 424Α˙ ξενικὴν π. παιδεύειν ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. Μείζονι 284C˙ τὴν ὑπ’ ἀρετῆς Ἡρακλέους παίδευσιν, τὴν ὑπὸ τῆς ἀρετῆς ἐκπαίδευσιν [[αὐτοῦ]], Ξεν. Ἀπομν. 2. 1, 34 Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς π. τῆς ἡμετέρας μετέχοντας Ἰσοκρ. 51Α, πρβλ. 38Ε˙ ἡ περὶ τοὺς λόγους π., [[διδασκαλία]] τῆς ῥητορικῆς, ὁ αὐτ. 231Α˙ - ἐν τῷ πληθ., Πλάτ. Νόμ. 926Ε. 2) τὰ ἀποτελέμσατα τῆς ἐκπαιδεύσεως, διανοητικὴ διὰ τῶν γραμμάτων [[ἀνάπτυξις]], γνώσεις, [[παιδεία]], Ἀριστοφ. Θεσμ. 175, Πλάτ. Πρωτ. 349Α, Ἀριστ. Ρητ. 2. 23, 14. 3) [[διδασκαλία]] ἢ [[προδιάθεσις]] τῶν μαρτύρων, Δημ. 921. 21. ΙΙ. [[μέσον]] παιδεύσεως, [[παιδευτήριον]], τὴν ἡμετέραν πόλιν Ἑλλάδος παίδευσιν [[εἶναι]], τὸ [[σχολεῖον]] τῆς Ἑλλάδος, Θουκ. 2. 41.