θαυμαστός: Difference between revisions

m
Text replacement - "˙" to "·"
m (Text replacement - "" to "·")
m (Text replacement - "˙" to "·")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''θαυμαστός''': Ἰων. θωυμ- ἢ [[μᾶλλον]] θωμ- (ἴδε [[θαῦμα]]), ή, όν: - [[θαυμάσιος]], [[ἄξιος]] θαυμασμοῦ, [[ἔκτακτος]], [[ἀσυνήθης]], πρῶτον ἐν Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 10, Ἡρόδ., κτλ. (ἴδε [[θαυμάσιος]])˙ ἔργα μεγάλα καὶ θωυμαστὰ Ἡρόδ. 1. [[καρπὸς]] ὁ αὐτ. 9. 122˙ θ. [[λόγος]] γυναικῶν, ἐπὶ τῶν Ἐρινύων, Αἰσχύλ. Εὐμ. 46˙ οὐδὲν τούτων θαυμαστὸν ἐμοὶ Σοφ. Φ. 191, κτλ.˙ ὃ πάντων θαυμαστότατον ἀκοῦσαι Πλάτ. Συμπ. 220Α˙ θαυμαστὰ δρᾶν [[αὐτόθι]] 151Α˙ θαυμαστὸν ποιεῖς ὅτι …, Ξεν. Ἀπομν. 2. 7, 13˙ - μετ’ αἰτ., θαυμαστὸς τὸ [[κάλλος]] Πλάτ. Φαίδ. 110C· πᾶσαν ἀρετὴν ὁ αὐτ. Νόμ. 945Ε˙ [[μετὰ]] γεν., τῆς εὐσταθείας Πλούτ. Ποπλ. 14˙ τῆς ἐπιεικείας ὁ αὐτ. Περικλ. 39˙ [[μετὰ]] δοτ., πλήθει ὁ αὐτ. Καίσ. [[ὡσαύτως]], [[πρός]] τι ὁ αὐτ. 2. 980D˙ - ἀκολουθούμενον ὑπὸ ἀναφορικοῦ, θαυμαστὸν ὅσον …, Λατ. mirum quantum, Πλάτ. Θεαιτ. 150D, κτλ.˙ θαυμαστὸν ἡλίκον Δημ. 738. 20˙ πρβλ. [[θαυμάσιος]]˙ - ἑπομένου εἰ …, Ξεν. Συμπ. 4, οὐδὲν θ., εἰ …, Πλάτ.˙ πρβλ. [[θαυμάζω]] Ι. 6. α. - Ἐπίρρ. -τῶς, Πλάτ. Νόμ. 633Β˙ θαυμαστῶς ὡς [[σφόδρα]] ὁ αὐτ. Πολ. 331Α˙ οὐδ. πληθ. ὡς ἐπίρρ., ὁ αὐτ. Συμπ. 192Β, 220Α˙ θαυμαστὰ ὡς Σοφ. Ἀποσπ. 963, Εὐρ. Ι. Α. 943. ΙΙ. [[θαυμάσιος]], [[ἔξοχος]], [[πατήρ]], [[υἱός]], [[ὄλβος]] Πίνδ. Π. 3. 126., 4. 429., Ν. 9. 108˙ ἁνὴρ γὰρ οὐ στενακτὸς …, ἀλλ’ εἴ τις βροτῶν θ. Σοφ. Ο. Κ. 1664˙ - εἰρωνικῶς, ὡς τὸ [[θαυμάσιος]], πράξας μὲν εὖ, θ. ἂν γένοιτ’ ἀνὴρ Αἰσχύ. Πέρσ. 212˙ θ. καὶ γελοῖα Πλάτ. Θεαιτ. 145Β˙ ὦ θαυμαστὲ ὁ αὐτ. Πολιτ. 265Α˙ ὦ θαυμαστότατοι Ξεν. Ἀν. 7. 7, 10.
|lstext='''θαυμαστός''': Ἰων. θωυμ- ἢ [[μᾶλλον]] θωμ- (ἴδε [[θαῦμα]]), ή, όν: - [[θαυμάσιος]], [[ἄξιος]] θαυμασμοῦ, [[ἔκτακτος]], [[ἀσυνήθης]], πρῶτον ἐν Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 10, Ἡρόδ., κτλ. (ἴδε [[θαυμάσιος]])· ἔργα μεγάλα καὶ θωυμαστὰ Ἡρόδ. 1. [[καρπὸς]] ὁ αὐτ. 9. 122· θ. [[λόγος]] γυναικῶν, ἐπὶ τῶν Ἐρινύων, Αἰσχύλ. Εὐμ. 46· οὐδὲν τούτων θαυμαστὸν ἐμοὶ Σοφ. Φ. 191, κτλ.· ὃ πάντων θαυμαστότατον ἀκοῦσαι Πλάτ. Συμπ. 220Α· θαυμαστὰ δρᾶν [[αὐτόθι]] 151Α· θαυμαστὸν ποιεῖς ὅτι …, Ξεν. Ἀπομν. 2. 7, 13· - μετ’ αἰτ., θαυμαστὸς τὸ [[κάλλος]] Πλάτ. Φαίδ. 110C· πᾶσαν ἀρετὴν ὁ αὐτ. Νόμ. 945Ε· [[μετὰ]] γεν., τῆς εὐσταθείας Πλούτ. Ποπλ. 14· τῆς ἐπιεικείας ὁ αὐτ. Περικλ. 39· [[μετὰ]] δοτ., πλήθει ὁ αὐτ. Καίσ. [[ὡσαύτως]], [[πρός]] τι ὁ αὐτ. 2. 980D· - ἀκολουθούμενον ὑπὸ ἀναφορικοῦ, θαυμαστὸν ὅσον …, Λατ. mirum quantum, Πλάτ. Θεαιτ. 150D, κτλ.· θαυμαστὸν ἡλίκον Δημ. 738. 20· πρβλ. [[θαυμάσιος]]· - ἑπομένου εἰ …, Ξεν. Συμπ. 4, οὐδὲν θ., εἰ …, Πλάτ.· πρβλ. [[θαυμάζω]] Ι. 6. α. - Ἐπίρρ. -τῶς, Πλάτ. Νόμ. 633Β· θαυμαστῶς ὡς [[σφόδρα]] ὁ αὐτ. Πολ. 331Α· οὐδ. πληθ. ὡς ἐπίρρ., ὁ αὐτ. Συμπ. 192Β, 220Α· θαυμαστὰ ὡς Σοφ. Ἀποσπ. 963, Εὐρ. Ι. Α. 943. ΙΙ. [[θαυμάσιος]], [[ἔξοχος]], [[πατήρ]], [[υἱός]], [[ὄλβος]] Πίνδ. Π. 3. 126., 4. 429., Ν. 9. 108· ἁνὴρ γὰρ οὐ στενακτὸς …, ἀλλ’ εἴ τις βροτῶν θ. Σοφ. Ο. Κ. 1664· - εἰρωνικῶς, ὡς τὸ [[θαυμάσιος]], πράξας μὲν εὖ, θ. ἂν γένοιτ’ ἀνὴρ Αἰσχύ. Πέρσ. 212· θ. καὶ γελοῖα Πλάτ. Θεαιτ. 145Β· ὦ θαυμαστὲ ὁ αὐτ. Πολιτ. 265Α· ὦ θαυμαστότατοι Ξεν. Ἀν. 7. 7, 10.
}}
}}
{{bailly
{{bailly