μαίνομαι: Difference between revisions

|txtha=(from [[Homer]] [[down]]); to be [[mad]], to [[rave]]: said of [[one]] [[who]] so speaks [[that]] he seems [[not]] to be in his [[right]] [[mind]], σωφροσύνης ῤήματα ἀποφθέγγεσθαι, [[δαιμόνιον]] ἔχειν, [[ἐμμαίνομαι]].)  

|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: <b class="b2">rage, be furious, of the senses, be excited</b> (Il.); rarely act. <b class="b3">ἐκ-μαίνω</b> <b class="b2">make furious</b> (E., Ar.; <b class="b3">μαίνω</b> Orph.), aor. <b class="b3">μῆναι</b> (S., E.) with intr. midd. <b class="b3">μήνασθαι</b> (Z 160, Theoc.)<br />Other forms: aor. <b class="b3">μανῆναι</b> (IA.), fut. <b class="b3">μανέεται</b> (Hdt.), perf. (with pres.-mean.) <b class="b3">μέμηνα</b> (A., S.).<br />Compounds: also with prefix, e.g. <b class="b3">ἐκ-</b>, <b class="b3">περι-</b>, <b class="b3">ὑπο-</b>, <b class="b3">ἐν-</b>.<br />Derivatives: 1. From the present: <b class="b3">μαινάς</b>, <b class="b3">-άδος</b> f. <b class="b2">the raging, Bacchantess, Mänade</b> (Il.; Schwyzer 508, Sommer Münch. Stud. 4, 4); <b class="b3">μαινόλης</b>, Aeol. Dor. <b class="b3">-λας</b>, f. <b class="b3">-λις</b> [[raging]], [[excited]] (Sapph., A.; Schwyzer 408 and Mus. Helv. 3, 49ff., Chantraine Form. 237). 2. From the root: <b class="b3">μανία</b>, <b class="b3">-ίη</b> [[fury]], [[madness]] (IA.) cf. Scheller Oxytonierung 39); <b class="b3">μανικός</b>, <b class="b3">μανιώδης</b> [[furious]], [[raging]] (IA.), f. also <b class="b3">μανιάς</b> <b class="b2">id.</b> (after <b class="b3">λύσσα</b>: <b class="b3">-άς</b>, Schwyzer 508). Verbaladj. like <b class="b3">ἐμ-μανής</b> [[raging]] (IA), prob. hypostasis (to <b class="b3">μανία</b>) after <b class="b3">ἐμ-φανής</b> a.o. (<b class="b3">ἐμ-μαίνομαι</b> first Act. Ap., J.).<br />Origin: IE [Indo-European] [726] <b class="b2">*men-</b> <b class="b2">think, be excited</b><br />Etymology: On <b class="b3">μάντις</b> etc. s. v. With the zero-grade yot-present <b class="b3">μαίνομαι</b> from <b class="b3">*μαν-ι̯ο-μαι</b> agree formally several forms from diff. languages: Skt. <b class="b2">mányate</b> = Av. [[mainyeite]] [[think]], Celt., OIr. <b class="b2">do-moiniur</b> <b class="b2">believe, have the opinion</b>, Slav., e.g. OCS <b class="b2">mьnjǫ</b> <b class="b2">think, consider as</b>, Lith. <b class="b2">miniù</b> [[think]], [[remember]] (innovation for older <b class="b2">menù</b>?; s. Fraenkel Wb. ), IE <b class="b2">*mn̥-i̯o</b> \/ <b class="b2">e-</b>. With <b class="b3">μανῆ-ναι</b> agree formally also the Balto-Slav. inf. Lith. <b class="b2">minė́-ti</b>, OCS <b class="b2">mьně-ti</b> as well as Goth. 3. sg. <b class="b2">munai-Þ</b> <b class="b3">μέλλει</b>, thinks (to do)'; genetic connection however is doubtful, as Goth. [[munaiÞ]] may as well agree with Skt. <b class="b2">manāy-ati</b> <b class="b2">be eager</b> and for posthom. <b class="b3">μανῆναι</b> (as if from <b class="b3">μανέεται</b>) also analogical origin (<b class="b3">φαίνομαι</b> : <b class="b3">φανῆναι</b>; J. Schmidt KZ 37, 44) is possible; on Lith. <b class="b2">minė́ti</b> etc. s. also Fraenkel l.c. and Lexis 2, 196. Also <b class="b3">μήνασθαι</b> (analogical or from <b class="b3">*μαν-σ-</b>, Chantraine Gramm. hom. 1, 412) and <b class="b3">μέμηνα</b> (after <b class="b3">τακῆναι</b> : <b class="b3">τέτηκα</b> a. o.) are Greek formations. With the formal reorganisation goes the semantic emancipation; the connection with the widespread group <b class="b3">μένος</b>, <b class="b3">μέμονα</b>, <b class="b3">μιμνήσκω</b> (s. vv.) can still be seen e.g. in Z 100 f.: <b class="b3">ἀλλ</b>' <b class="b3">ὅδε λίην</b> | <b class="b3">μαίνεται οὑδέ τίς οἱ δύναται μένος ἰσοφαρίζειν</b> (cf. Porzig Satzinhalte 34). - [Not with J. Schmidt l.c. and Specht KZ 62, 79 (cf. also Schwyzer 694 n. 3) to <b class="b3">μαιμάω</b>.]

|ftr='''μαίνομαι''': (seit Il.),<br />{maínomai}<br />'''Forms''': Aor. μανῆναι (ion. att.), Fut. μανέεται (Hdt.), Perf. (mit Präs.-bed.) μέμηνα (A., S.),<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[rasen]], [[toben]], [[wüten]], [[von Sinnen]], [[verzückt sein]]; selten Akt. [[ἐκμαίνω]] [[in Wut versetzen]] (E., Ar.; [[μαίνω]] Orph.), Aor. μῆναι (S., E., Ar., X.) mit intr. Med. μήνασθαι (''Z'' 160, Theok. u. a.).<br />'''Composita''' : auch mit Präfix, z.B. ἐκ-, περι-, ὑπο-, ἐν-,<br />'''Derivative''': Ableitungen. 1. Vom Präsens: [[μαινάς]], -άδος f. [[die Rasende]], [[Bacchantin]], [[Mänade]] (poet. seit Il.; Schwyzer 508, Sommer Münch. Stud. 4, 4); [[μαινόλης]], äol. dor. -λας, f. -λις [[rasend]], [[verzückt]] (Sapph., A. in lyr. u. a.; Schwyzer 408 und Mus. Helv. 3, 49ff., Chantraine Form. 237). 2. Von der Wurzel: [[μανία]], -ίη [[Raserei]], [[Wahnsinn]] (ion. att.); auf das Jotpräsens [[μαίνομαι]] morphologisch zu beziehen? (Scheller Oxytonierung 39 m. Lit.); davon [[μανικός]], [[μανιώδης]] [[rasend]], [[wütend]] (ion. att.), f. auch [[μανιάς]] ib. (nach [[λύσσα]]: -άς, Schwyzer 508). Verbaladj. wie [[ἐμμανής]] [[rasend]] (ion. att.), wohl Hypostase (zu [[μανία]]) nach [[ἐμφανής]] u.a. ([[ἐμμαίνομαι]] erst ''Act''. ''Ap''., J.). — Zu [[μάντις]] usw. s. bes.<br />'''Etymology''' : Zum schwundstufigen Jotpräsens [[μαίνομαι]] aus *μανι̯ομαι stimmen formal mehrere Formen aus verschiedenen Sprachen: aind. ''mányate'' = aw. ''mainyeite'' [[denken]], kelt., air. ''do''-''moiniur'' [[glauben]], [[meinen]], slav., z.B. aksl. ''mьnjǫ'' [[meinen]], [[halten für]], lit. ''miniù'' [[gedenken]], [[sich erinnern]] (Neubildung für älteres ''menù''?; s. Fraenkel Wb. m. Lit.), idg. *''mn̥''-''i̯o'' / ''e''-. Mit μανῆναι decken sich formal auch die baltoslav. Inf. lit. ''minė́''-''ti'', aksl. ''mьně''-''ti'' ebenso wie got. 3. sg. ''munai''-''þ'' ’μέλλει, gedenkt (zu tun)’; genetischer Zusammenhang ist aber fraglich, da got. ''munaiþ'' auch zu aind. ''manāy''-''ati'' [[eifrig sein]] stimmen kann und für das nachhom. μανῆναι (wie für μανέεται) auch analogischer Ursprung (φαίνομαι : φανῆναι; J. Schmidt KZ 37, 44) in Betracht kommt; zu lit. ''minė́ti'' usw. s. noch Fraenkel a.a.O. und Lexis 2, 196. Auch μήνασθαι (analogisch oder aus *μανσ-, Chantraine Gramm. hom. 1, 412) und μέμηνα (nach [[τακῆναι]] : [[τέτηκα]] u. a.) sind griechische Bildungen. Mit der formalen Neuordnung geht die semantische Emanzipation Hand in Hand; die Verbindung mit der weitverzweigten Sippe [[μένος]], [[μέμονα]], [[μιμνήσκω]] (s. dd. m. Lit.) schimmert noch durch z.B. in Ζ 100 f.: ἀλλ’ [[ὅδε]] [[λίην]] | μαίνεται· [[οὐδέ]] [[τίς]] οἱ δύναται [[μένος]] ἰσοφαρίζειν (vgl. Porzig Satzinhalte 34). — Nicht mit J. Schmidt a.a.O. und Specht KZ 62, 79 (vgl. noch Schwyzer 694 A. 3) zu [[μαιμάω]].<br />'''Page''' 2,160-161

|sngr='''原文音譯'''：ma⋯nomai 買挪買<p>'''詞類次數'''：動詞（5）<p>'''原文字根'''：瘋狂 相當於： （[[הָלַל]]&#x200E; / [[הַלְלוּיָהּ]]&#x200E;）  （[[שָׁגַע]]&#x200E;）<p>'''字義溯源'''：發狂言，怒吼，瘋狂，失去控制，瘋，癲狂；源自（[[μάχομαι]]）X*=渴望）<p/>'''同源字'''：1） （[[ἐμμαίνομαι]]）憤怒 2） （[[μαίνομαι]]）發狂言 3） （[[μανία]]）癲狂比較： （[[ἐξιστάνω]] / [[ἐξιστάω]] / [[ἐξίστημι]]）=心智迷惑<p/>'''出現次數'''：總共（5）；約（1）；徒（3）；林前（1）<p/>'''譯字彙編'''：<p>1） 你們⋯癲狂了（1） 林前14:23；<p>2） 我⋯瘋狂（1） 徒26:25；<p>3） 你瘋了罷（1） 徒26:24；<p>4） 你是瘋了（1） 徒12:15；<p>5） 瘋了（1） 約10:20