ί: Difference between revisions

|mltxt=<b>(I)</b><br />ἴ (Α)<br />([[πριν]] από [[φωνήεν]]) ή.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> [[Κυπριακός]] τ. του διαζευτικού <i>ή</i>].<br /><b>(II)</b><br />ἳ (Α)<br />ονομαστική της αντωνυμίας του τρίτου προσ. <i>οὗ</i> («ἡ μὲν ὡς ἳ [[θάσσον]]', ἡ δ' ὡς ἵ τέκοι παῑδα», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αυτοπαθής [[αντωνυμία]] γ' προσ. θηλ. που συνδέεται με γοτθ. <i>si</i>, αρχ. ιρλ. <i>si</i>, αρχ. ινδ. ([[αιτιατική]]) <i>si</i>-<i>m</i> και ΙΕ <i>si</i>].

|mltxt=-ί (Α)<br />[[στοιχείο]] που προστίθεται στο [[τέλος]] τών δεικτικών αντωνυμιών και επιρρημάτων [[προς]] [[επίταση]] της έννοιας τους (α. «[[τουτί]]» β. «[[δευρί]]»).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Καταληκτικό δεικτικό επιτατικό [[μόριο]] που μαρτυρείται σε ΙΕ τ. (πρβλ. χεττιτ. <i>aši</i>, <i>eni</i>-, πιθ. λατ. <i>uti</i>). Απαντά [[συχνά]] στην αττ. διάλεκτο μόνο του (πρβλ. <i>οδ</i>-<i>ί</i>, <i>ουτοσ</i>-<i>ί</i>, <i>νυν</i>-<i>ί</i>) ή και με [[παρεμβολή]] άλλου μορίου (<i>τουτο</i>-<i>δί</i> <span style="color: red;"><</span> <i>τούτο δέ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>ι</i>, [[νυνμενί]] <span style="color: red;"><</span> <i>νύν μεν</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>ι</i>). Απαντά [[επίσης]] σε άλλες διαλέκτους (πρβλ. ηλειακό <i>το</i>-<i>ΐ</i>, βοιωτ. <i>ταν</i>-<i>ί</i>, αρκαδ. <i>των</i>-<i>ί</i>), στη δε θεσσαλική διάλεκτο τ. που εμφανίζουν [[μόρφημα]] -<i>νε</i> (πρβλ. <i>τά</i>-<i>νε</i>) επιτείνονται με το -<i>ι</i>].