τλήμων: Difference between revisions

|lstext='''τλήμων''': Δωρικ. [[τλάμων]], ονος, ὁ, ἡ· κλητ. τλῆμον, ἀλλὰ ἰὼ [[τλήμων]] Σοφοκλ. Αἴ. 893· [[τλήμων]] ἄνερ Εὐρ. Ἀνδρ. 348· (*[[τλάω]]). Ποιητ. ἐπίθ., ἐν χρήσει παρὰ Ξεν. (πρβλ. [[τλῆμι]]), ὁ πάσχων, ὑποφέρων, ὑπομένων, [[ὅθεν]], Ι. ὑπομονητικός, [[καρτερικός]], [[καρτερόψυχος]], [[μεγάθυμος]], ἐπὶ τοῦ Ὀδυσσέως, Ἰλ. Κ. 231, 498 (εἰς ὃν ἀποδίδοται [[τλήμων]] [[θυμός]], Ε. 670)· ψυχὴν καὶ θυμὸν τλήμονα [[παρθέμενος]] Τυρταῖ. 9. 18· τλάμονι ψυχᾷ Πινδ. Π. 1. 93, πρβλ. Elmsl. εἰς Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 570· [[τλήμων]] οὖσ’ ἀπ’ εὐτόλμου φρενὸς Αἰσχύλ. Ἀγ. 1302· - ἐπὶ ἀρρώστων, Ἀρετ. Ὀξ. Νούσ. Θεραπευτ. 1. 4· τοῖοι ἐς παιδείην πονεῦσι, καὶ ἐς τήνδε τλήμοσι ὁ αὐτ. Χρον. Παθῶν Σημειωτ. 2. 6. 2) [[τολμηρός]], θαρσαλέοι καὶ τλ. Ἰλ. Φ. 430· καὶ ἐπὶ κακῆς σημασίας, [[θρασύς]], [[ἀπερίσκεπτος]], Λατ. audax, Θέογν. 196· τλάμονι καὶ πανούργῳ χειρὶ Αἰσχύλ. Χο. 383, πρβλ. 596· τλημονεστάτη γυνὴ Σοφ. Ἠλ. 439, πρβλ. 275· ἐν τλάμονι θυμῷ (ἕτεροι εὐτλάμονι) Εὐρ. Μήδ. 865. ΙΙ. [[πλήρης]] ταλαιπωριῶν, [[ἄθλιος]], [[δυστυχής]], [[ἐλεεινός]], ἐπὶ προσώπων, Αἰσχύλ. Πρ. 614, Σοφ. Φιλ. 161, κλπ.· [[οὕτως]] ἐν Ἀριστοφ. Εἰρ. 723, Ξεν. Ἀν. 3. 1, 29, Ἀπομν. 2. 1, 30· μετὰ γεν., ὦ [[τλάμων]] ὑμεναίων Εὐρ. Ἱππ. 554· θανάτου [[τλήμων]] Ἀριστοφ. Θεσμ. 1072. 2) ἐπὶ καταστάσεων, ἔργων, λόγων, κλπ., τλήμονες φυγαί, τύχαι Εὐρ. Ἱππ. 1177, Ἡρ. Μαιν. 921· τλημονέστατος [[λόγος]] ὁ αὐτ. ἐν Ἑκάβ. 562· ὁδὸς τλημονεστάτη, -έρα ὁ αὐτ. ἐν Μήδ. 1067, 8· - [[ἐνίοτε]] καὶ ἐπὶ σημασίας περιφρονητικῆς, [[ἄθλιος]], [[ἐλεεινός]], Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 296, Καλλ. Ἐπιγράμμ. 64. ΙΙΙ. Ἐπίρρ. [[τλημόνως]], μεθ’ ὑπομονῆς, Αἰσχύλ. Χο. 748, Εὐρ. Ἱκ. 946, Τρ. 40, κλπ. 2) ἀθλίως, ἐλεεινῶς, Ἡσύχ.