ἐπάρχω: Difference between revisions

|lstext='''ἐπάρχω''': μέλλ. -ξω, εἶμαι ἄρχων, [[διοικητής]] τινος, τῆς χώρας Ξεν. Κύρ. 4. 6, 2· τῶν ὁμόρων Ἰσοκρ. 69Ε. πρβλ. Πλάτ. Κριτί. 116Ε· [[ὡσαύτως]] κατὰ δοτ., Ἐπιγρ. παρὰ Παυσ. 6. 19, 6: - ἀπολ., ὁ ἐπάρχων = [[ἔπαρχος]], Ἡρῳδιαν. 4. 12· ἐπὶ τοῦ ὑπατικοῦ ἀξιώματος, Πλουτ. Σύλλ. 8. 2) ἄρχω, [[ὑποτάσσω]] [[προσέτι]] εἰς τὴν ἐξουσίαν μου, ἄλλου μὲν οὐδενὸς δύναιτ’ ἂν ἔθνους ἐπάρξαι Ξεν. Κύρ. 1. 1, 4. ΙΙ. τὸ Μέσ. [[εἶναι]] ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. ἐν τῇ φράσει ἐπάρξασθαι δεπάεσσιν: αὕτη ἡ [[φράσις]], ὡς τὸ [[ἀπάρχομαι]], κατάρχομαι, εἶχε θρησκευτικὴν ἢ ἱεροτελεστικὴν σημασίαν, συσχετιζομένη πρὸς τὰς εἰς τοὺς θεοὺς προσφερομένας σπονδάς: τοῦτο φαίνεται σαφέστατα ἐκ τῆς Ὀδ. Σ. 417, [[οἰνοχόος]] μὲν ἐπαρξάσθω δεπάεσσιν, [[ὄφρα]] σπείσαντες κατακείομεν, ἂς ἀρχίσῃ νὰ χύνῃ [[οἶνον]] εἰς τὰ ποτήρια, πρβλ. Φ. 263: - ἐν συνόλῳ ἡ [[πρᾶξις]] αὕτη εἶχεν ὡς ἑξῆς: οἱ ὑπηρέται ἀνεμίγνυον τὸν [[οἶνον]] ἐντὸς μεγάλων κρατήρων, ἀκολούθως ἐλάμβανον διὰ κυάθου, [[ἤτοι]] οἰνοχόης, ἐκ τῶν κρατήρων κεκραμένον [[οἶνον]] καὶ ἔχυνον ὀλίγον εἰς ἕκαστον [[ποτήριον]] [[χάριν]] σπονδῆς, καὶ μετὰ τούτο ἔδιδον εἰς τοὺς παρόντας νὰ πίωσιν: Ποντόνοος... [[οἶνον]] ἐκίρνα, νώμησεν δ’ ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενος δεπάεσσιν (ἀφοῦ κατὰ πρῶτον ἔχυσεν ὀλίγον εἰς τὰ ποτήρια)· αὐτὰρ [[ἐπεὶ]] σπεῖσάν τ’ ἔπιόν θ’, ὅσον ἤθελε [[θυμός]], κτλ., Ὀδ. ΙΙ. 182· πρβλ. τοὺς [[συχνάκις]] ἐπαναλαμβανομένους στίχους: κοῦροι... κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο, νώμησαν δ’ ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσιν Ἰλ. Α. 471, Ὀδ. Γ. 340, Φ. 272: - ἡ ἐπὶ σημαίνει [[ἐνταῦθα]] τὸ αὐτὸ τῷ [[ἐπισταδόν]], κατὰ σειράν: - ἴδε Βουττμ. Λεξίλ. ἐν λ., Nitzsch. Ὀδ. Γ. 340, Η. 182. 2) [[καθόλου]], [[προσφέρω]], [[νέκταρ]] τε καὶ ἀμβροσίην χερσὶν ἐπήρξατο Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἀπόλλ. 125· [[οὕτως]] ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2144, ἐπάρχεσθαι δὲ τοὺς χοροὺς χορείας τῷ Διονύσῳ.