ποτάομαι: Difference between revisions

|Definition=poet. Frequentat. of [[πέτομαι]], Ep. also [[ποτέομαι]] (imper.<br><span class="bld">A</span> ποτεῦ Call.''Fr.''1.50P.) (v. infr.), also Alc.43; Aeol. 2sg. πότῃ Sapph.41 (dub.); Dor. 3sg. ποτῆται Alcm.26.3; Aeol. part. ποτήμενος Theoc. 29.30: fut. ποτήσομαι Mosch.2.145 ([[si vera lectio|s.v.l.]]): aor. ἐποτήθην, Dor. [[ἐποτάθην]] [ᾱ] [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]''476 (<b class="b3">ἀμ-</b>, lyr.): pf. [[πεπότημαι]], Dor. [[πεπόταμαι]] in lyr. passages of Trag., [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''668, ''Eu.''378, E.''Hipp.''564:—[[fly hither and thither]], ὀρνίθων ἔθνεα… ἔνθα καὶ ἔνθα ποτῶνται Il.2.462; νυκτερίδες… τρίζουσαι ποτέονται Od.24.7; κεραυνοὶ… ποτέοντο Hes.''Th.''691; ποτώμεναι ἄλλοτε ἄλλῃ ''h.Merc.''558; in Trag. also simply = [[πέτομαι]], [[fly]], A. ''Ag.''576, etc.; τὰ ποτήμενα συλλαβῆν Theoc. l. c.; of sounds, [βοὰ] π. A.''Th.''84 (lyr.); ἐκ στομάτων π. εὐχά Id.''Supp.''657 (lyr.): pf. (with pres. sense), to [[be upon the wing]], ψυχὴ δ'… ἀποπταμένη πεπότηται Od. 11.222; [μέλισσαι] αἱ μέν τ' ἔνθα… πεποτήαται, αἱ δέ τε ἔνθα Il.2.90; Ἔρις πεπότητο Hes.''Sc.''148.<br><span class="bld">2</span> metaph., δεῖμα προστατήριον καρδίας… ποτᾶται [[hover]]s, [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''977 (lyr.), cf.''Ch.''390 (lyr.); τοῖον ἐπὶ κνέφας ἀνδρὶ… π. Id.''Eu.''378 (lyr.), cf. ''Pers.''668 (lyr.); to [[be fluttered]], [[ἐπὶ]] τραγῳδίᾳ ἀνεπτερῶσθαι καὶ πεποτῆσθαι τὰς φρένας [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Birds|Av.]]''1445, cf. ''Nu.'' 319.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0688.png Seite 688]] ep. u. att. poet. statt [[πέτομαι]] (vgl. [[ποτέομαι]] u. [[πωτάομαι]]), [[fliegen]]; [[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]] ποτῶνται, Il. 21, 462; perf. πεποτήαται, 2, 90; ψυχὴ δ' ἠΰτ' [[ὄνειρος]] ἀποπταμένη πεπότηται, Od. 11, 222; in der ersten Stelle ist die Perfectbedeutung nicht festzuhalten, sie sind in Fliegen, sie fliegen; Tragg. in manchen Übertragungen: ἐκ στομάτων ποτάσθω εὐχά, Aesch. Suppl. 644; βοὰ ποτᾶται, Spt. 84; Στυγία γάρ τις ἐπ' ἀχλὺς πεπόταται, Pers. 656, vgl. Eum. 356; ποταθείην, Soph. frg. 423; [[μέλισσα]] οἵα τις πεπόταται, Eur. Hipp. 504, u. oft im praes.; Ar. auch für schnell laufen, Lys. 1013; πεποτῆσθαι τὰς φρένας, Av. 1445.

|btext=ποτῶμαι;<br /><i>impf.</i> ἐποτῶμην, <i>f.</i> ποτήσομαι, <i>ao.</i> ἐποτήθην, <i>pf.</i> πεπότημαι <i>au sens du prés.</i><br />voler, voltiger ; <i>fig. en parl. d'une prière qui s'envole des lèvres, d'un cri</i> ; s'envoler, disparaître.<br />'''Étymologie:''' cf. [[πέτομαι]].

{{elnl

|elnltext=ποτάομαι [~ πέτομαι] Aeol. praes. 2 sing. πότῃ of πότᾳ, 3 plur. ποτῶνται, Ion. ποτέονται, Aeol. ptc. n. plur. ποτήμενα; Ion. imperf. 3 plur. ποτέοντο; aor. pass. (act. bet.) ἐποτήθην; perf. πεπότημαι, Dor. 3 sing. πεπότᾱται, ep. 3 plur. πεποτήαται, inf. πεποτῆσθαι, fladderen, vliegen:; ὡς δ’ ὅτε νυκτερίδες... τρίζουσαι ποτέονται zoals wanneer vleermuizen piepend rondfladderen Od. 24.7; ψυχὴ δ’... ἀποπταμένη πεπότηται de ziel vliegt weg en is gevlogen (d.w.z. verdwenen) Od. 11.222; ὑπὲρ θαλάσσης καὶ χθονὸς ποτώμενοι over zee en land vliegend Aeschl. Ag. 576; overdr.. τίπτε μοι... δεῖμα προστατήριον καρδίας... ποτᾶται; waarom vliegt angst die mijn hart bevangt mij aan? Aeschl. Ag. 978; πεποτῆσθαι τὰς φρένας dat zijn geest in hoger sferen is Aristoph. Av. 1445.

{{elru

|elrutext='''ποτάομαι:''' эп. [[ποτέομαι]] (impf. ἐποταόμην, fut. ποτήσομαι, aor. ἐποτήθην, pf. со знач. praes. [[πεπότημαι]] - дор. πεπότᾱμαι, эп. 3 л. pl. [[πεποτήαται]]) [[летать]], [[порхать]] ([[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]] Hom.): βοὰ ποτᾶται Aesch. несется шум.

|mltxt=[[ποτάομαι]], και επικ. τ. [[ποτέομαι]], Α<br />(<b>ποιητ. τ.</b>)<br /><b>1.</b> [[πετώ]] εδώ κι [[εκεί]] [[χωρίς]] συγκεκριμένη [[κατεύθυνση]] («ὀρνίθων ἔθνεα... [[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]] ποτῶνται», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> (για ήχο) διαδίδομαι («[βοᾷ] ποτᾱται, βρέμει δ' ἀμαχέτου δίκαν ὕδατος ὀροτύπου», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>3.</b> <b>μτφ.</b> περιφέρομαι, [[τριγυρίζω]] εδώ κι [[εκεί]], [[συχνάζω]]<br /><b>4.</b> <b>μτφ.</b> [[είμαι]] [[έτοιμος]] να πετάξω, [[είμαι]] [[μετέωρος]], ξεσηκωμένος («ἐπὶ τραγωδίᾳ ἀνεπτερῶσθαι καὶ πεποτῆσθαι τὰς φρένας», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>5.</b> <b>παροιμ. φρ.</b> «τὰ ποτήμενα συλλαβεῖν» — λέγεται για [[κάτι]] που επιχειρείται [[μάταια]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Πρόκειται για επαναληπτικό ενεστ. που έχει σχηματιστεί από την ετεροιωμένη [[βαθμίδα]] <i>ποτ</i>- της ρίζας του [[πέτομαι]] (<b>πρβλ.</b> <i>σοβῶ</i>: [[σέβομαι]], <i>στροφῶ</i>: [[στρέφω]])].

|lsmtext='''ποτάομαι:''' Επικ. ποτέομαι, θαμιστικό του [[πέτομαι]]· Δωρ. μτχ. <i>ποτήμενος</i>· μέλ. <i>ποτήσομαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐποτήθην</i>, Δωρ. ποτάθην [ᾱ], παρακ. [[πεπότημαι]], Δωρ. <i>πεπόταμαι</i>, Επικ. γʹ πληθ. <i>πεποτήᾰται</i>· γʹ ενικ. υπερσ. <i>πεπότητο</i>,<br /><b class="num">I.</b> [[πετώ]] [[ολόγυρα]], σε Όμηρ.· <i>κεραυνοὶ ποτέοντο</i>, σε Ησίοδ.· [[απλώς]], = [[πέτομαι]], [[πετώ]], σε Αισχύλ., Ευρ.· τὰ ποτήμενα [[συλλαβεῖν]], λέγεται για μάταιες αναζητήσεις, σε Θεόκρ.· παρακ. (με [[σημασία]] ενεστ.), είμαι [[έτοιμος]] να πετάξω, σε Όμηρ.<br /><b class="num">II. 1.</b> μεταφ., μετεωρίζομαι, [[τριγυρίζω]], σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> βρίσκομαι σε [[πτήση]], [[φτερουγίζω]], σε Ευρ., Αριστοφ.

{{ls

|lstext='''ποτάομαι''': ποιητ. θαμιστ. τοῦ [[πέτομαι]], Ἐπικ. [[ὡσαύτως]] [[ποτέομαι]] Ὅμ., [[ὅστις]] χρῆται [[ὡσαύτως]] τῷ συνῃρ. τύπῳ (ἴδε κατωτ.)· Αἰολ. β΄ ἑνικ. πότῃ Σαπφὼ 43· Δωρ. γ΄ ἑνικ. ποτῆται, Ἀλκμὰν 13· Δωρ. μετοχ. ποτήμενος, Θεόκρ. 29. 30· ― μέλλ. ποτήσομαι Μόσχ. 2. 141· ― ἀόρ. ἐποτήθην, Δωρ. ποτάθην [ᾱ] Σοφ. Ἀποσπ. 423, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1388· ― πρκμ. πεπότημαι Δωρ. πεπόταμαι (ἴδε κατωτ.): ― περὶ τοῦ τύπου ἴδε Λοβέκ, εἰς Φρύν. 581· ὀρνίθων ἔθνεα [[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]] ποτῶνται Ἰλ. Β. 462· νυκτερίδες… τρίζουσαι ποτέονται Ὀδ. Ω. 7· κεραυνοὶ ποτέοντο Ἡσ. Θ. 691· ποτώμεναι ἄλλοτ’ ἐπ’ [[ἄλλῃ]] Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 558· ἀλλὰ παρὰ Τραγ. [[ἁπλῶς]] = [[πέτομαι]], «πετῶ», Αἰσχύλ. Ἀγ. 576, Εὐρ. Ι. Τ. 394, κτλ.· τὰ ποτήμενα συλλαβεῖν, ἐπὶ τῶν μάταια ἐπιχειρούντων (πρβλ. [[πέτομαι]] ΙΙ), Θεόκρ. ἔνθ’ ἀνωτ.· ― ἐπὶ ἤχων, βοὰ π. Αἰσχύλ. Θήβ. 84· ἐκ στομάτων εὐχὰ π. ὁ αὐτ. ἐν Ἱκέτ. 657· ― πρκμ. (μὲ σημασ. ἐνεστ.), «πετῶ», ψυχὴ δ’… ἀποπταμένη πεπότηται Ὀδ. Λ. 222· [μέλισσαι] αἱ μὲν τ’ [[ἔνθα]]… πεποτήαται, αἱ δέ τε [[ἔνθα]] Ἰλ. Β. 90· [[ἔρις]] πεπότητο Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 148· Δωρ. πεπότᾱμαι, μεταφορ., Αἰσχύλ. Πέρσ. 669, Εὐμ. 379. 2) μεταφορ., [[δεῖμα]] προστατήριον καρδίας… ποτᾶται, περιέρχεται, συχνάζει, ὁ αὐτ. ἐν Εὐμ. 378, πρβλ. Πέρσ. 669. 3) εἶμαι ἕτοιμος νὰ «πετάξω», εἶμαι [[μετέωρος]], οὐκ ἐπ’ ἀγλαΐαις… θυμὸν πεπόταμαι Εὐρ. Ἱππ. 564· ἐπὶ τραγῳδίᾳ ἀνεπτερῶσθαι καὶ πεποτῆσθαι τὰς φρένας, κωμ. [[φράσις]] παρ’ Ἀριστοφ. Ὄρν. 1445· πρβλ. [[ἐκποτάομαι]], [[ἀναπτερόω]].

{{Autenrieth

|auten=and [[ποτέομαι]] (frequentative of [[πέτομαι]]), ποτῶνται, ποτέονται, perf. πεπότηται, 3 pl. [[πεποτήαται]]: [[flit]]. [[fly]]; said of the souls of the departed, Od. 11.222.

|mdlsjtxt=<b class="num">I.</b> to fly [[about]], Hom.; κεραυνοὶ ποτέοντο Hes.: [[simply]] = [[πέτομαι]], to fly, Aesch., Eur.; τὰ ποτήμενα [[συλλαβεῖν]], of [[vain]] pursuits, Theocr.:—perf. (with pres. [[sense]]), to be [[upon]] the [[wing]], Hom.<br /><b class="num">II.</b> metaph. to [[hover]], Aesch.<br /><b class="num">2.</b> to be on the [[wing]], be fluttered, Eur., Ar.