ἀκήρυκτος: Difference between revisions

|lstext='''ἀκήρυκτος''': -ον, ὁ μὴ προαγγελθείς, μὴ προκηρυχθείς· ἀκ. [[πόλεμος]], [[αἰφνίδιος]] [[πόλεμος]], Ἡρόδ. 5. 81· ἀλλὰ καί, [[πόλεμος]], καθ’ ὃν δὲν γίνεται δεκτὸς [[κῆρυξ]] ἐρχόμενος παρὰ τῶν πολεμίων, [[ἄνευ]] ἀνακωχῆς, Ξεν. Ἀν. 3.3, 5, Πλάτ. Νόμ. 626Α· ἦν γὰρ ἄσπονδος καὶ [[ἀκήρυκτος]] ὑμῖν πρὸς τοὺς θεατὰς [[πόλεμος]], Δημ. 314. 16· (πρβλ. ἄσπονδος)· ἀκ. [[ἔχθρα]], Πλουτ. Περικλ. 30. 2) [[ἄνευ]] κήρυκος, τὸ ἀκ. τῆς ὁδοῦ, τὸ ὅτι τὸ [[ταξείδιον]] δὲν εἶχε προετοιμασθῇ διὰ κηρύκων, Ἀππ. Μιθρ. 104. - Ἐπίρρ. -τως, χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ [[ἀνάγκη]] κήρυκος, Θουκ. 1.146, πρβλ. τὸ προηγ. ΙΙ. ὁ μὴ ὑπὸ κηρύκων ἀνακηρυχθεὶς [[νικητής]], [[ἄδοξος]], [[ἄγνωστος]], Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 89, Αἰσχίν. 86. 37. ΙΙΙ. περὶ οὗ δὲν ἐκόμισεν ἀγγελίαν [[κῆρυξ]], Σοφ. Τρ. 45.