3,274,216
edits
m (Text replacement - "οῡ" to "οῦ") |
|||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πού''': Ἰων. κού, ἐγκλιτ. ἐπίρρ., κἄπου, εἴς τι [[μέρος]], Ὅμ., κτλ. [[συχνάκις]] μετ’ ἄλλων ἐπιρρημάτων τόπου, οὐχ [[ἑκάς]] που, κἄπου οὐχὶ πολὺ [[μακράν]], = ἐδῶ κἄπου, Σοφ. Φιλ. 41· [[πέλας]] που [[αὐτόθι]] 163· [[μηδαμοῦ]]... που [[αὐτόθι]] 256· ὁρῶσιν ἱππέας που [[πέραν]] τοῦ ποταμοῦ Ξεν. Ἀν. 4. 3, 3· ἄλλοθί που, Δημ. 52. 1, κτλ.· ― μετὰ γεν., [[ἀλλά]] που [[αὐτοῦ]] ἀγρῶν, εἴς τι [[μέρος]] [[ἐκεῖ]] τῶν ἀγρῶν, Ὀδ. Δ. 639· ἐμβαλεῖν που τῆς χώρας, εἴς τι [[μέρος]] τῆς χώρας, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 42· εἴ που τῆς χώρας ταὐτὸ τοῦτο... συνέβη Δημ. 293. 15. ΙΙ. [[ὡσαύτως]], ἀσχέτως πρὸς τόπον, κατά τινα βαθμόν, καί πού τι Θουκ. 2. 87· ― συχν. πρὸς περιορισμὸν ἢ τροποποίησιν ἐκφράσεως κατά τινα τρόπον, πιθανῶς, [[ἴσως]], ὑποθέτω, [[στοχάζομαι]], Ὅμ., κλπ.· προστίθεται δὲ εἰς προεισαγωγικὰ μόρια, [[ἤτοι]] εἰς μόρια ἀφ’ ὧν ἄρχεται πρότασίς τις, οὕτω που... Ἰλ. Β. 116· [[Ζεὺς]] μὲν που Γ. 308· ὡς ὅτε που Ἰλ. Λ. 292· εἴ που, ἐάν που, εἰ μή που, Ξεν. Ἀν. 3. 4, 23, Ἰέρ. 3. 2, Πλάτ. Πολ. 372Α· ― ἐπιτείνεται: [[τάχα]] που Σοφ. Ο. Τ. 1116· [[ἴσως]] που Εὐρ. Ἠλ. 518· ― [[ὡσαύτως]] συνάπτεται ἐπιτασσόμενον εἰς λέξεις καθ’ ἑαυτὰς πρὸς περιορισμὸν τῆς ἐννοίας αὐτῶν, [[πάντως]] κου Ἡρόδ. 3. 73· τί που δράσεις [[ὅταν]] τὰ λοιπὰ πυνθάνῃ κακά; Αἰσχύλ. Πρ. 743· [[οὐδείς]] που Πλάτ. Φίληβ. 64D· οὕτω μετ’ ἀριθμητικῶν, [[δέκα]] κου [[μάλιστα]], [[περίπου]] [[δέκα]] τὸ πολὺ πολύ, Ἡρόδ. 1. 119, πρβλ. 209., 7. 22, κτλ.· ― οὔ τί που, ἐκφέρει ἄρνησιν μετὰ ἀγανακτήσεως ἢ θαυμασμοῦ, βεβαίως δὲν [[εἶναι]] δυνατόν..., οὔ τί που [[οὗτος]] [[Ἀπόλλων]] Πινδ. Π. 4. 154, πρβλ. Σοφ. Φιλ. 1233, Ἀριστοφ. Νεφ. 1260, Εἰρ. 1211, Βάτρ. 522, Πλάτ. Πολ. 362D, κτλ.· ἐν ᾧ διὰ τοῦ οὐ [[δήπου]] ἐκφέρεται καὶ [[σκιά]] τις ὑποψίας, οὐ [[δήπου]] Στράτων; Ἀριστοφ. Ἀχ. 122, πρβλ. Ὄρν. 269, Βάτρ. 526, Elmsl. εἰς Ἀριστοφ. Ἀχ. ἔνθ’ ἀνωτ., Stallb. εἰς Πλάτ. Συμπ. 194Β· ― περὶ τῶν μορίων [[δήπου]], ἦπου, [[ἤπου]], ἴδε τὰς λέξεις. ― Παρὰ τοῖς μεταγεν. τὰ μόρια ποῦ καὶ ποῖ, που καὶ ποι [[συχνάκις]] ἐναλλάσσονται, οὕτω [[μάλιστα]], [[ὥστε]] τὰ ποῦ, που τίθενται ἀντὶ τῶν ποῖ, ποι, μετὰ ῥημάτων κινήσεως. οἱ δὲ ἀντιγραφεῖς εἰσήγαγον τὸ [[σφάλμα]] τοῦτο ([[ὅπερ]] ῥητῶς κατακρίνει ὁ Φρύν. 43, ποῦ ἄπει... [[ἁμάρτημα]]) εἰς τὰ Ἀντίγραφα τῶν δοκιμωτάτων συγγραφέων, [[οἷον]] ποῦ τοι ἀπειλαὶ οἴχονται; Ἰλ. Ν. 219· ἐξελθών που Ἀντιφῶν 120. 10· ἰόντα που Ξεν. Κύρ. 1. 2, 16· πρβλ. Πόρσ. εἰς Εὐρ. Ἑκ. 1062, Cobet. V. LL. 44, N. LL. 91. | |lstext='''πού''': Ἰων. κού, ἐγκλιτ. ἐπίρρ., κἄπου, εἴς τι [[μέρος]], Ὅμ., κτλ. [[συχνάκις]] μετ’ ἄλλων ἐπιρρημάτων τόπου, οὐχ [[ἑκάς]] που, κἄπου οὐχὶ πολὺ [[μακράν]], = ἐδῶ κἄπου, Σοφ. Φιλ. 41· [[πέλας]] που [[αὐτόθι]] 163· [[μηδαμοῦ]]... που [[αὐτόθι]] 256· ὁρῶσιν ἱππέας που [[πέραν]] τοῦ ποταμοῦ Ξεν. Ἀν. 4. 3, 3· ἄλλοθί που, Δημ. 52. 1, κτλ.· ― μετὰ γεν., [[ἀλλά]] που [[αὐτοῦ]] ἀγρῶν, εἴς τι [[μέρος]] [[ἐκεῖ]] τῶν ἀγρῶν, Ὀδ. Δ. 639· ἐμβαλεῖν που τῆς χώρας, εἴς τι [[μέρος]] τῆς χώρας, Ξεν. Κύρ. 6. 1, 42· εἴ που τῆς χώρας ταὐτὸ τοῦτο... συνέβη Δημ. 293. 15. ΙΙ. [[ὡσαύτως]], ἀσχέτως πρὸς τόπον, κατά τινα βαθμόν, καί πού τι Θουκ. 2. 87· ― συχν. πρὸς περιορισμὸν ἢ τροποποίησιν ἐκφράσεως κατά τινα τρόπον, πιθανῶς, [[ἴσως]], ὑποθέτω, [[στοχάζομαι]], Ὅμ., κλπ.· προστίθεται δὲ εἰς προεισαγωγικὰ μόρια, [[ἤτοι]] εἰς μόρια ἀφ’ ὧν ἄρχεται πρότασίς τις, οὕτω που... Ἰλ. Β. 116· [[Ζεύς|Ζεὺς]] μὲν που Γ. 308· ὡς ὅτε που Ἰλ. Λ. 292· εἴ που, ἐάν που, εἰ μή που, Ξεν. Ἀν. 3. 4, 23, Ἰέρ. 3. 2, Πλάτ. Πολ. 372Α· ― ἐπιτείνεται: [[τάχα]] που Σοφ. Ο. Τ. 1116· [[ἴσως]] που Εὐρ. Ἠλ. 518· ― [[ὡσαύτως]] συνάπτεται ἐπιτασσόμενον εἰς λέξεις καθ’ ἑαυτὰς πρὸς περιορισμὸν τῆς ἐννοίας αὐτῶν, [[πάντως]] κου Ἡρόδ. 3. 73· τί που δράσεις [[ὅταν]] τὰ λοιπὰ πυνθάνῃ κακά; Αἰσχύλ. Πρ. 743· [[οὐδείς]] που Πλάτ. Φίληβ. 64D· οὕτω μετ’ ἀριθμητικῶν, [[δέκα]] κου [[μάλιστα]], [[περίπου]] [[δέκα]] τὸ πολὺ πολύ, Ἡρόδ. 1. 119, πρβλ. 209., 7. 22, κτλ.· ― οὔ τί που, ἐκφέρει ἄρνησιν μετὰ ἀγανακτήσεως ἢ θαυμασμοῦ, βεβαίως δὲν [[εἶναι]] δυνατόν..., οὔ τί που [[οὗτος]] [[Ἀπόλλων]] Πινδ. Π. 4. 154, πρβλ. Σοφ. Φιλ. 1233, Ἀριστοφ. Νεφ. 1260, Εἰρ. 1211, Βάτρ. 522, Πλάτ. Πολ. 362D, κτλ.· ἐν ᾧ διὰ τοῦ οὐ [[δήπου]] ἐκφέρεται καὶ [[σκιά]] τις ὑποψίας, οὐ [[δήπου]] Στράτων; Ἀριστοφ. Ἀχ. 122, πρβλ. Ὄρν. 269, Βάτρ. 526, Elmsl. εἰς Ἀριστοφ. Ἀχ. ἔνθ’ ἀνωτ., Stallb. εἰς Πλάτ. Συμπ. 194Β· ― περὶ τῶν μορίων [[δήπου]], ἦπου, [[ἤπου]], ἴδε τὰς λέξεις. ― Παρὰ τοῖς μεταγεν. τὰ μόρια ποῦ καὶ ποῖ, που καὶ ποι [[συχνάκις]] ἐναλλάσσονται, οὕτω [[μάλιστα]], [[ὥστε]] τὰ ποῦ, που τίθενται ἀντὶ τῶν ποῖ, ποι, μετὰ ῥημάτων κινήσεως. οἱ δὲ ἀντιγραφεῖς εἰσήγαγον τὸ [[σφάλμα]] τοῦτο ([[ὅπερ]] ῥητῶς κατακρίνει ὁ Φρύν. 43, ποῦ ἄπει... [[ἁμάρτημα]]) εἰς τὰ Ἀντίγραφα τῶν δοκιμωτάτων συγγραφέων, [[οἷον]] ποῦ τοι ἀπειλαὶ οἴχονται; Ἰλ. Ν. 219· ἐξελθών που Ἀντιφῶν 120. 10· ἰόντα που Ξεν. Κύρ. 1. 2, 16· πρβλ. Πόρσ. εἰς Εὐρ. Ἑκ. 1062, Cobet. V. LL. 44, N. LL. 91. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly |