εὐήκοος: Difference between revisions

m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "l’" to "l'")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1067.png Seite 1067]] gut, leicht hörend, Hippocr. u. Folgde; εὐηκοωτέρα ἡ νὺξ τῆς ἡμέρας, in der Nacht hört man leichter als bei Tage, Arist. probl. 11, 5; – leicht auf Etwas hörend, willig Folge leistend, gehorsam, Arist. Eth. 1, 13 u. A. – Von den Göttern, zu erhören geneigt, dor. Form [[εὐάκοος]] θνατοῖς, Leon. Tar. 29 (IX, 316); Inscr. – Adv., εὐηκόως διακεῖσθαι [[πρός]] τι, gehorsam sein gegen, Pol. 27, 6, 7.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1067.png Seite 1067]] gut, leicht hörend, Hippocr. u. Folgde; εὐηκοωτέρα ἡ νὺξ τῆς ἡμέρας, in der Nacht hört man leichter als bei Tage, Arist. probl. 11, 5; – leicht auf Etwas hörend, willig Folge leistend, gehorsam, Arist. Eth. 1, 13 u. A. – Von den Göttern, zu erhören geneigt, dor. Form [[εὐάκοος]] θνατοῖς, Leon. Tar. 29 (IX, 316); Inscr. – Adv., εὐηκόως διακεῖσθαι [[πρός]] τι, gehorsam sein gegen, Pol. 27, 6, 7.
}}
{{bailly
|btext=οος, οον;<br /><b>I.</b> <i>au propre</i> <b>1</b> qui entend bien, qui a l'ouïe fine;<br /><b>2</b> facile à entendre;<br /><b>II.</b> <i>fig.</i> <b>1</b> docile, obéissant;<br /><b>2</b> disposé à écouter, qui exauce;<br /><b>3</b> enclin à <i>en gén.</i><br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[γωνία]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''εὐήκοος''': -ον, (ἀκοὴ) ἀκούων [[καλῶς]] ἢ εὐκόλως, Ἱππ. Ἀφ. 1247. 2) προθύμως ἀκούων ὑπακούων, [[εὐπειθής]], Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 1. 13, 17: - μεταφ., ὑστέραι εὐήκοοι ὁ αὐτ. π. Ζ. Ἱστ. 10. 1, 7. 3) προθύμως εἰσακούων, ἐπὶ τῶν θεῶν, θνατοῖς Ἀνθ. Π. 9. 316· - [[καθόλου]], κλίνων ἢ ἔχων διάθεσιν, πρὸς μεταβολὴν Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 2. 14, 5. - Ἐπιρρ., εὐηκόως διακεῖσθαι [[πρός]] τι. Πολύβ. 27. 6, 7. ΙΙ. εὐκόλως ἀκουόμενος, [[ἀκουστός]], Ἀριστ. Τοπ. 1. 15, 13· εὐηκοώτερα τὰ τῆς νυκτὸς ὁ αὐτ. ἐν Πρβλ. 11. 5. 2) [[εὐχάριστος]] εἰς τὸ οὖς, [[εὐάρεστος]] μνημονεύεται ἐκ Δημ. τοῦ Φαληρ.
|lstext='''εὐήκοος''': -ον, (ἀκοὴ) ἀκούων [[καλῶς]] ἢ εὐκόλως, Ἱππ. Ἀφ. 1247. 2) προθύμως ἀκούων ὑπακούων, [[εὐπειθής]], Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 1. 13, 17: - μεταφ., ὑστέραι εὐήκοοι ὁ αὐτ. π. Ζ. Ἱστ. 10. 1, 7. 3) προθύμως εἰσακούων, ἐπὶ τῶν θεῶν, θνατοῖς Ἀνθ. Π. 9. 316· - [[καθόλου]], κλίνων ἢ ἔχων διάθεσιν, πρὸς μεταβολὴν Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 2. 14, 5. - Ἐπιρρ., εὐηκόως διακεῖσθαι [[πρός]] τι. Πολύβ. 27. 6, 7. ΙΙ. εὐκόλως ἀκουόμενος, [[ἀκουστός]], Ἀριστ. Τοπ. 1. 15, 13· εὐηκοώτερα τὰ τῆς νυκτὸς ὁ αὐτ. ἐν Πρβλ. 11. 5. 2) [[εὐχάριστος]] εἰς τὸ οὖς, [[εὐάρεστος]] μνημονεύεται ἐκ Δημ. τοῦ Φαληρ.
}}
{{bailly
|btext=οος, οον;<br /><b>I.</b> <i>au propre</i> <b>1</b> qui entend bien, qui a l'ouïe fine;<br /><b>2</b> facile à entendre;<br /><b>II.</b> <i>fig.</i> <b>1</b> docile, obéissant;<br /><b>2</b> disposé à écouter, qui exauce;<br /><b>3</b> enclin à <i>en gén.</i><br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[γωνία]].
}}
}}
{{grml
{{grml