3,274,917
edits
πικραίνω: Difference between revisions
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "s’" to "s'") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0614.png Seite 614]] spitz, scharf, u., in Bezug auf den Geschmack, herbe, bitter machen; übertr., Mißvergnügen verursachen, auf eine empfindliche Art reizen, erbittern, pass. böse werden, zürnen, Plat. Legg. V, 731 d, ἀκοήν, im Ggstz von [[γλυκαίνω]], D. Hal. C. V. 15; [[μήτε]] πικραίνεσθαι [[μήτε]] μνησικακεῖν, Dem. epist. 1 p. 633, 8; auch ὁ [[ζωγράφος]] πονεῖ τι καὶ πικραίνεται, A ntiphan. com. bei Ath. VI, 258 d, er plagt sich. – Bei den Rhetoren auch vom Ausdrucke, ihn hart, rauh machen, im Ggstz von τρυφεροῖς ὀνόμασι καλλωπίζειν, s. D. Hal. vi Dem. 55. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0614.png Seite 614]] spitz, scharf, u., in Bezug auf den Geschmack, herbe, bitter machen; übertr., Mißvergnügen verursachen, auf eine empfindliche Art reizen, erbittern, pass. böse werden, zürnen, Plat. Legg. V, 731 d, ἀκοήν, im Ggstz von [[γλυκαίνω]], D. Hal. C. V. 15; [[μήτε]] πικραίνεσθαι [[μήτε]] μνησικακεῖν, Dem. epist. 1 p. 633, 8; auch ὁ [[ζωγράφος]] πονεῖ τι καὶ πικραίνεται, A ntiphan. com. bei Ath. VI, 258 d, er plagt sich. – Bei den Rhetoren auch vom Ausdrucke, ihn hart, rauh machen, im Ggstz von τρυφεροῖς ὀνόμασι καλλωπίζειν, s. D. Hal. vi Dem. 55. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> πικρανῶ, <i>ao.</i> ἐπίκρανα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. f.</i> πικρανθήσομαι, <i>ao.</i> [[ἐπικράνθην]];<br />rendre amer ; <i>fig.</i> aigrir, irriter ; <i>Pass.</i> s'aigrir, s'irriter.<br />'''Étymologie:''' [[πικρός]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πικραίνω''': (πικρὸς) ὡς καὶ νῦν, καθιστῶ τι πικρόν, π. τὴν κοιλίαν, [[κάμνω]] αὐτὴν πικράν, Ἀποκάλ. ι΄, 9. ― Παθ., τὸ [[στόμα]] πικραίνεται Ἱππ. περὶ Διαίτ. Ὀξ. 388· ἀντίθετ. τῷ γλυκαίνεσθαι, Ἀριστ. Φυσ. 7. 2, 10 (παράφρ.). 2) μεταφορ., [[ἐρεθίζω]], [[παραπικραίνω]], λυπῶ, [[ἐξοργίζω]], Ἑβδ. (Ἰώβ. ΚΖ΄, 2, κτλ.)· π. τὴν ἀκοὴν λυπεῖν, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ γλυκαίνειν, Διον. Ἁλ. περὶ Συνθ. 1. 2. ― Παθ., πικραίνομαι, Πλάτ. Νόμ. 371D, Θεόκρ. 2. 120· ὁ [[ζωγράφος]] πονεῖ τι καὶ π., στενοχωρεῖται, ἀδημονεῖ, Ἀντιφάνης ἐν «Λημνίαις» 2· π. ἐπί τινι Ἑβδ. (Ἔξοδ. ΙϚ΄, 20). 3) ἐπὶ ὕφους, καθιστῶ αὐτὸ τραχὺ καὶ πικρόν, πικραίνειν τὴν διάλεκτον [[ὅταν]] ἀπαιτῶσιν οἱ καιροὶ Διονύσ. Ἁλ. περὶ Δημοσθ. 55, πρβλ. 34. | |lstext='''πικραίνω''': (πικρὸς) ὡς καὶ νῦν, καθιστῶ τι πικρόν, π. τὴν κοιλίαν, [[κάμνω]] αὐτὴν πικράν, Ἀποκάλ. ι΄, 9. ― Παθ., τὸ [[στόμα]] πικραίνεται Ἱππ. περὶ Διαίτ. Ὀξ. 388· ἀντίθετ. τῷ γλυκαίνεσθαι, Ἀριστ. Φυσ. 7. 2, 10 (παράφρ.). 2) μεταφορ., [[ἐρεθίζω]], [[παραπικραίνω]], λυπῶ, [[ἐξοργίζω]], Ἑβδ. (Ἰώβ. ΚΖ΄, 2, κτλ.)· π. τὴν ἀκοὴν λυπεῖν, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ γλυκαίνειν, Διον. Ἁλ. περὶ Συνθ. 1. 2. ― Παθ., πικραίνομαι, Πλάτ. Νόμ. 371D, Θεόκρ. 2. 120· ὁ [[ζωγράφος]] πονεῖ τι καὶ π., στενοχωρεῖται, ἀδημονεῖ, Ἀντιφάνης ἐν «Λημνίαις» 2· π. ἐπί τινι Ἑβδ. (Ἔξοδ. ΙϚ΄, 20). 3) ἐπὶ ὕφους, καθιστῶ αὐτὸ τραχὺ καὶ πικρόν, πικραίνειν τὴν διάλεκτον [[ὅταν]] ἀπαιτῶσιν οἱ καιροὶ Διονύσ. Ἁλ. περὶ Δημοσθ. 55, πρβλ. 34. | ||
}} | }} | ||
{{StrongGR | {{StrongGR | ||