τελευταῖος: Difference between revisions

τελευταῖος (view source)

Revision as of 09:55, 2 October 2022

No change in size , 2 October 2022

m

Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"

Spiros

Bureaucrats, Interface administrators, Administrators

3,276,901

edits

@@ Line 12: / Line 12: @@
 {{pape
 |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1086.png Seite 1086]] vollendend, beschließend, dah. am Ende befindlich, der letzte, äußerste; Ggstz [[πρῶτος]], Aesch. Ag. 305; τὴν τελευταίαν ἡμέραν [[ἰδεῖν]], Soph. O. R. 1528, u. öfter; auch ἡ τελευταία [[ὕβρις]], der äußerste, höchste, El. 263; Eur., Her. u. Folgde überall; τὸ τελευταῖον, endlich, zuletzt, Her. 1, 91; ἐν τοῖς τελευταίοις, Is. 1, 13; ἐφέψομαι [[τελευταῖος]], Xen. An. 7, 3, 39, u. öfter von den Letzten im Heereszuge; ὃ δὴ τελευταῖον ἐφθέγξατο, Plat. Phaad. 118; τελευταῖον, endlich, Rep. VII, 516 b; auch τὰ τελευταῖα, Gorg. 515 e; τηρήσας τὴν τελευταίαν ἡμέραν, das Ende des Tages, Dem. 28, 1.
+}}
+{{bailly
+|btext=α, ον :<br />qui arrive au terme, qui est à sa fin, final :<br /><b>1</b> <i>avec idée de lieu</i> τελευταίους [[στῆσαι]] XÉN placer aux derniers rangs ; <i>adv.</i> • τὸ τελευταῖον à la dernière place;<br /><b>2</b> <i>avec idée de temps</i> τὸν τελευταῖον βίον SOPH la fin de la vie ; τελευταῖα [[φήμη]] SOPH la dernière parole ; ἡ τελευταία [[ἡμέρα]] <i>ou simpl.</i> ἡ τελευταία le dernier jour ; <i>adv.</i> • τελευταῖον, • τὸ τελευταῖον, • τὰ τελευταῖα à la fin, finalement, enfin;<br /><b>3</b> <i>fig.</i> extrême : τελευταία [[ὕβρις]] SOPH le dernier terme de l'injure, le comble de l'outrage.<br />'''Étymologie:''' [[τελευτή]].
 }}
 {{ls
 |lstext='''τελευταῖος''': -α, -ον, (τελευτὴ) ὡς καὶ νῦν, [[ἔσχατος]], [[ὕστατος]], Λατ. ultimus, κατὰ χρόνον ἢ τάξιν, οἱ τ. κύκλοι Ἡρόδ. 1. 98· τὰ δύο τὰ τ., οἱ δύο τελευταῖοι στίχοι, ὁ αὐτ. 7. 142· τὰ τελευταῖα, αἱ καταλήξεις, ὁ αὐτ. 5. 68· ἐν τελευταίοις πίπτειν Πλάτ. Πολ. 6 9Ε· τελευταίους στῆσαι, εἰς τὰς τελευταίας τάξεις, Ξεν. Κύρ. 6. 3, 25 οἱ τ. πόδες, οἱ ὀπίσθιοι πόδες, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 8, 5. 2) ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπὶ χρόνου, ἡ τελευταία μετὰ τοῦ [[ἡμέρα]] ἢ [[ἄνευ]] [[αὐτοῦ]], ἡ τελευταία [[ἡμέρα]] ἡ ὁριζομένη πρὸς πληρωμήν, Δημ. 836. 5· ἡ ἐσχάτη τῆς ἑορτῆς [[ἡμέρα]], Ξεν. Ἑλλ. 6. 4, 16, κλπ.· ἡ ἐσχάτη [[ἡμέρα]] τοῦ ἀνθρώπου, Σοφ Ο. Τ. 1528, Εὐρ. Ἀνδρ. 101· οὓτως, ὁδὸν τὴν τελ., τὴν ἐσχάτην ὁδοιπορίαν, Σοφ. Τρ. 155· τὸν τ. βίον ὁ αὐτ. ἐν Ο. Κ. 1551· τ. ἐμοῦ [[φήμη]] ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 1149· τὸ τ. ἐκβὰν Δημ. 12. 16. 3) [[ἄκρος]], [[ἔσχατος]], δεινότατος, [[ὕβρις]] Σοφ. Ἠλ. 271· ἡ [[δημοκρατία]] ἡ τ. Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 10, 30, πρβλ. 4. 12, 3. ΙΙ. τὸ τελευταῖον, ὡς ἐπίρρ., τὴν τελευταίαν φοράν, ὕστατον πάντων, ἐσχάτως, τελευταίως, Ἡρόδ. 1. 91, Ξενοφ., κλπ.· ἢ τελευταῖον, Πλάτ. Πολ. 532Α, Ξενοφ., κλπ.· καὶ τὰ τελευταῖα, Θουκ. 1. 24., 8. 85, Πλάτ. Γοργ. 515Ε. 2) ἐπὶ τέλους, Ἀριστοφ Νεφ. 945, Θουκ. 3. 56., 8. 8, Ξεν., κλπ.· [[ἀλλά]], 3) τὸ ἐπίθ. [[συχνάκις]] κεῖται μετὰ ῥημάτων [[ὅπου]] ἔπρεπε νὰ ἔχωμεν ἐπίρρ., ὁ [[τελευταῖος]] δραμὼν Αἰσχύλ. Ἀγ. 314· παρελθόντες τελευταῖοι Θουκ. 1. 67, κλπ., πρβλ. [[τελευτάω]] ΙΙ. 4.
-}}
-{{bailly
-|btext=α, ον :<br />qui arrive au terme, qui est à sa fin, final :<br /><b>1</b> <i>avec idée de lieu</i> τελευταίους [[στῆσαι]] XÉN placer aux derniers rangs ; <i>adv.</i> • τὸ τελευταῖον à la dernière place;<br /><b>2</b> <i>avec idée de temps</i> τὸν τελευταῖον βίον SOPH la fin de la vie ; τελευταῖα [[φήμη]] SOPH la dernière parole ; ἡ τελευταία [[ἡμέρα]] <i>ou simpl.</i> ἡ τελευταία le dernier jour ; <i>adv.</i> • τελευταῖον, • τὸ τελευταῖον, • τὰ τελευταῖα à la fin, finalement, enfin;<br /><b>3</b> <i>fig.</i> extrême : τελευταία [[ὕβρις]] SOPH le dernier terme de l'injure, le comble de l'outrage.<br />'''Étymologie:''' [[τελευτή]].
 }}
 {{Slater