ἀπάλαμνος: Difference between revisions

m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 15: Line 15:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0276.png Seite 276]] p. für [[ἀπάλαμος]], 1) [[ἀνήρ]] Il. 5, 597, ein Mann, der sich nicht zu helfen weiß; dah. träg, unthätig, Simon. bei Plat. Prot. 346 c. – 2) wogegen nichts anzufangen, dah. schändlich, verrucht, φρένες Pind. Ol. 2, 63; ἀπάλαμνόν τι πάσχειν Eur. Cycl. 598; dem καλόν entggstzt, unanständig, Theogn. 281. Aber [[λόγος]] οὐκ [[ἀπάλαμνος]] Alcaeus bei Schol. Pind. I. 2, 17, οὐδ' ἔργ' ἀπ. θέλει Solon. frg. 14, 12, μυθεῖται ἀπάλαμνα Theogn. 487, nicht ausführbar.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0276.png Seite 276]] p. für [[ἀπάλαμος]], 1) [[ἀνήρ]] Il. 5, 597, ein Mann, der sich nicht zu helfen weiß; dah. träg, unthätig, Simon. bei Plat. Prot. 346 c. – 2) wogegen nichts anzufangen, dah. schändlich, verrucht, φρένες Pind. Ol. 2, 63; ἀπάλαμνόν τι πάσχειν Eur. Cycl. 598; dem καλόν entggstzt, unanständig, Theogn. 281. Aber [[λόγος]] οὐκ [[ἀπάλαμνος]] Alcaeus bei Schol. Pind. I. 2, 17, οὐδ' ἔργ' ἀπ. θέλει Solon. frg. 14, 12, μυθεῖται ἀπάλαμνα Theogn. 487, nicht ausführbar.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> impuissant, faible <i>litt.</i> sans mains pour se défendre;<br /><b>2</b> que l'on ne peut secourir ; mauvais, pervers <i>en parl. de <i>pers.</i> ; en parl. de ch.</i> blâmable, déplorable.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[παλάμη]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀπάλαμνος''': -ον, ποιητ. ἀντὶ [[ἀπάλαμος]] (πρβλ. [[παλαμναῖος]] ἐκ τοῦ [[παλάμη]], [[νώνυμνος]] ἐκ τοῦ [[νώνυμος]]): ‒ [[κυρίως]] [[ἄνευ]] χειρῶν, ὅ ἐ. [[ἀνίκανος]], πρὸς οὐδὲν [[χρήσιμος]], [[ἄχρηστος]], «μηδὲν μηχανᾶσθαι δυνάμενος» (Σχόλ.)· ὥς δ᾿ ὅτ᾿ ἀνὴρ [[ἀπάλαμνος]] κτλ. Ἰλ. Ε. 597, πρβλ. Σιμων. 8. 11: ‒ Ἐπίρρ. -νως Α. Β. 418. ‒ Ὁ Θεόδ. Πρόδρ. ἔχει ὑπερθ. -έστατος, ὡς εἰ ἐκ τύπου ἀπαλαμνής. 2) ἐν λυρ. καὶ ἐλεγ. ποιηταῖς, [[ἀμήχανος]], [[θρασύς]], [[παράβολος]], [[ἀνόσιος]], [[ὑβριστικός]], ἐπὶ προσώπων, Πινδ. Ο. 2. 105· ἐπὶ πράξεων, ἔρδειν ἔργ᾿ ἀπ. Σόλων 14· ἀπάλαμνα μυθεῖσθαι Θέογν. 481· ἀνελέσθαι ὁ αὐτ. 281· [[οὕτως]], ἀπ. τι πάσχειν Εὐρ. Κύκλ. 598.
|lstext='''ἀπάλαμνος''': -ον, ποιητ. ἀντὶ [[ἀπάλαμος]] (πρβλ. [[παλαμναῖος]] ἐκ τοῦ [[παλάμη]], [[νώνυμνος]] ἐκ τοῦ [[νώνυμος]]): ‒ [[κυρίως]] [[ἄνευ]] χειρῶν, ὅ ἐ. [[ἀνίκανος]], πρὸς οὐδὲν [[χρήσιμος]], [[ἄχρηστος]], «μηδὲν μηχανᾶσθαι δυνάμενος» (Σχόλ.)· ὥς δ᾿ ὅτ᾿ ἀνὴρ [[ἀπάλαμνος]] κτλ. Ἰλ. Ε. 597, πρβλ. Σιμων. 8. 11: ‒ Ἐπίρρ. -νως Α. Β. 418. ‒ Ὁ Θεόδ. Πρόδρ. ἔχει ὑπερθ. -έστατος, ὡς εἰ ἐκ τύπου ἀπαλαμνής. 2) ἐν λυρ. καὶ ἐλεγ. ποιηταῖς, [[ἀμήχανος]], [[θρασύς]], [[παράβολος]], [[ἀνόσιος]], [[ὑβριστικός]], ἐπὶ προσώπων, Πινδ. Ο. 2. 105· ἐπὶ πράξεων, ἔρδειν ἔργ᾿ ἀπ. Σόλων 14· ἀπάλαμνα μυθεῖσθαι Θέογν. 481· ἀνελέσθαι ὁ αὐτ. 281· [[οὕτως]], ἀπ. τι πάσχειν Εὐρ. Κύκλ. 598.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> impuissant, faible <i>litt.</i> sans mains pour se défendre;<br /><b>2</b> que l'on ne peut secourir ; mauvais, pervers <i>en parl. de <i>pers.</i> ; en parl. de ch.</i> blâmable, déplorable.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[παλάμη]].
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth