3,277,306
edits
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> καταγελάσομαι, <i>Pass. ao.</i> κατεγελάσθην, <i>pf.</i> καταγεγέλασμαι;<br />rire de, se moquer de, gén. <i>ou</i> dat..<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[γελάω]]. | |btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> καταγελάσομαι, <i>Pass. ao.</i> κατεγελάσθην, <i>pf.</i> καταγεγέλασμαι;<br />rire de, se moquer de, gén. <i>ou</i> dat..<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[γελάω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κατα-γελάω uitlachen, bespotten, met gen.:; καταγελᾷς ἤδη σύ μου; ben je me nu al belachelijk aan het maken? Aristoph. Ach. 1081; met dat.:; πολλὰ τῷ ἀγάλματι κατεγέλασε hij dreef uitvoerig de spot met het beeld Hdt. 3.37.2; abs. honend lachen. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''καταγελάω:''' (fut. καταγελάσομαι; pass.: aor. κατεγελάσθην, pf. καταγεγέλασμαι) осмеивать, насмехаться (τινος Her., Arph., Plat., Arst., NT, реже τινι Her., редко τινα Eur.): οὐ κ. [[ἐᾶν]] τινα Xen. не позволить кому-л. издеваться, т. е. торжествовать; τὸ [[εὔηθες]], καταγελασθέν, ἠφανίσθη Thuc. душевная простота, став предметом насмешек, исчезла; τὸ καταγελασθῆναι [[ἴσως]] οὐδὲν [[πρᾶγμα]] Plat. быть предметом насмешек - это, пожалуй, пустяки. | |||
}} | }} | ||
{{StrongGR | {{StrongGR | ||
Line 31: | Line 34: | ||
|mltxt=(AM [[καταγελῶ]], [[καταγελάω]])<br />[[γελώ]] περιφρονητικά σε [[βάρος]] κάποιου («καταγελᾷς ἤδη σύ μου», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γελώ]] [[δυνατά]]. | |mltxt=(AM [[καταγελῶ]], [[καταγελάω]])<br />[[γελώ]] περιφρονητικά σε [[βάρος]] κάποιου («καταγελᾷς ἤδη σύ μου», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γελώ]] [[δυνατά]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''καταγελάω''': μέλλ. -άσομαι: παθ. πρκμ. -γεγέλασμαι:-ὡς καὶ νῦν, περιγελῶ, [[ἐμπαίζω]], μετὰ γεν., Ἡρόδ. 5. 68, Ἀριστοφ. Ἀχ. 1081, Ἀνδοκ. 33. 6, Πλάτ., κλ.· ἀλλὰ παρ’ Ἡροδ. [[ὡσαύτως]] μετὰ δοτ., π.χ. 3. 37, 38, 155., 4. 79, πρβλ. Schweigh. εἰς 7. 9, καὶ ἴδε [[καταείδω]]: -ἀπολ., γελῶ ἐμπαικτικῶς, περιγελῶ, Εὐρ. Ι. Α. 372, Ἀριστοφ. Ἱππ. 161, Ξεν. Ἀν. 1. 9, 13, Δημ. 563. 28 (ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ), [[ἔνθα]] ἴδε Βουττμ. 2) μετ’αἰτ., [[σκώπτω]], [[χλευάζω]] τινά, Εὐρ. Βάκχ. 286, Ἑβδ. (Σειράχ. 7. 11):-Παθ., καταγελωμένην μέγα Αἰσχύλ. Ἀγ. 1271, Ἀριστοφ. Ἀχ. 680· τὸ εὔηθες καταγελασθὲν ἠφανίσθη Θουκ. 3. 83· τὸ καταγελᾶσθαι μὲν πολὺ αἴσχιστόν ἐστι Μένανδρ. ἐν «Ἐπιτρέπουσιν» 3· πρβλ. Πλάτ. Εὐθύφρ. 3C, κ. ἀλλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj |