LSJ

κραίνω: Difference between revisions

Page Discussion

κραίνω (view source)

Revision as of 20:50, 2 October 2022

No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 13: Line 13:
|btext=<i>f.</i> [[κρανῶ]], <i>ao.</i> ἔκρανα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. ao.</i> ἐκράνθην;<br /><b>I.</b> <i>tr.</i> <b>1</b> achever, accomplir, réaliser : [[ἐέλδωρ]] IL, [[ἔπος]] OD réaliser un souhait ; ἐφετμάς IL accomplir des ordres ; [[οἵ]] ῥ’ (ὄνειροι) ἔτυμα κραίνουσιν OD ceux-là (des songes) accomplissent des choses vraies, <i>càd</i> qui se réalisent ; <i>Pass.</i> être accompli, s'accomplir, se réaliser;<br /><b>2</b> avoir le pouvoir d'accomplir, <i>càd</i> être le maître, commander, gén. : στρατοῦ, χώρας, γῆς, χθονός SOPH commander à une armée, à un pays ; σκῆπτρα κρ. SOPH tenir le sceptre du commandement;<br /><b>II.</b> <i>intr.</i> s'accomplir, se terminer, aboutir ; <i>p. suite c.</i> ὑπάρχειν, être.<br />'''Étymologie:''' R. Κρα, produire, cf. <i>lat.</i> creare.
|btext=<i>f.</i> [[κρανῶ]], <i>ao.</i> ἔκρανα, <i>pf. inus.</i><br /><i>Pass. ao.</i> ἐκράνθην;<br /><b>I.</b> <i>tr.</i> <b>1</b> achever, accomplir, réaliser : [[ἐέλδωρ]] IL, [[ἔπος]] OD réaliser un souhait ; ἐφετμάς IL accomplir des ordres ; [[οἵ]] ῥ’ (ὄνειροι) ἔτυμα κραίνουσιν OD ceux-là (des songes) accomplissent des choses vraies, <i>càd</i> qui se réalisent ; <i>Pass.</i> être accompli, s'accomplir, se réaliser;<br /><b>2</b> avoir le pouvoir d'accomplir, <i>càd</i> être le maître, commander, gén. : στρατοῦ, χώρας, γῆς, χθονός SOPH commander à une armée, à un pays ; σκῆπτρα κρ. SOPH tenir le sceptre du commandement;<br /><b>II.</b> <i>intr.</i> s'accomplir, se terminer, aboutir ; <i>p. suite c.</i> ὑπάρχειν, être.<br />'''Étymologie:''' R. Κρα, produire, cf. <i>lat.</i> creare.
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''κραίνω''': μέλλ. κρᾰνέω Ἐμπεδ. 25 Stern, Ἀττ. συνῃρ. κρᾰνῶ Αἰσχύλ. Χο. 1075, Εὐρ., κρᾱνῶ ἐν συνθέσει: ἀντεπικρᾱνεῖ, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1340· πρβλ. φᾱνῶ, μέλλ. τοῦ [[φαίνω]]· ἀόρ. ἔκρᾱνα Τραγ., Ἐπικ. ἔκρηνα Ὀδ. ― Μέσ., ἀπαρ. μέλλ. μετὰ παθ. σημασ. κρᾰνέεσθαι Ἰλ.· ἀόρ. ἐπεκρήναντο Κόϊντ. Σμ. 14. 297. ― Παθ., μέλλ. κρανθήσομαι Αἰσχύλ. Πρ. 911· ἀόρ. ἐκράνθην Πίνδ., Εὐρ.· κέκρανται γϳ παθ. πρκμ. ἑνικόν τε καὶ πληθ., πρβλ. Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 943, Εὐρ. Ἱππ. 1255. ― Ἀλλ’ ὁ Ὅμ. κατὰ τὸ πλεῖστον μεταχειρίζεται τὸν Ἐπικ. ἐκτεταμ. ἐνεστ. κραιαίνω, παρατ. ἐκραίαινεν, ἀόρ. προστ. κρήηνον, κρηήνατε, ἀπαρ. [[κρηῆναι]]· γϳ παθ. πρκμ. [[κεκράανται]] καὶ ὑπερσ. κεκράαντο· οὕτω ἐκρᾱάνθην Θεόκρ. 25. 196. (Ἐκ τῆς √ΚΡΑ, ΚΡΑΝ παράγονται [[ὡσαύτως]] αἱ λ. [[κραντήρ]], κράντωρ, κράτος (αὐτοκράτωρ), κρέων, κρείων, καὶ [[ἴσως]] [[Κρόνος]]· πρβλ. Σανσκρ. kr.i (facere), kartr.-i (creator)· Λατ. cre-o, καὶ πιθ. caeri-monia· Λιθ. kur-iú (aedifico).) Ποιητ. [[ῥῆμα]], ἐκτελῶ, ἐκπληρῶ, τόδε μοι κρήηνον ἐέλδωρ Ἰλ. Α. 41, 504, πρβλ. Ὀδ. Ρ. 242· οἵ μευ φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε, καλλίτεροί μου καὶ εἰς τὸ νὰ ἐπινοήσωσι καὶ εἰς τὸ νὰ ἐκτελέσωσι, Ε. 170· κρῆνον νῦν καὶ ἐμοί... [[ἔπος]] [[ὅττι]] κεν εἴπω Υ. 115· τοῦ δ’ ἐκραίαινεν ἐφετμὰς Ἰλ. Ε. 508, πρβλ. Πινδ. Ο. 3. 19· οἵ ῥ’ ἔτυμα κραίνουσιν, ἐκπληροῦνται, ἀληθεύουσιν, Ὀδ. Τ. 567· συχν. παρ’ Αἰσχύλ., ἰδίως ἐπὶ τῆς Μοίρας, ὡς ἐν Πρ. 512, Ἀγ. 369, κ. ἀλλ.· [[ὡσαύτως]] Σοφ. Ο. Κ. 914, Τρ. 127, Εὐρ. Ἠλ. 1248, κτλ. ― Παθ., μετὰ μέσ. μέλλ., ἐκτελοῦμαι, [[λαμβάνω]] [[τέλος]], οὐ γάρ μοι δοκέει μύθοιο τελευτὴ τῇδέ γ’ ὁδῶ κρανέεσθαι, «[[τέλος]] λήψεσθαι» Ἰλ. Ι. 626 (622)· οὕτω παρὰ Τραγ., πατρὸς δ’ ἀρά... τότ’ ἤδη παντελῶς κρανθήσεται; Αἰσχύλ. Πρ. 911, πρβλ. 211· κέκρανται [[ψῆφος]], ἡ [[ψῆφος]] ἔχει ὁρισθῆ, ὁ αὐτ. Ἱκέτ. 943, πρβλ. Εὐμ. 347· κρανθεῖσα [[ψῆφος]], ἡ ὑπερισχύουσα [[ψῆφος]], Εὐρ. Ἑκ. 219, κτλ.· ― περὶ τῆς φράσεως, ἐπὶ χείλεα κεκράαντο, ἴδε ἐν λέξ. [[ἐπικραίνω]]. 2) ἐν Ὕμνῳ Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 427, κραίνων ἀθανάτους τε θεοὺς καὶ γαῖαν ἐρεμνήν, ὡς ἐγένοντο, ([[ἔνθα]] τὸ κραίνων κοινῶς ἑρμηνεύεται διὰ τοῦ τιμῶν), πιθανῶς σημαίνει: τελειώνων τὴν διήγησιν τῶν θεῶν καὶ τῆς γῆς, πῶς δηλ. ἐγένοντο· ὁ Ἕρμαν. προτείνει κλείων, ψάλλων περὶ τῶν... ΙΙ. ἀπολ., ἐξασκῶ ἐξουσίαν, ἄρχω, [[δώδεκα]] γὰρ κατὰ δῆμον... ἀρχοὶ κραίνουσιν Ὀδ. Θ. 391· μετὰ συστοίχ. αἰτ., σκῆπτρα κραίνειν, κυβερνᾶν μετὰ σκήπτρου, Σοφ. Ο. Κ. 449. 2) μεθ’ Ὅμ., μετὰ γεν., βασιλεύω, [[ἡγεμονεύω]], διοικῶ, τοῦ στρατοῦ, τῆς χώρας, γῆς, χθονὸς Σοφ. Αἴ. 1050, Ο. Κ. 296, 862, 926· παρὰ μεταγεν. Ἐπικ. μετὰ δοτ., Ἕρμανν. εἰς Ὀρφ. σ. XIX· μετ’ αἰτ., κρ. Διὸς οἴκους Ἑλλην. Ἐπιγράμμ. προλ. σ. XVIII. ΙΙΙ. ἀμετάβ., [[φθάνω]] εἰς [[πέρας]], [[καταλήγω]] εἴς τι ὡς τὸ [[τελευτάω]], Ἱππ. π. Ἀέρ. 810, Αἰσχύλ. Χο. 1075.
|elnltext=κραίνω [~ κράατος] ep. praes. κραιαίνω, ep. imperf. 3 sing. κραῖνε, ἐκράαινεν en ἐκραίαινεν; aor. Ιon. ἔκρηνα, ep. imperat. κρήηνον, 2 plur. κρηήνατε, ep. Ιon. inf. κρῆναι en κρηῆναι, aor. pass. 3 plur. ἐκράανθεν; perf. ep. med.-pass. 3 sing. ἐπὶ... κεκράανται, plqperf. med.-pass. 3 plur. κεκράαντο; fut. Ιon. κρανέω, inf. med. κρανέεσθαι volbrengen, vervullen:; τὸ δέ μοι κρήηνον ἐέλδωρ vervul deze wens voor mij Il. 1.41; pass.: ἀρὰ Κρόνου τότ’ ἤδη παντελῶς κρανθήσεται dan zal dus de vervloeking van Kronos uiteindelijk volledig in vervulling gaan Aeschl. PV 911. vaststellen, ratificeren:. χρὴ πράσσειν ἃ μοῖρα Ζεύς τ ' ἔκρανε σοῦ πέρι je moet doen wat het lot en Zeus over jou besloten hebben Eur. El. 1248. heersen (over):; δώδεκα... βασιλῆες... κραίνουσι twaalf koningen heersen er Od. 8.391; met acc.:; σκῆπτρα κραίνειν de scepter zwaaien Soph. OC 449; met gen.: ποῦ’ σθ’ ὁ κραίνων τῆσδε τῆς χώρας; waar is de heerser van dit land? Soph. OC 296. intrans. op... uitlopen, aflopen:. ποῖ... κρανεῖ; waar zal het eindigen? Aeschl. Ch. 1075.
}}
{{elru
|elrutext='''κραίνω:''' (aor. ἔκρᾱνα - эп. ἔκρηνα, эп. imper. aor. [[κρῆνον]], inf. aor. [[κρῆναι]], 3 л. sing. pf. [[κέκρανται]] - 3 л. pl. [[κεκράανται]], 3 л. pl. ppf. [[κεκράαντο]]; inf. fut. med.-pass. [[κρανέεσθαι|κρᾰνέεσθαι]]; aor. pass. [[ἐκράνθην]])<br /><b class="num">1)</b> [[приводить в исполнение]], [[исполнять]], [[осуществлять]], [[свершать]] ([[τόδε]] [[ἐέλδωρ]], [[ἔπος]], ἐφετμάς Hom.; ὑπόσχεσιν Aesch.): οἱ (ὄνειροι) [[ἔτυμα]] κραίνουσιν Hom. (некоторые) сновидения сбываются; οἵ [[μευ]] φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε Hom. они сильнее меня и в помыслах, и в делах;<br /><b class="num">2)</b> [[делать]], [[совершать]]: οὔ μοι δοκέει [[τῇδε]] γ᾽ ὁδῷ [[κρανέεσθαι]] Hom. этим путем, мне кажется, ничего не достигнуть;<br /><b class="num">3)</b> [[отделывать]]: χρυσῷ ἐπὶ χείλεα [[κεκράαντο]] Hom. края (корзинки) были сверху отделаны золотом;<br /><b class="num">4)</b> [[решать]], [[постановлять]]: [[μία]] [[ψῆφος]] [[κέκρανται]] Aesch. принято единодушное решение; κρανθεῖσα [[ψῆφος]] Eur. принятое решение;<br /><b class="num">5)</b> [[повелевать]], [[править]], [[управлять]] (χώρας, χθονός Soph.): κ. στρατοῦ Soph. командовать армией; θρόνους καὶ σκῆπτρα κ. Soph. владеть престолами и скиптрами, т. е. обладать царской властью;<br /><b class="num">6)</b> [[иметь]] (в чем-л. исход, чем-л.) заканчиваться ([[ποῖ]] [[δῆτα]] κρανεῖ [[μένος]] ἄτης; Aesch.).
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Line 28: Line 31:
|lsmtext='''κραίνω:''' μέλ. <i>κρᾰνῶ</i>, αόρ. αʹ <i>ἔκρᾱνα</i>, Επικ. <i>ἔκρηνα</i> — Μέσ., απαρ. μέλ. με Παθ. [[σημασία]] <i>κρᾰνέεσθαι</i> — Παθ., μέλ. <i>κρανθήσομαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐκράνθην</i>· [[κέκρανται]], γʹ Παθ. παρακ. μαζί και ενικ. και πληθ.· ο Όμηρ. χρησιμ. περισσότερο τον Επικ. ενεστ. [[κραιαίνω]], παρατ. <i>ἐκραίανεν</i>, αόρ. αʹ προστ. [[κρήηνον]], <i>κρηήνατε</i>, απαρ. [[κρηῆναι]]· γʹ Παθ. παρακ. [[κεκράανται]], και υπερσ. [[κεκράαντο]]· ομοίως <i>ἐκρᾱάνθην</i>, σε Θεόκρ.·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[εκπληρώνω]], [[πραγματοποιώ]], [[ικανοποιώ]], σε Όμηρ., Τραγ. — Παθ., με Μέσ. μέλ., εκπληρώνομαι ή πραγματοποιούμαι, σε Ομήρ. Ιλ., Ευρ.· βλ. [[ἐπικραίνω]].<br /><b class="num">2.</b> [[τελειώνω]] τη [[διήγηση]] του..., με αιτ., σε Ομηρ. Ύμν.<br /><b class="num">II. 1.</b> απόλ., [[ασκώ]] [[εξουσία]], [[άρχω]], με σύστ. αντ., <i>κρ. σκῆπτρα</i>, [[πάλλω]], [[κραδαίνω]] το βασιλικό [[σκήπτρο]], σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> με γεν., [[διακυβερνώ]], [[βασιλεύω]], [[δεσπόζω]], <i>τοῦ στρατοῦ</i>, <i>τῆς χώρας</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">III.</b> αμτβ., [[καταλήγω]], [[φέρνω]] εις [[πέρας]], σε Αισχύλ.
|lsmtext='''κραίνω:''' μέλ. <i>κρᾰνῶ</i>, αόρ. αʹ <i>ἔκρᾱνα</i>, Επικ. <i>ἔκρηνα</i> — Μέσ., απαρ. μέλ. με Παθ. [[σημασία]] <i>κρᾰνέεσθαι</i> — Παθ., μέλ. <i>κρανθήσομαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐκράνθην</i>· [[κέκρανται]], γʹ Παθ. παρακ. μαζί και ενικ. και πληθ.· ο Όμηρ. χρησιμ. περισσότερο τον Επικ. ενεστ. [[κραιαίνω]], παρατ. <i>ἐκραίανεν</i>, αόρ. αʹ προστ. [[κρήηνον]], <i>κρηήνατε</i>, απαρ. [[κρηῆναι]]· γʹ Παθ. παρακ. [[κεκράανται]], και υπερσ. [[κεκράαντο]]· ομοίως <i>ἐκρᾱάνθην</i>, σε Θεόκρ.·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[εκπληρώνω]], [[πραγματοποιώ]], [[ικανοποιώ]], σε Όμηρ., Τραγ. — Παθ., με Μέσ. μέλ., εκπληρώνομαι ή πραγματοποιούμαι, σε Ομήρ. Ιλ., Ευρ.· βλ. [[ἐπικραίνω]].<br /><b class="num">2.</b> [[τελειώνω]] τη [[διήγηση]] του..., με αιτ., σε Ομηρ. Ύμν.<br /><b class="num">II. 1.</b> απόλ., [[ασκώ]] [[εξουσία]], [[άρχω]], με σύστ. αντ., <i>κρ. σκῆπτρα</i>, [[πάλλω]], [[κραδαίνω]] το βασιλικό [[σκήπτρο]], σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> με γεν., [[διακυβερνώ]], [[βασιλεύω]], [[δεσπόζω]], <i>τοῦ στρατοῦ</i>, <i>τῆς χώρας</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">III.</b> αμτβ., [[καταλήγω]], [[φέρνω]] εις [[πέρας]], σε Αισχύλ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''κραίνω:''' (aor. ἔκρᾱνα - эп. ἔκρηνα, эп. imper. aor. [[κρῆνον]], inf. aor. [[κρῆναι]], 3 л. sing. pf. [[κέκρανται]] - 3 л. pl. [[κεκράανται]], 3 л. pl. ppf. [[κεκράαντο]]; inf. fut. med.-pass. [[κρανέεσθαι|κρᾰνέεσθαι]]; aor. pass. [[ἐκράνθην]])<br /><b class="num">1)</b> [[приводить в исполнение]], [[исполнять]], [[осуществлять]], [[свершать]] ([[τόδε]] [[ἐέλδωρ]], [[ἔπος]], ἐφετμάς Hom.; ὑπόσχεσιν Aesch.): οἱ (ὄνειροι) [[ἔτυμα]] κραίνουσιν Hom. (некоторые) сновидения сбываются; οἵ [[μευ]] φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε Hom. они сильнее меня и в помыслах, и в делах;<br /><b class="num">2)</b> [[делать]], [[совершать]]: οὔ μοι δοκέει [[τῇδε]] γ᾽ ὁδῷ [[κρανέεσθαι]] Hom. этим путем, мне кажется, ничего не достигнуть;<br /><b class="num">3)</b> [[отделывать]]: χρυσῷ ἐπὶ χείλεα [[κεκράαντο]] Hom. края (корзинки) были сверху отделаны золотом;<br /><b class="num">4)</b> [[решать]], [[постановлять]]: [[μία]] [[ψῆφος]] [[κέκρανται]] Aesch. принято единодушное решение; κρανθεῖσα [[ψῆφος]] Eur. принятое решение;<br /><b class="num">5)</b> [[повелевать]], [[править]], [[управлять]] (χώρας, χθονός Soph.): κ. στρατοῦ Soph. командовать армией; θρόνους καὶ σκῆπτρα κ. Soph. владеть престолами и скиптрами, т. е. обладать царской властью;<br /><b class="num">6)</b> [[иметь]] (в чем-л. исход, чем-л.) заканчиваться ([[ποῖ]] [[δῆτα]] κρανεῖ [[μένος]] ἄτης; Aesch.).
|lstext='''κραίνω''': μέλλ. κρᾰνέω Ἐμπεδ. 25 Stern, Ἀττ. συνῃρ. κρᾰνῶ Αἰσχύλ. Χο. 1075, Εὐρ., κρᾱνῶ ἐν συνθέσει: ἀντεπικρᾱνεῖ, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1340· πρβλ. φᾱνῶ, μέλλ. τοῦ [[φαίνω]]· ἀόρ. ἔκρᾱνα Τραγ., Ἐπικ. ἔκρηνα Ὀδ. ― Μέσ., ἀπαρ. μέλλ. μετὰ παθ. σημασ. κρᾰνέεσθαι Ἰλ.· ἀόρ. ἐπεκρήναντο Κόϊντ. Σμ. 14. 297. ― Παθ., μέλλ. κρανθήσομαι Αἰσχύλ. Πρ. 911· ἀόρ. ἐκράνθην Πίνδ., Εὐρ.· κέκρανται γϳ παθ. πρκμ. ἑνικόν τε καὶ πληθ., πρβλ. Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 943, Εὐρ. Ἱππ. 1255. ― Ἀλλ’ ὁ Ὅμ. κατὰ τὸ πλεῖστον μεταχειρίζεται τὸν Ἐπικ. ἐκτεταμ. ἐνεστ. κραιαίνω, παρατ. ἐκραίαινεν, ἀόρ. προστ. κρήηνον, κρηήνατε, ἀπαρ. [[κρηῆναι]]· γϳ παθ. πρκμ. [[κεκράανται]] καὶ ὑπερσ. κεκράαντο· οὕτω ἐκρᾱάνθην Θεόκρ. 25. 196. (Ἐκ τῆς √ΚΡΑ, ΚΡΑΝ παράγονται [[ὡσαύτως]] αἱ λ. [[κραντήρ]], κράντωρ, κράτος (αὐτοκράτωρ), κρέων, κρείων, καὶ [[ἴσως]] [[Κρόνος]]· πρβλ. Σανσκρ. kr.i (facere), kartr.-i (creator)· Λατ. cre-o, καὶ πιθ. caeri-monia· Λιθ. kur-iú (aedifico).) Ποιητ. [[ῥῆμα]], ἐκτελῶ, ἐκπληρῶ, τόδε μοι κρήηνον ἐέλδωρ Ἰλ. Α. 41, 504, πρβλ. Ὀδ. Ρ. 242· οἵ μευ φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε, καλλίτεροί μου καὶ εἰς τὸ νὰ ἐπινοήσωσι καὶ εἰς τὸ νὰ ἐκτελέσωσι, Ε. 170· κρῆνον νῦν καὶ ἐμοί... [[ἔπος]] [[ὅττι]] κεν εἴπω Υ. 115· τοῦ δ’ ἐκραίαινεν ἐφετμὰς Ἰλ. Ε. 508, πρβλ. Πινδ. Ο. 3. 19· οἵ ῥ’ ἔτυμα κραίνουσιν, ἐκπληροῦνται, ἀληθεύουσιν, Ὀδ. Τ. 567· συχν. παρ’ Αἰσχύλ., ἰδίως ἐπὶ τῆς Μοίρας, ὡς ἐν Πρ. 512, Ἀγ. 369, κ. ἀλλ.· [[ὡσαύτως]] Σοφ. Ο. Κ. 914, Τρ. 127, Εὐρ. Ἠλ. 1248, κτλ. ― Παθ., μετὰ μέσ. μέλλ., ἐκτελοῦμαι, [[λαμβάνω]] [[τέλος]], οὐ γάρ μοι δοκέει μύθοιο τελευτὴ τῇδέ γ’ ὁδῶ κρανέεσθαι, «[[τέλος]] λήψεσθαι» Ἰλ. Ι. 626 (622)· οὕτω παρὰ Τραγ., πατρὸς δ’ ἀρά... τότ’ ἤδη παντελῶς κρανθήσεται; Αἰσχύλ. Πρ. 911, πρβλ. 211· κέκρανται [[ψῆφος]], ἡ [[ψῆφος]] ἔχει ὁρισθῆ, ὁ αὐτ. Ἱκέτ. 943, πρβλ. Εὐμ. 347· κρανθεῖσα [[ψῆφος]], ἡ ὑπερισχύουσα [[ψῆφος]], Εὐρ. Ἑκ. 219, κτλ.· ― περὶ τῆς φράσεως, ἐπὶ χείλεα κεκράαντο, ἴδε ἐν λέξ. [[ἐπικραίνω]]. 2) ἐν Ὕμνῳ Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 427, κραίνων ἀθανάτους τε θεοὺς καὶ γαῖαν ἐρεμνήν, ὡς ἐγένοντο, ([[ἔνθα]] τὸ κραίνων κοινῶς ἑρμηνεύεται διὰ τοῦ τιμῶν), πιθανῶς σημαίνει: τελειώνων τὴν διήγησιν τῶν θεῶν καὶ τῆς γῆς, πῶς δηλ. ἐγένοντο· ὁ Ἕρμαν. προτείνει κλείων, ψάλλων περὶ τῶν... ΙΙ. ἀπολ., ἐξασκῶ ἐξουσίαν, ἄρχω, [[δώδεκα]] γὰρ κατὰ δῆμον... ἀρχοὶ κραίνουσιν Ὀδ. Θ. 391· μετὰ συστοίχ. αἰτ., σκῆπτρα κραίνειν, κυβερνᾶν μετὰ σκήπτρου, Σοφ. Ο. Κ. 449. 2) μεθ’ Ὅμ., μετὰ γεν., βασιλεύω, [[ἡγεμονεύω]], διοικῶ, τοῦ στρατοῦ, τῆς χώρας, γῆς, χθονὸς Σοφ. Αἴ. 1050, Ο. Κ. 296, 862, 926· παρὰ μεταγεν. Ἐπικ. μετὰ δοτ., Ἕρμανν. εἰς Ὀρφ. σ. XIX· μετ’ αἰτ., κρ. Διὸς οἴκους Ἑλλην. Ἐπιγράμμ. προλ. σ. XVIII. ΙΙΙ. ἀμετάβ., [[φθάνω]] εἰς [[πέρας]], [[καταλήγω]] εἴς τι ὡς τὸ [[τελευτάω]], Ἱππ. π. Ἀέρ. 810, Αἰσχύλ. Χο. 1075.
}}
{{elnl
|elnltext=κραίνω [~ κράατος] ep. praes. κραιαίνω, ep. imperf. 3 sing. κραῖνε, ἐκράαινεν en ἐκραίαινεν; aor. Ιon. ἔκρηνα, ep. imperat. κρήηνον, 2 plur. κρηήνατε, ep. Ιon. inf. κρῆναι en κρηῆναι, aor. pass. 3 plur. ἐκράανθεν; perf. ep. med.-pass. 3 sing. ἐπὶ... κεκράανται, plqperf. med.-pass. 3 plur. κεκράαντο; fut. Ιon. κρανέω, inf. med. κρανέεσθαι volbrengen, vervullen:; τὸ δέ μοι κρήηνον ἐέλδωρ vervul deze wens voor mij Il. 1.41; pass.: ἀρὰ Κρόνου τότ’ ἤδη παντελῶς κρανθήσεται dan zal dus de vervloeking van Kronos uiteindelijk volledig in vervulling gaan Aeschl. PV 911. vaststellen, ratificeren:. χρὴ πράσσειν ἃ μοῖρα Ζεύς τ ' ἔκρανε σοῦ πέρι je moet doen wat het lot en Zeus over jou besloten hebben Eur. El. 1248. heersen (over):; δώδεκα... βασιλῆες... κραίνουσι twaalf koningen heersen er Od. 8.391; met acc.:; σκῆπτρα κραίνειν de scepter zwaaien Soph. OC 449; met gen.: ποῦ’ σθ’ ὁ κραίνων τῆσδε τῆς χώρας; waar is de heerser van dit land? Soph. OC 296. intrans. op... uitlopen, aflopen:. ποῖ... κρανεῖ; waar zal het eindigen? Aeschl. Ch. 1075.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> to [[accomplish]], [[fulfil]], [[bring]] to [[pass]], Hom., Trag.:—Pass., with fut. mid., to be [[accomplished]] or brought to [[pass]], Il., Eur.; v. [[ἐπικραίνω]].<br /><b class="num">2.</b> to [[finish]] the [[tale]] of…, c. acc., Hhymn.<br /><b class="num">II.</b> absol. to [[exercise]] [[sway]], to [[reign]], c. acc. cogn. κρ. σκῆπτρα to [[sway]] the [[staff]] of [[rule]], Soph.<br /><b class="num">2.</b> c. gen. to [[reign]] [[over]], [[govern]], τοῦ στρατοῦ, τῆς χώρας Soph.<br /><b class="num">III.</b> intr. to [[fulfil]] one's [[course]], Aesch.
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> to [[accomplish]], [[fulfil]], [[bring]] to [[pass]], Hom., Trag.:—Pass., with fut. mid., to be [[accomplished]] or brought to [[pass]], Il., Eur.; v. [[ἐπικραίνω]].<br /><b class="num">2.</b> to [[finish]] the [[tale]] of…, c. acc., Hhymn.<br /><b class="num">II.</b> absol. to [[exercise]] [[sway]], to [[reign]], c. acc. cogn. κρ. σκῆπτρα to [[sway]] the [[staff]] of [[rule]], Soph.<br /><b class="num">2.</b> c. gen. to [[reign]] [[over]], [[govern]], τοῦ στρατοῦ, τῆς χώρας Soph.<br /><b class="num">III.</b> intr. to [[fulfil]] one's [[course]], Aesch.
}}
}}
Retrieved from "https://lsj.gr/wiki/Special:MobileDiff/2665377"