πονέω: Difference between revisions

|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> πονήσω, <i>ao.</i> ἐπόνησα, <i>pf.</i> πεπόνηκα;<br /><b>I.</b> <i>intr.</i> avoir du mal, de la peine, <i>d'où</i><br /><b>1</b> se fatiguer, supporter des fatigues : [[περί]] [[τι]], [[τι]] se donner de la peine pour qch ; [[μάτην]] [[πονεῖν]] ESCHL, [[ἄλλως]] [[πονεῖν]] SOPH se donner une peine inutile;<br /><b>2</b> souffrir <i>au propre</i> : πονεῖν πόνους ESCHL, μόχθους EUR éprouver des maux, des peines ; πονεῖν τινι souffrir de qch (de la faim, du froid, <i>etc.</i>);<br /><b>3</b> être fatigué, usé, avarié, délabré;<br /><b>4</b> être en détresse, en péril, dans une situation désespérée;<br /><b>II.</b> <i>tr.</i> <b>1</b> <i>avec un rég. de chose</i> accomplir avec effort, venir à bout à force de travail : χρήματα πονεῖν XÉN amasser péniblement de la fortune, des ressources;<br /><b>2</b> <i>avec un rég. de pers.</i> causer de la peine à, affliger ; <i>Pass.</i> être affligé, souffrir;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[πονέομαι]], [[πονοῦμαι]];<br /><b>I.</b> <i>intr.</i> <b>1</b> se donner de la peine, faire effort : πονεῖν τινι, [[περί]] [[τι]] se donner de la peine pour qch ; avec un part., se donner du mal pour, prendre de la peine à;<br /><b>2</b> se débattre, se démener : κατὰ ὑσμίνην IL dans un combat, lutter péniblement ; <i>abs.</i> lutter avec effort;<br /><b>II.</b> <i>tr., avec un rég. de chose</i> venir à bout à force de travail : [[τι]] de qch.<br />'''Étymologie:''' [[πόνος]].

}}

}}

{{Slater

|lsmtext='''πονέω:''' πονέομαι·<br /><b class="num">Α.</b> στα αρχ. ελλ., μόνο ως αποθ. <i>πονέομαι</i>, Επικ. απαρ. <i>-έεσθαι</i>, παρατ. <i>ἐπονεῖτο</i>, Επικ. <i>πονεῖτο</i>· μέλ. [[πονήσομαι]], αόρ. αʹ <i>ἐπονησάμην</i>, Επικ. γʹ ενικ. <i>πονήσατο</i>, επίσης <i>ἐπονήθην</i>· παρακ. <i>πεπόνημαι</i>, Ιων. γʹ πληθ. <i>-έαται</i>· γʹ ενικ. υπερσ. <i>πεπόνητο</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> απόλ., [[δουλεύω]] σκληρά, [[κοπιάζω]], [[μοχθώ]], σε Όμηρ.· <i>περὶ δόρπα πονέοντο</i>, ασχολούνταν με το [[δείπνο]], σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως, <i>πεπόνητο καθ' ἵππους</i>, ήταν απασχολημένος με τα άλογα, λέγεται για τον ηνίοχο, στο ίδ.<br /><b class="num">2.</b> μεταφ., είμαι [[λυπημένος]], θλίβομαι, στον ίδ.· [[υποφέρω]], είμαι [[ασθενής]], σε Θουκ.<br /><b class="num">II.</b> με αιτ., [[εργάζομαι]] σκληρά, κάνω [[κάτι]] με κόπο ή [[φροντίδα]], σε Όμηρ., Ησίοδ. <b>Β.</b> μεταγεν. του Ομήρ. επικρατεί ο Ενεργ. [[τύπος]]· μέλ. <i>πονήσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἐπόνησα</i>, Δωρ. <i>-ᾱσα</i>, παρακ. <i>πεπόνηκα</i>· γʹ ενικ. υπερσ. <i>ἐπεπονήκει</i> — Παθ., αόρ. αʹ <i>ἐπονήθην</i>, Δωρ. υποτ. <i>ποναθῇ</i> (<i>ᾱ</i>), παρακ. <i>πεπόνημαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> αμτβ., [[εργάζομαι]], [[κοπιάζω]], σε Θέογν., Ηρόδ., Αττ.· [[μάτην]] [[πονέω]], [[κοπιάζω]] [[μάταια]], σε Σοφ.· με αιτ., <i>τὰ μηδὲν ὠφελοῦντα μὴ πόνει</i>, μην κοπιάζεις [[μάταια]] για πράγματα που δεν ωφελούν, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> με σύστ. αιτ., [[πονέω]] πόνον, <i>μόχθους</i>, [[αντέχω]], [[αντιμετωπίζω]], σε Τραγ.· επίσης με αιτ. πράγμ., <i>πονεῖν τὰ σκέλη</i>, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">3.</b> απόλ., [[μοχθώ]], πιέζομαι, [[υποφέρω]], σε Θουκ., Ξεν.· φθείρομαι, συντρίβομαι, σε Δημ.<br /><b class="num">4.</b> Παθ. απρόσ., οὐκ [[ἄλλως]] αὐτοῖς πεπόνηται = πεπονήκασι, σε Πλάτ.<br /><b class="num">II.</b> μτβ., <b>1. α)</b> με αιτ. προσ., [[θλίβω]], λυπώ (κάποιον), σε Πίνδ. — Παθ., φθείρομαι, [[υποφέρω]] φοβερά, σε Σοφ., Θουκ. <b>β)</b> Παθ. επίσης, παιδεύομαι, εκπαιδεύομαι, σε Αριστ., Θεόκρ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. πράγμ., όπως <i>ἐκπονεῖν</i>, [[κερδίζω]] με [[εργασία]] ή κόπο, <i>χρήματα</i>, σε Ξεν.· Παθ., κερδίζομαι ή κατορθώνομαι με κόπο, σε Πίνδ.

}}

}}

{{mdlsj

|mdlsjtxt=<br />A. in [[early]] Greek only as Dep.<br /><b class="num">I.</b> absol. to [[work]] [[hard]], do [[work]], [[suffer]] [[toil]], Hom.; περὶ δόρπα πονέοντο were busied [[about]] [[their]] [[supper]], Il.; so, πεπόνητο καθ' ἵππους was [[busy]] with the horses, of a [[charioteer]], Il.<br /><b class="num">2.</b> metaph. to be in [[distress]], to [[distress]] [[oneself]], Il.:— to [[suffer]], be [[sick]], Thuc.<br /><b class="num">II.</b> c. acc. to [[work]] [[hard]] at, to make or do with pains or [[care]], Hom., Hes.<br />B. [[after]] Hom., the act. [[form]] prevails<br /><b class="num">I.</b> intr. to [[toil]], [[labour]], Theogn., Hdt., [[attic]]; [[μάτην]] π. to [[labour]] in [[vain]], Soph.; c. acc., τὰ μηδὲν ὠφελοῦντα μὴ πόνει do not [[labour]] at things that [[profit]] not, Aesch.<br /><b class="num">2.</b> c. acc. cogn., π. πόνον, μόχθους to go [[through]], [[suffer]] them, Trag.; also c. acc. partis, πονεῖν τὰ σκέλη Ar.<br /><b class="num">3.</b> absol. to [[labour]], be [[hard]]-pressed, [[suffer]], Thuc., Xen.: to be [[worn]] out, spoilt, Dem.<br /><b class="num">4.</b> Pass., impers., οὐκ [[ἄλλως]] αὐτοῖς πεπόνηται = πεπονήκασι, Plat.<br /><b class="num">II.</b> [[transitive|trans.]],<br /><b class="num">1.</b> c. acc. pers. to [[afflict]], [[distress]], Pind.:—Pass. to be [[worn]] out, to [[suffer]] [[greatly]], Soph., Thuc.<br />b. Pass., also, to be [[trained]] or [[educated]], Arist., Theocr.<br /><b class="num">2.</b> c. acc. rei, like ἐκπονεῖν, to [[gain]] by [[toil]] or [[labour]], χρήματα Xen.: Pass. to be won or achieved by [[toil]], Pind.

}}