LSJ

προσήκω: Difference between revisions

Page Discussion

προσήκω (view source)

Revision as of 23:45, 2 October 2022

No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2")
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=<b>I.</b> venir vers <i>ou</i> jusqu’à, venir à : [[εἴπερ]] [[ὡς]] φίλοι προσήκετε SOPH si vous venez à moi comme amis ; ὄχθαι προσήκουσι ἐπὶ τὸν ποταμόν XÉN des escarpements descendent vers le fleuve ; <i>abs.</i> [[χρεία]] προσήκει ESCHL la nécessité devient pressante;<br /><b>II.</b> se rattacher à, <i>d'où</i><br /><b>1</b> être attenant ; <i>en parl. des liens du sang</i> [[μῶν]] προσῆκέ [[σοι]] ; EUR était-il ton parent ? γένει προσήκων βασιλεῖ XÉN parent du roi par sa naissance ; προσήκειν κατὰ [[γένος]] PLUT <i>ou</i> διὰ συγγένειαν PLUT être parent par la naissance ; [[οἱ]] προσήκοντές τινι <i>ou</i> τινος, <i>ou simpl.</i> [[οἱ]] προσήκοντες les parents ; <i>adj.</i> [[αἱ]] προσήκουσαι ἀρεταί THC les vertus héréditaires <i>ou</i> domestiques (<i>litt.</i> de la famille);<br /><b>2</b> se rapporter à, concerner, regarder, intéresser : [[τούτῳ]] προσήκει οὐδὲν τῆς Βοιωτίας XÉN cet homme n’a rien de commun avec la Béotie;<br /><b>3</b> être en rapport avec, convenir à, être séant à : προσήκει μοι XÉN il me sied de ; ἀγαθοῖς [[ὑμῖν]] προσήκει [[εἶναι]] XÉN il vous sied de vous bien comporter ; ἀπολοφυράμενοι ὃν προσήκει (<i>s.e.</i> ὀλοφύρεσθαι) THC maintenant que vous avez pleuré celui qu’il convient de pleurer ; <i>abs.</i> κατὰ τὸ προσῆκον PLUT comme il convient ; τὰ προσήκοντα XÉN les choses convenables, les bienséances, les devoirs ; <i>abs.</i> [[οὐ]] προσῆκον THC contre le droit;<br /><b>4</b> appartenir <i>en gén.</i> : τὰ μὴ προσήκοντα THC ce qui ne concerne pas qqn, ce qui lui est étranger ; οὐδὲν προσῆκον THC sans que cela nous regarde.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[ἥκω]].
|btext=<b>I.</b> venir vers <i>ou</i> jusqu’à, venir à : [[εἴπερ]] [[ὡς]] φίλοι προσήκετε SOPH si vous venez à moi comme amis ; ὄχθαι προσήκουσι ἐπὶ τὸν ποταμόν XÉN des escarpements descendent vers le fleuve ; <i>abs.</i> [[χρεία]] προσήκει ESCHL la nécessité devient pressante;<br /><b>II.</b> se rattacher à, <i>d'où</i><br /><b>1</b> être attenant ; <i>en parl. des liens du sang</i> [[μῶν]] προσῆκέ [[σοι]] ; EUR était-il ton parent ? γένει προσήκων βασιλεῖ XÉN parent du roi par sa naissance ; προσήκειν κατὰ [[γένος]] PLUT <i>ou</i> διὰ συγγένειαν PLUT être parent par la naissance ; [[οἱ]] προσήκοντές τινι <i>ou</i> τινος, <i>ou simpl.</i> [[οἱ]] προσήκοντες les parents ; <i>adj.</i> [[αἱ]] προσήκουσαι ἀρεταί THC les vertus héréditaires <i>ou</i> domestiques (<i>litt.</i> de la famille);<br /><b>2</b> se rapporter à, concerner, regarder, intéresser : [[τούτῳ]] προσήκει οὐδὲν τῆς Βοιωτίας XÉN cet homme n’a rien de commun avec la Béotie;<br /><b>3</b> être en rapport avec, convenir à, être séant à : προσήκει μοι XÉN il me sied de ; ἀγαθοῖς [[ὑμῖν]] προσήκει [[εἶναι]] XÉN il vous sied de vous bien comporter ; ἀπολοφυράμενοι ὃν προσήκει (<i>s.e.</i> ὀλοφύρεσθαι) THC maintenant que vous avez pleuré celui qu’il convient de pleurer ; <i>abs.</i> κατὰ τὸ προσῆκον PLUT comme il convient ; τὰ προσήκοντα XÉN les choses convenables, les bienséances, les devoirs ; <i>abs.</i> [[οὐ]] προσῆκον THC contre le droit;<br /><b>4</b> appartenir <i>en gén.</i> : τὰ μὴ προσήκοντα THC ce qui ne concerne pas qqn, ce qui lui est étranger ; οὐδὲν προσῆκον THC sans que cela nous regarde.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[ἥκω]].
}}
{{elnl
|elnltext=προσ-ήκω, alleen praes. en imperf. gekomen zijn, aanwezig zijn:; εἴπερ ὡς φίλοι προσήκετε indien jullie als vrienden zijn gekomen Soph. Ph. 229; overdr..; χρεία δὲ προσήκει de noodzaak is dringend Aeschl. Pers. 143; met prep. bep.. κατὰ τὰς προσηκούσας ὄχθας ἐπὶ τὸν ποταμόν via de oevers die langs de rivier liepen Xen. An. 4.3.23; καὶ τοῦ πρὸς ταῦτα προσήκοντος θεάτρου het daarnaast gelegen theater Xen. Hell. 7.4.31. overdr. toekomen aan, behoren bij, te maken hebben met; met dat. of πρός + acc.. οὐδὲν πρὸς Πέρσας τοῦτο προσήκει τὸ πάθος die fout heeft met de Perzen helemaal niets van doen Hdt. 8.100.4; εἰ τῷ ξένῳ τούτῳ προσήκει Λαΐῳ τι συγγενές als aan die vreemdeling een zekere verwantschap met Laius toekomt Soph. OT 814; παντὶ ἄλλῳ μᾶλλον ἢ τῷ τοιούτῳ προσήκουσι (deze dingen) passen bij ieder ander beter dan bij een dergelijk man Plat. Resp. 443a. verwant zijn:. προσήκουσι γένει zij zijn bloedverwanten Aristoph. Ran. 698; μῶν προσῆκέ σοι; hij was toch geen verwant van je? Eur. IT 550. passend zijn: als pers. constructie van 3 (zie daar) προσήκω het is passend dat ik: met ( dat. en) inf..; τὸν θεὸν καλεῖ οὐδὲν προσήκοντ’ ἐν γόοις παραστατεῖν zij roept de godheid aan hoewel het helemaal diens rol niet is om bij geweeklaag aanwezig te zijn Aeschl. Ag. 1079; οὐ προσήκομεν κολάζειν τοῖσδε het is niet passend dat wij door hen gestraft worden Eur. Or. 771; meestal onpers. onpers. προσήκει het is passend, het betaamt, met dat. en inf.:; βελτίονί σοι προσήκει γενέσθαι het past je om een beter mens worden Plat. Phaedr. 233a; met dat. en gen. te maken hebben met:; τί οὖν προσήκει δῆτ’ ἐμοὶ Κορινθίων; wat heb ik te maken met de Korinthiërs? Aristoph. Av. 969; meestal met ontk..; ἐμοὶ οὐδαμόθεν προσήκει τούτου τοῦ πράγματος ik heb niets te maken met die zaak [And.] 4.34; ᾤετο προσήκειν οὐδενὶ ἀρχῆς ὅστις μή... hij meende dat niemand aanspraak had op heerschappij, tenzij hij... Xen. Cyr. 8.1.37; acc. abs..; οὐδὲν προσῆκον zonder dat het ons iets aangaat Thuc. 6.84.1; met inf.. οὐδὲν προσῆκον μᾶλλόν τι ἐκείνους ἡμῖν ἢ καὶ ἡμᾶς ἐκείνοις ἐπιτάσσειν omdat het net zo min aangaat dat zij ons de wet stellen als wij hun Thuc. 6.82.3. ptc. als adj. toepasselijk, behorend bij:; μετὰ προσηκόντων ἐγκλημάτων met relevante aanklachten Thuc. 1.40.1; τὰ μὴ προσήκοντα ἐπικτᾶσθαι erbij te verwerven wat je niet toekomt Thuc. 4.61.1; μὴ αἰσχῦναι τὰς προσηκούσας ἀρετάς de aangeboren deugden niet beschamen Thuc. 4.92.7; met dat.. αἰτίαν ψευδῆ καὶ οὐδὲν ἐμοὶ προσήκουσαν een valse beschuldiging die helemaal niet op mij van toepassing is Dem. 21.110. verwant aan ptc. subst..; οἱ προσήκοντες γένει de bloedverwanten Eur. Med. 1304 = οἱ προσήκοντες Aeschl. Ch. 689; τοῖσι προσήκουσι τῷ νεκρῷ aan de verwanten van de dode Hdt. 4.14.1; ἐκτὸς τοῦ προσήκοντος naast de bloedverwantschap Eur. Hcld. 214; vgl. 2b. passend (bij), toekomend aan: met dat..; οὐκ ἔστιν οὐδαμόθεν σοι προσήκων ἔλεος medelijden verdien je absoluut niet Dem. 21.196; met inf..; ( λόγοι ) προσήκοντες τὰ μάλιστα ἀκούειν νέοις redevoeringen die het meest geschikt zijn voor jonge lieden om te horen Plat. Lg. 811d; abs. ptc. subst..; τὸ προσῆκον wat passend is Plat. Resp. 332c; ὁτῳοῦν τῶν παρὰ τὸ προσῆκον λεγομένων al wat buiten het eigenlijke onderwerp gezegd wordt Plat. Phlb. 36d; plur.. τὰ προσήκοντα πράττειν het juiste doen Xen. Mem. 1.1.12; οὐκ ἐκ προσηκόντων ἁμαρτάνουσι hun misstappen begaan zij tegen hun natuur in Thuc. 3.67.2.
}}
{{elru
|elrutext='''προσήκω:''' дор. [[ποθήκω]]<br /><b class="num">1)</b> [[приходить]] (ὡς φίλοι Soph.): [[χρεία]] προσήκει Aesch. это необходимо;<br /><b class="num">2)</b> [[доходить]], [[достигать]], [[простираться]] (ἐπὶ τὸν ποταμόν, πρὸς τὸ [[ἱερόν]] Xen.): ἐνταῦθ᾽ ἐλπίδος προσήκομεν Eur. вот (и все) на что мы можем рассчитывать;<br /><b class="num">3)</b> [[касаться]], [[относиться]] (οὐδὲν πρός τινα π. Her.): τὰ τοῦ πράγματος προσήκοντα Plat. то, что имеет отношение к делу; εἰ δὲ τῷ ξένῳ [[τούτῳ]] προσήκει Λαΐῳ τι [[συγγενές]] Soph. если же у этого иноземца есть что-л. общего с Лаием; (τὰ [[σκεύη]]) ὅσα τριήρεσιν προσήκει Plat. оснащение, необходимое для триер; ἐν [[τούτῳ]] προσήκετε [[ἡμῖν]] τὰ [[μέγιστα]] Thuc. в этом отношении ваша судьба нас весьма близко касается; οὐ προσήκομεν κολάζειν τοῖσδε Eur. не им (= аргосцам) наказывать нас; τοὺς προσήκοντας συμμάχους κολάζειν Thuc. (каждому) налагать кару на своих союзников; τὴν προσήκουσαν σωτηρίαν ἐκπορίζεσθαι Thuc. заботиться о своем собственном спасения;<br /><b class="num">4)</b> (преимущ. impers. и part.) приличествовать, подобать (ἀγαθοῖς [[ὑμῖν]] προσήκει εἶναι Xen.): βελτίονί σοι προσήκει [[γενέσθαι]] ἐμοὶ πειθομένῳ Plat. лучше тебе послушаться меня; τούτους γὰρ προσήκει τῶν [[πόλεων]] ἄρχειν Plat. им то и подобает управлять государствами; τὸ [[προσῆκον]] ἐκάστῳ ἀποδιδόναι Plat. воздавать каждому должное; τὰ προσήκοντα πράττειν περὶ ἀνθρώπους Plat. делать должное по отношению к людям; λόγοι προσήκοντες τὰ [[μάλιστα]] ἀκούειν νέοις Plat. речи, наиболее подходящие для ушей молодежи; οὐκ ἐκ προσηκόντων Thuc. как совсем не подобает; παρὰ τὸ [[προσῆκον]] Plat. некстати, без надобности;<br /><b class="num">5)</b> (преимущ. part.) быть в родстве: πατέρες, ἀδελφοὶ καὶ ἄλλοι οἱ προσήκοντες Plat. отцы, братья и прочие родственники; οἱ προσήκοντές τινι Her., Xen. или τινος Lys., Thuc. чьи-л. родственники; αἱ προσήκουσαι ἀρεταί Thuc. доставшиеся от предков (т. е. наследственные) доблести; οἱ προσήκοντες [[γένει]] Eur., κατὰ [[γένος]] или διὰ συγγένειαν Plut. кровные родственники.
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 24: Line 30:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''προσήκω:''' Δωρ. ποθ-ήκω, μέλ. <i>-ξω</i>,<br /><b class="num">I.</b> έχω φτάσει σε κάποιο [[μέρος]], έχω έρθει, είμαι κοντά, [[πρόχειρος]], είμαι [[παρών]], σε Τραγ.· [[προσήκω]] ἐπὶ τὸν ποταμόν, [[φτάνω]] στον ποταμό, σε Ξεν.<br /><b class="num">II. 1.</b> μεταφ., [[ανήκω]] σε, <i>εἰ τῷ ξένῳ προσήκει Λαΐῳ τι συγγενές</i>, εάν ο [[ξένος]] έχει κάποια [[συγγένεια]] με τον Λάιο, σε Σοφ.· τῷ γὰρ προσήκει [[τόδε]]; ποιον αφορά; στον ίδ.· ομοίως, οὐδὲν πρὸς τὸ Πέρσας [[προσήκω]] τὸ [[πάθος]], σε Ηρόδ.· λέγεται για πρόσωπα, [[ανήκω]] σε, σχετίζομαι με, <i>τινί</i>, σε Ευρ.· [[προσήκω]] γένει, σε Αριστοφ.· με απαρ., <i>οὐ προσήκομεν κολάζειν τοῖσδε</i>, δεν ανήκουμε σ' αυτούς για να μας τιμωρήσουν, δηλ. δεν είναι στο [[χέρι]] τους να μας τιμωρήσουν, σε Ευρ. <b>2. α)</b> απρόσ., ανήκει, αφορά, <i>τίοὖν προσήκει ἐμοὶ Κορινθίων;</i> τι έχω να κάνω εγώ με τους Κορίνθιους; σε Αριστοφ. κ.λπ. <b>β)</b> με δοτ. προσ. και απαρ., ανήκει σε, είναι αρμόδιο, [[οἷς]] προσῆκε πενθῆσαι, σε Αισχύλ.· <i>οὔ σοι προσήκει προσφωνεῖν</i>, σε Σοφ.· επίσης με αιτ. προσ., <i>οὔ σε προσήκει λέγειν</i>, δεν είναι καλό να μη μιλήσεις, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">III.</b> σε μτχ.,<br /><b class="num">1.</b> αυτός που ανήκει σε κάποιον, [[αἰτία]] [[οὐδέν]] μοι προσήκουσα, σε Δημ.· <i>τὸ προσῆκον ἑκάστῳ ἀποδιδόναι</i>, Λατ. suum cuique reddere, σε Πλάτ.· απόλ., <i>τὴν προσήκουσαν σωτηρίαν</i>, η προσωπική [[ασφάλεια]] κάποιου, σε Θουκ.· <i>τὰ μὴ προσήκοντα = ἀλλότρια</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> αρμόζων, [[κατάλληλος]], [[αρμόδιος]], [[πρόσφορος]], στον ίδ.· <i>τὰ προσήκοντα</i>, ό,τι είναι κατάλληλο, ό,τι ταιριάζει, τα καθήκοντα κάποιου, σε Ξεν.· <i>τὸ προσῆκον</i>, [[καταλληλότητα]], [[συνταίριασμα]], <i>ἐκτὸς τοῦ προσήκοντος</i>, σε Ευρ.· [[μᾶλλον]] τοῦ προσήκοντος, <i>παρὰ τῷ προσήκοντι</i>, σε Πλάτ. <b>3. α)</b> λέγεται για πρόσωπα, [[συγγενής]], [[συγγενικός]], <i>τοῖσι Κυψελίδαισι οὐδὲν ἦν προσήκων</i>, σε Ηρόδ.· <i>προσήκων βασιλεῖ</i>, σε Ξεν.· και ως ουσ., <i>οἱ προσήκοντές τινος</i>, οι συγγενείς κάποιου, σε Θουκ.· ή <i>οἱ προσήκοντες</i> μόνο του, σε Ηρόδ.· απ' όπου, <i>αἱ προσήκουσαι ἀρεταί</i>, οι κληροδοτημένες καλές φήμες, σε Θουκ. <b>β)</b> <i>οὐδὲν προσήκων</i>, αυτός που δεν έχει καμία [[σχέση]] με την [[υπόθεση]], σε Πλάτ.· με απαρ., <i>οὐδὲν προσήκων ἐν γόοις παραστατεῖν</i>, δεν αρμόζει να βοηθά κάποιον στη [[θλίψη]] του, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">4.</b> απόλ. στο ουδ., <i>οὐ προσῆκον</i>, αν και δεν ταιριάζει [[καθόλου]] ή μιας και δεν ταιριάζει, σε Θουκ., Πλάτ.
|lsmtext='''προσήκω:''' Δωρ. ποθ-ήκω, μέλ. <i>-ξω</i>,<br /><b class="num">I.</b> έχω φτάσει σε κάποιο [[μέρος]], έχω έρθει, είμαι κοντά, [[πρόχειρος]], είμαι [[παρών]], σε Τραγ.· [[προσήκω]] ἐπὶ τὸν ποταμόν, [[φτάνω]] στον ποταμό, σε Ξεν.<br /><b class="num">II. 1.</b> μεταφ., [[ανήκω]] σε, <i>εἰ τῷ ξένῳ προσήκει Λαΐῳ τι συγγενές</i>, εάν ο [[ξένος]] έχει κάποια [[συγγένεια]] με τον Λάιο, σε Σοφ.· τῷ γὰρ προσήκει [[τόδε]]; ποιον αφορά; στον ίδ.· ομοίως, οὐδὲν πρὸς τὸ Πέρσας [[προσήκω]] τὸ [[πάθος]], σε Ηρόδ.· λέγεται για πρόσωπα, [[ανήκω]] σε, σχετίζομαι με, <i>τινί</i>, σε Ευρ.· [[προσήκω]] γένει, σε Αριστοφ.· με απαρ., <i>οὐ προσήκομεν κολάζειν τοῖσδε</i>, δεν ανήκουμε σ' αυτούς για να μας τιμωρήσουν, δηλ. δεν είναι στο [[χέρι]] τους να μας τιμωρήσουν, σε Ευρ. <b>2. α)</b> απρόσ., ανήκει, αφορά, <i>τίοὖν προσήκει ἐμοὶ Κορινθίων;</i> τι έχω να κάνω εγώ με τους Κορίνθιους; σε Αριστοφ. κ.λπ. <b>β)</b> με δοτ. προσ. και απαρ., ανήκει σε, είναι αρμόδιο, [[οἷς]] προσῆκε πενθῆσαι, σε Αισχύλ.· <i>οὔ σοι προσήκει προσφωνεῖν</i>, σε Σοφ.· επίσης με αιτ. προσ., <i>οὔ σε προσήκει λέγειν</i>, δεν είναι καλό να μη μιλήσεις, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">III.</b> σε μτχ.,<br /><b class="num">1.</b> αυτός που ανήκει σε κάποιον, [[αἰτία]] [[οὐδέν]] μοι προσήκουσα, σε Δημ.· <i>τὸ προσῆκον ἑκάστῳ ἀποδιδόναι</i>, Λατ. suum cuique reddere, σε Πλάτ.· απόλ., <i>τὴν προσήκουσαν σωτηρίαν</i>, η προσωπική [[ασφάλεια]] κάποιου, σε Θουκ.· <i>τὰ μὴ προσήκοντα = ἀλλότρια</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> αρμόζων, [[κατάλληλος]], [[αρμόδιος]], [[πρόσφορος]], στον ίδ.· <i>τὰ προσήκοντα</i>, ό,τι είναι κατάλληλο, ό,τι ταιριάζει, τα καθήκοντα κάποιου, σε Ξεν.· <i>τὸ προσῆκον</i>, [[καταλληλότητα]], [[συνταίριασμα]], <i>ἐκτὸς τοῦ προσήκοντος</i>, σε Ευρ.· [[μᾶλλον]] τοῦ προσήκοντος, <i>παρὰ τῷ προσήκοντι</i>, σε Πλάτ. <b>3. α)</b> λέγεται για πρόσωπα, [[συγγενής]], [[συγγενικός]], <i>τοῖσι Κυψελίδαισι οὐδὲν ἦν προσήκων</i>, σε Ηρόδ.· <i>προσήκων βασιλεῖ</i>, σε Ξεν.· και ως ουσ., <i>οἱ προσήκοντές τινος</i>, οι συγγενείς κάποιου, σε Θουκ.· ή <i>οἱ προσήκοντες</i> μόνο του, σε Ηρόδ.· απ' όπου, <i>αἱ προσήκουσαι ἀρεταί</i>, οι κληροδοτημένες καλές φήμες, σε Θουκ. <b>β)</b> <i>οὐδὲν προσήκων</i>, αυτός που δεν έχει καμία [[σχέση]] με την [[υπόθεση]], σε Πλάτ.· με απαρ., <i>οὐδὲν προσήκων ἐν γόοις παραστατεῖν</i>, δεν αρμόζει να βοηθά κάποιον στη [[θλίψη]] του, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">4.</b> απόλ. στο ουδ., <i>οὐ προσῆκον</i>, αν και δεν ταιριάζει [[καθόλου]] ή μιας και δεν ταιριάζει, σε Θουκ., Πλάτ.
}}
{{elnl
|elnltext=προσ-ήκω, alleen praes. en imperf. gekomen zijn, aanwezig zijn:; εἴπερ ὡς φίλοι προσήκετε indien jullie als vrienden zijn gekomen Soph. Ph. 229; overdr..; χρεία δὲ προσήκει de noodzaak is dringend Aeschl. Pers. 143; met prep. bep.. κατὰ τὰς προσηκούσας ὄχθας ἐπὶ τὸν ποταμόν via de oevers die langs de rivier liepen Xen. An. 4.3.23; καὶ τοῦ πρὸς ταῦτα προσήκοντος θεάτρου het daarnaast gelegen theater Xen. Hell. 7.4.31. overdr. toekomen aan, behoren bij, te maken hebben met; met dat. of πρός + acc.. οὐδὲν πρὸς Πέρσας τοῦτο προσήκει τὸ πάθος die fout heeft met de Perzen helemaal niets van doen Hdt. 8.100.4; εἰ τῷ ξένῳ τούτῳ προσήκει Λαΐῳ τι συγγενές als aan die vreemdeling een zekere verwantschap met Laius toekomt Soph. OT 814; παντὶ ἄλλῳ μᾶλλον ἢ τῷ τοιούτῳ προσήκουσι (deze dingen) passen bij ieder ander beter dan bij een dergelijk man Plat. Resp. 443a. verwant zijn:. προσήκουσι γένει zij zijn bloedverwanten Aristoph. Ran. 698; μῶν προσῆκέ σοι; hij was toch geen verwant van je? Eur. IT 550. passend zijn: als pers. constructie van 3 (zie daar) προσήκω het is passend dat ik: met ( dat. en) inf..; τὸν θεὸν καλεῖ οὐδὲν προσήκοντ’ ἐν γόοις παραστατεῖν zij roept de godheid aan hoewel het helemaal diens rol niet is om bij geweeklaag aanwezig te zijn Aeschl. Ag. 1079; οὐ προσήκομεν κολάζειν τοῖσδε het is niet passend dat wij door hen gestraft worden Eur. Or. 771; meestal onpers. onpers. προσήκει het is passend, het betaamt, met dat. en inf.:; βελτίονί σοι προσήκει γενέσθαι het past je om een beter mens worden Plat. Phaedr. 233a; met dat. en gen. te maken hebben met:; τί οὖν προσήκει δῆτ’ ἐμοὶ Κορινθίων; wat heb ik te maken met de Korinthiërs? Aristoph. Av. 969; meestal met ontk..; ἐμοὶ οὐδαμόθεν προσήκει τούτου τοῦ πράγματος ik heb niets te maken met die zaak [And.] 4.34; ᾤετο προσήκειν οὐδενὶ ἀρχῆς ὅστις μή... hij meende dat niemand aanspraak had op heerschappij, tenzij hij... Xen. Cyr. 8.1.37; acc. abs..; οὐδὲν προσῆκον zonder dat het ons iets aangaat Thuc. 6.84.1; met inf.. οὐδὲν προσῆκον μᾶλλόν τι ἐκείνους ἡμῖν ἢ καὶ ἡμᾶς ἐκείνοις ἐπιτάσσειν omdat het net zo min aangaat dat zij ons de wet stellen als wij hun Thuc. 6.82.3. ptc. als adj. toepasselijk, behorend bij:; μετὰ προσηκόντων ἐγκλημάτων met relevante aanklachten Thuc. 1.40.1; τὰ μὴ προσήκοντα ἐπικτᾶσθαι erbij te verwerven wat je niet toekomt Thuc. 4.61.1; μὴ αἰσχῦναι τὰς προσηκούσας ἀρετάς de aangeboren deugden niet beschamen Thuc. 4.92.7; met dat.. αἰτίαν ψευδῆ καὶ οὐδὲν ἐμοὶ προσήκουσαν een valse beschuldiging die helemaal niet op mij van toepassing is Dem. 21.110. verwant aan ptc. subst..; οἱ προσήκοντες γένει de bloedverwanten Eur. Med. 1304 = οἱ προσήκοντες Aeschl. Ch. 689; τοῖσι προσήκουσι τῷ νεκρῷ aan de verwanten van de dode Hdt. 4.14.1; ἐκτὸς τοῦ προσήκοντος naast de bloedverwantschap Eur. Hcld. 214; vgl. 2b. passend (bij), toekomend aan: met dat..; οὐκ ἔστιν οὐδαμόθεν σοι προσήκων ἔλεος medelijden verdien je absoluut niet Dem. 21.196; met inf..; ( λόγοι ) προσήκοντες τὰ μάλιστα ἀκούειν νέοις redevoeringen die het meest geschikt zijn voor jonge lieden om te horen Plat. Lg. 811d; abs. ptc. subst..; τὸ προσῆκον wat passend is Plat. Resp. 332c; ὁτῳοῦν τῶν παρὰ τὸ προσῆκον λεγομένων al wat buiten het eigenlijke onderwerp gezegd wordt Plat. Phlb. 36d; plur.. τὰ προσήκοντα πράττειν het juiste doen Xen. Mem. 1.1.12; οὐκ ἐκ προσηκόντων ἁμαρτάνουσι hun misstappen begaan zij tegen hun natuur in Thuc. 3.67.2.
}}
{{elru
|elrutext='''προσήκω:''' дор. [[ποθήκω]]<br /><b class="num">1)</b> [[приходить]] (ὡς φίλοι Soph.): [[χρεία]] προσήκει Aesch. это необходимо;<br /><b class="num">2)</b> [[доходить]], [[достигать]], [[простираться]] (ἐπὶ τὸν ποταμόν, πρὸς τὸ [[ἱερόν]] Xen.): ἐνταῦθ᾽ ἐλπίδος προσήκομεν Eur. вот (и все) на что мы можем рассчитывать;<br /><b class="num">3)</b> [[касаться]], [[относиться]] (οὐδὲν πρός τινα π. Her.): τὰ τοῦ πράγματος προσήκοντα Plat. то, что имеет отношение к делу; εἰ δὲ τῷ ξένῳ [[τούτῳ]] προσήκει Λαΐῳ τι [[συγγενές]] Soph. если же у этого иноземца есть что-л. общего с Лаием; (τὰ [[σκεύη]]) ὅσα τριήρεσιν προσήκει Plat. оснащение, необходимое для триер; ἐν [[τούτῳ]] προσήκετε [[ἡμῖν]] τὰ [[μέγιστα]] Thuc. в этом отношении ваша судьба нас весьма близко касается; οὐ προσήκομεν κολάζειν τοῖσδε Eur. не им (= аргосцам) наказывать нас; τοὺς προσήκοντας συμμάχους κολάζειν Thuc. (каждому) налагать кару на своих союзников; τὴν προσήκουσαν σωτηρίαν ἐκπορίζεσθαι Thuc. заботиться о своем собственном спасения;<br /><b class="num">4)</b> (преимущ. impers. и part.) приличествовать, подобать (ἀγαθοῖς [[ὑμῖν]] προσήκει εἶναι Xen.): βελτίονί σοι προσήκει [[γενέσθαι]] ἐμοὶ πειθομένῳ Plat. лучше тебе послушаться меня; τούτους γὰρ προσήκει τῶν [[πόλεων]] ἄρχειν Plat. им то и подобает управлять государствами; τὸ [[προσῆκον]] ἐκάστῳ ἀποδιδόναι Plat. воздавать каждому должное; τὰ προσήκοντα πράττειν περὶ ἀνθρώπους Plat. делать должное по отношению к людям; λόγοι προσήκοντες τὰ [[μάλιστα]] ἀκούειν νέοις Plat. речи, наиболее подходящие для ушей молодежи; οὐκ ἐκ προσηκόντων Thuc. как совсем не подобает; παρὰ τὸ [[προσῆκον]] Plat. некстати, без надобности;<br /><b class="num">5)</b> (преимущ. part.) быть в родстве: πατέρες, ἀδελφοὶ καὶ ἄλλοι οἱ προσήκοντες Plat. отцы, братья и прочие родственники; οἱ προσήκοντές τινι Her., Xen. или τινος Lys., Thuc. чьи-л. родственники; αἱ προσήκουσαι ἀρεταί Thuc. доставшиеся от предков (т. е. наследственные) доблести; οἱ προσήκοντες [[γένει]] Eur., κατὰ [[γένος]] или διὰ συγγένειαν Plut. кровные родственники.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=doric ποθ-ήκω fut. ξω<br /><b class="num">I.</b> to [[have]] arrived at a [[place]], to [[have]] [[come]], be near at [[hand]], be [[present]], Trag.; πρ. ἐπὶ τὸν ποταμόν to [[reach]] to the [[river]], Xen.<br /><b class="num">II.</b> metaph. to belong to, εἰ τῷ ξένῳ προσήκει Λαΐῳ τι συγγενές if to the [[stranger]] [[there]] belongs any kin with [[Laius]], Soph.; τῷ γὰρ προσήκει [[τόδε]]; whom does [[this]] [[concern]]? Soph.; so οὐδὲν πρὸς τὸ Πέρσας πρ. τὸ [[πάθος]] Hdt.:—of persons, to belong to, be [[related]] to, τινί Eur.; πρ. γένει Ar.:—c. inf., οὐ προσήκομεν κολάζειν τοῖσδε we do not belong to them to [[punish]], i. e. it is not for them to [[punish]] us, Eur.<br /><b class="num">2.</b> impers. it belongs to, concerns, τί οὖν προσήκει ἐμοὶ Κορινθίων; [[what]] [[have]] I to do with the Corinthians? Ar., etc.<br />b. c. dat. pers. et inf. it belongs to, beseems, οἷς προσῆκε πενθῆσαι Aesch.; οὔ σοι προσήκει προσφωνεῖν Soph.: —also c. acc. pers., οὔ σε προσήκει λέγειν 'tis not [[meet]] that thou should'st [[speak]], Aesch.<br /><b class="num">III.</b> in Partic. belonging to one, [[αἰτία]] [[οὐδέν]] μοι προσήκουσα Dem.; τὸ προσῆκον ἑκάστῳ ἀποδιδόναι, suum cuique reddere, Plat.:—absol., τὴν προσήκουσαν σωτηρίαν one's own [[safety]], Thuc.; τὰ μὴ προσήκοντα, = ἀλλότρια, Thuc.<br /><b class="num">2.</b> [[befitting]], beseeming, [[proper]], [[meet]], Thuc.:— τὰ προσήκοντα [[what]] is fit, [[seemly]], one's duties, Xen.:— τὸ προσῆκον [[fitness]], [[propriety]], ἐκτὸς τοῦ προσήκοντος Eur.; [[μᾶλλον]] τοῦ πρ., παρὰ τὸ πρ. Plat.<br /><b class="num">3.</b> of persons, [[related]], [[akin]], τοῖσι Κυψελίδαισι οὐδὲν ἦν προσήκων Hdt.; προσήκων βασιλεῖ Xen.;—and as [[substantive]], οἱ πρ. τινος one's relations, Thuc.; or οἱ πρ. [[alone]], Hdt.: —[[hence]], αἱ προσήκουσαι ἀρεταί [[hereditary]] [[fair]] [[fame]], Thuc.<br />b. οὐδὲν προσήκων one who has [[nothing]] to do with the [[matter]], Plat.; c. inf., οὐδὲν προσήκων ἐν γόοις παραστατεῖν having no [[concern]] with [[assisting]] one in sorrows, Aesch.<br /><b class="num">4.</b> absol. in neut., οὐ προσῆκον [[though]] or [[since]] it is not [[fitting]], Thuc., Plat.
|mdlsjtxt=doric ποθ-ήκω fut. ξω<br /><b class="num">I.</b> to [[have]] arrived at a [[place]], to [[have]] [[come]], be near at [[hand]], be [[present]], Trag.; πρ. ἐπὶ τὸν ποταμόν to [[reach]] to the [[river]], Xen.<br /><b class="num">II.</b> metaph. to belong to, εἰ τῷ ξένῳ προσήκει Λαΐῳ τι συγγενές if to the [[stranger]] [[there]] belongs any kin with [[Laius]], Soph.; τῷ γὰρ προσήκει [[τόδε]]; whom does [[this]] [[concern]]? Soph.; so οὐδὲν πρὸς τὸ Πέρσας πρ. τὸ [[πάθος]] Hdt.:—of persons, to belong to, be [[related]] to, τινί Eur.; πρ. γένει Ar.:—c. inf., οὐ προσήκομεν κολάζειν τοῖσδε we do not belong to them to [[punish]], i. e. it is not for them to [[punish]] us, Eur.<br /><b class="num">2.</b> impers. it belongs to, concerns, τί οὖν προσήκει ἐμοὶ Κορινθίων; [[what]] [[have]] I to do with the Corinthians? Ar., etc.<br />b. c. dat. pers. et inf. it belongs to, beseems, οἷς προσῆκε πενθῆσαι Aesch.; οὔ σοι προσήκει προσφωνεῖν Soph.: —also c. acc. pers., οὔ σε προσήκει λέγειν 'tis not [[meet]] that thou should'st [[speak]], Aesch.<br /><b class="num">III.</b> in Partic. belonging to one, [[αἰτία]] [[οὐδέν]] μοι προσήκουσα Dem.; τὸ προσῆκον ἑκάστῳ ἀποδιδόναι, suum cuique reddere, Plat.:—absol., τὴν προσήκουσαν σωτηρίαν one's own [[safety]], Thuc.; τὰ μὴ προσήκοντα, = ἀλλότρια, Thuc.<br /><b class="num">2.</b> [[befitting]], beseeming, [[proper]], [[meet]], Thuc.:— τὰ προσήκοντα [[what]] is fit, [[seemly]], one's duties, Xen.:— τὸ προσῆκον [[fitness]], [[propriety]], ἐκτὸς τοῦ προσήκοντος Eur.; [[μᾶλλον]] τοῦ πρ., παρὰ τὸ πρ. Plat.<br /><b class="num">3.</b> of persons, [[related]], [[akin]], τοῖσι Κυψελίδαισι οὐδὲν ἦν προσήκων Hdt.; προσήκων βασιλεῖ Xen.;—and as [[substantive]], οἱ πρ. τινος one's relations, Thuc.; or οἱ πρ. [[alone]], Hdt.: —[[hence]], αἱ προσήκουσαι ἀρεταί [[hereditary]] [[fair]] [[fame]], Thuc.<br />b. οὐδὲν προσήκων one who has [[nothing]] to do with the [[matter]], Plat.; c. inf., οὐδὲν προσήκων ἐν γόοις παραστατεῖν having no [[concern]] with [[assisting]] one in sorrows, Aesch.<br /><b class="num">4.</b> absol. in neut., οὐ προσῆκον [[though]] or [[since]] it is not [[fitting]], Thuc., Plat.
}}
}}
Retrieved from "https://lsj.gr/wiki/Special:MobileDiff/2671690"