ἀναίτιος: Difference between revisions

|Definition=ἀναίτιον, also α, ον [[Herodotus|Hdt.]]9.110, A.''Ch.''873:—in the best authors, only of persons,<br><span class="bld">A</span> [[not being the fault]] or [[cause of]] a thing, [[guiltless]], ἀναίτιον αἰτιάασθαι Il.13.775, cf. Od.20.135, etc.; αἰτία ἑλομένου, θεὸς ἀ. [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 617e; <b class="b3">ἀναίτιος ἀθανάτοις</b> [[guiltless]] before the gods, Hes.''Op.''827, cf. E.''Med.''730; ἀ. παρά τινι [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''1.6.10; ἀ. αἷμα ἐκχέαι ''SIG''1181.6.<br><span class="bld">2</span> c. gen. rei, [[guiltless of]] a thing, [[Herodotus|Hdt.]]1.129, 7.233, etc.; [[φόνου]], [[κακός|κακῶν]], A.''Ag.''1505, ''Ch.''873; κακίας Pl.''Ti.''42d; ἀφροσύνης [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''1. 5.10: <b class="b3">οὐκ ἀναίτιόν ἐστι</b>, c. inf., [[it is blamable]] to do, ib.5.5.22.<br><span class="bld">II</span> [[not being the cause]], τὸ ἀ. τιθέναι ὡς αἴτιον Arist.''APr.''65b16, cf. ''Rh.'' 1401b30; [[having no cause]], [[unjustifiable]], κολάσεις Phld.''Ir.''p.52 W. Adv. [[ἀναιτίως]] [[not in the form of a cause]], ἀ. τὴν αἰτίαν ἔχειν Plot.6.7.2; [[without assigning any reason]], ὁλοσχερῶς καὶ ἀ. λεκτέον Simp.''in Cael.''665.11.<br><span class="bld">III</span> [[uncaused]]. Plot.3.1.1, Phlp. ''in Ph.''277.1: Sup., Sch.E.''Hipp.''672. Adv. [[ἀναιτίως]] = [[without a cause]], Gal. 10.36, S.E.''P.''3.67, Simp.''in Ph.''641.10; ἀ. γίγνεσθαι Alex.Aphr.''in Metaph.''309.15.

|dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Morfología:</b> [-α, -ον Hdt.9.110, A.<i>Ch</i>.873]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de pers. [[no culpable]], [[inocente]] ἀναίτιον αἰτιάασθαι <i>Il</i>.13.775, cf. <i>Od</i>.20.135, ἀναίτιοι ἔργα τίνουσιν Sol.1.31, [[αἰτία]] ἑλομένου, θεὸς [[ἀναίτιος]] Pl.<i>R</i>.617e, cf. <i>Lg</i>.727b, ἁ δὲ πόλις ἀ. καὶ [[ἀζάμιος]] [ἔσ] τω <i>IG</i> 12(2).1.17 (Mitilene IV a.C.), cf. Plb.5.11.5, <i>PTeb</i>.43.32 (II a.C.), Clem.Al.<i>Strom</i>.1.1.4, <i>PLond</i>.1677.54 (VI a.C.), τὸ ἀναίτιον [[αἷμα]] <i>ID</i> 2532.1A.6 (Renea II a.C.), καταδιδασκαλοῦντες τὰς ἀναιτίους ψυχάς 2<i>Ep.Clem</i>.10.5<br /><b class="num">•</b>c. dat. [[no culpable a los ojos de]] [[ἀναίτιος]] ἀθανάτοισι Hes.<i>Op</i>.827, [[ἀναίτιος]] γὰρ καὶ ξένοις εἶναι θέλω E.<i>Med</i>.730, καὶ [[ἀναίτιος]] ἔσῃ παρὰ τοῖς σαυτοῦ X.<i>Cyr</i>.1.6.10<br /><b class="num">•</b>c. gen. [[no culpable de]] Μήδους μὲν ἀναιτίους τούτου ἐόντας Hdt.1.129, cf. 7.233, ὡς μὲν [[ἀναίτιος]] εἶ τοῦδε φόνου A.<i>A</i>.1505, ὅπως δοκῶμεν τῶνδ' ἀναίτιαι κακῶν εἶναι A.<i>Ch</i>.873, κακίας Pl.<i>Ti</i>.42d, ἀφροσύνης X.<i>Cyr</i>.1.5.10<br /><b class="num">•</b>como pred. neutr. οὐδ' ... παρὰ σοῦ δέχεσθαι ἀναίτιόν ἐστιν no es sin culpa aceptar algo que venga de ti</i> X.<i>Cyr</i>.5.5.22.<br /><b class="num">2</b> de abstr. [[no causado]] εἰ ἀναίτιός τις εἰσάγοιτο κίνησις Chrysipp.<i>Stoic</i>.2.273, cf. Plot.3.1.1, στοιχεῖα Sch.E.<i>Hipp</i>.672, [[διότι]] τὰ κατὰ τύχην γινόμενα ἀναίτιά φαμεν εἶναι Phlp.<i>in Ph</i>.277.1<br /><b class="num">•</b>[[inmotivado]], [[incausado]] κολάσεις Phld.<i>Ir</i>.52, οὔτε γὰρ [[ἀναίτιος]] νόσου σύστασίς ἐστιν Plu.2.731d<br /><b class="num">•</b>tb. de Dios: de la Trinidad [[ἀναίτιος]] [[γοῦν]] ὁ πατήρ καὶ ὁ υἱὸς καὶ τὸ [[ἅγιον]] πνεῦμα Epiph.Const.<i>Haer</i>.76.44 (p.398.31), de Dios Padre op. [[Cristo]] y al Espíritu Santo, Gr.Naz.M.37.751A.<br /><b class="num">3</b> [[que no es causa]], [[no causal]] subst. τὸ ἀναίτιον ὡς αἴτιον τιθέναι Arist.<i>APr</i>.65^b16, cf. 78^b12, <i>Rh</i>.1401^b30, Basil.M.29.113A.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως<br /><b class="num">1</b> [[inocentemente]] φαγεῖν Hegemon.<i>Arch</i>.10 (p.17.2).<br /><b class="num">2</b> [[no como una causa]] ἀναιτίως τὴν αἰτίαν ἔχειν Plot.6.7.2.<br /><b class="num">3</b> [[sin dar una causa o razón]] ὁλοσχερῶς καὶ ἀναιτίως λεκτέον Simp.<i>in Cael</i>.665.11.<br /><b class="num">4</b> [[sin causa]] εἰ δ' ἀναιτίως φθείρεται Ph.2.503, τὸ μηδὲν ἀναιτίως γίγνεσθαι Gal.10.36, ὑφ' ἑτέρου κινεῖσθαι ἤτοι ἀναιτίως κινηθήσεται S.E.<i>P</i>.3.67, cf. Simp.<i>in Ph</i>.641.10, Alex.Aphr.<i>in Metaph</i>.309.15, Plu.2.1015b<br /><b class="num">•</b>de Dios Padre τὸ μὲν ἀναιτίως εἶναι Gr.Nyss.<i>Tres dei</i> 57.9, de [[Cristo]] ἐν ἀρχῇ ἀναιτίως Gr.Naz.M.36.100A.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0190.png Seite 190]] ([[ἀναιτία]] fem. Aesch. Ch. 860 Her. 9, 110), unschuldig, nicht Schuld od. Ursache von etwas, ἀναίτιον αἰτιάασθαι, den Unschuldigen anklagen, Il. 18, 775 u. öfter; ἀθανάτοις, schuldlos vor den Göttern, Hes. O. 825; κακίας, κακῶν, am Unglück, Plat. Tim. 42 d Rep. II, 379 b; ἀφροσύνης, von Wahnsinn frei zu sprechen, Xen. Cyr. 1, 5, 10; [[ἀναίτιος]] ἔσῃ παρὰ τοῖς στρατιώταις, du wirst nicht von ihnen angeklagt werden, 1, 6, 10. – Adv., Sp. neben ἀγεννήτως, Plut. de an. procr. e Tim. b.

|btext=ος <i>ou</i> α, ον :<br />non coupable, non responsable, innocent ; τινος de qch ; τινι, [[παρά]] τινι envers qqn ; οἱ ἀναίτιοι les innocents ; [[οὐκ]] ἀναίτιόν ἐστι avec l'inf. XÉN il est blâmable de.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[αἴτιος]].