προσμένω: Difference between revisions

|Definition=Dor. [[ποτιμένω]] ''SIG''615.7 (Delph., ii B.C.):—<br><span class="bld">A</span> [[bide]], [[wait]], χρόνον πολλόν [[Herodotus|Hdt.]]1.199, cf. 5.19; σῖγ' ἔχουσα πρόσμενε S.''El.''1236, cf. 1399; <b class="b3">ἡσυχάζων π.</b> Id.''OT''620; <b class="b3">π. χρόνον ὀλίγον ἔστ' ἂν... π. ἕως..</b>, [[Herodotus|Hdt.]]8.4, X.''HG''2.4.7.<br><span class="bld">2</span> c. dat., [[remain attached to]], [[cleave to]], πάθεα π. τοκεῦσιν A.''Eu.''497 (lyr.); τῷ Κυρίῳ ''Act.Ap.''11.23; <b class="b3">π. ταῖς δεήσεσιν</b> continue in.., ''1 Ep.Ti.''5.5; ταῖς ἑαυτῶν ἀγωγαῖς Gal.15.436.<br><span class="bld">II</span> trans., [[wait for]], [[await]], c. acc., Thgn.1144, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''837, ''El.''164(lyr.), etc.; [[face]] in battle, [[stand one's ground against]], δορίκτυπον ἀλαλάν Pi.''N.''3.60: c. acc. et inf. fut., Ὀρέστην τῶνδε προσμένουσ' ἀεὶ παυστῆρ' ἐφήξειν S.''El.''303.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0772.png Seite 772]] (s. [[μένω]]), 1) dabei bleiben, verweilen, ausharren; [[σῖγα]] πρόσμενε, Soph. El. 1391; O. R. 620; Her. 8, 4; c. dat., bevorstehen, πάθεα προσμένει τοκεῦσιν, Aesch. Eum. 474. – 2) trans. erwarten, c. acc., Theogn. 1140; ἀλαλὰν Λυκίων, abwarten, ohne zu fliehen, im Kampfe bestehen, Pind. N. 3, 60; τὸν βοτῆρα προσμεῖναι, Soph. O. R. 837; Trach. 522 El. 160; προσμένουσα τὴν τύχην, Eur. Med. 1116; Xen. auch mit folgdm [[ἕως]], Hell. 2, 4, 7.

|btext=<i>f.</i> προσμενῶ, <i>ao.</i> προσέμεινα, <i>etc.</i><br /><b>I.</b> <i>intr.</i> <b>1</b> [[rester auprès]], [[demeurer]];<br /><b>2</b> <i>avec un suj. de chose</i> attendre ; être réservé à, τινι;<br /><b>II.</b> <i>tr.</i> attendre <i>en gén.</i>, acc. ; προσμένειν ἔστ' [[ἄν]], [[ἕως]] attendre que;<br />[[NT]]: persévérer.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[μένω]].

|elnltext=προσ-μένω met acc. wachten op, afwachten; τὸν βοτῆρα προσμεῖναι wachten op de herder Soph. OT 837; abs. (blijven) wachten:. χρόνον πολλόν προσμένουσι zij blijven lange tijd wachten Hdt. 1.199.5; προσμεῖναι... ἔστ’ ἄν... wachten totdat... Hdt. 8.4.2. met dat., met zaak als subj..; πάθεα προσμένει τοκεῦσιν lijden staat de ouders te wachten Aeschl. Eum. 497; met pers. als subj. blijven bij, trouw blijven. προσμένειν τῷ κυρίῳ trouw blijven aan de Heer NT Act. Ap. 11.23.

|elrutext='''προσμένω:''' (fut. προσμενῶ, aor. προσέμεινα)<br /><b class="num">1</b> [[оставаться]], [[пребывать]] (χρόνον [[πολλόν]] Her.; ἡμέρας [[τρεῖς]] NT): εἰ ἡσυχάζων προσμενῶ Soph. если я буду бездействовать; [[σῖγα]] πρόσμενε Soph. храни молчание;<br /><b class="num">2</b> предстоять, тж. угрожать (τινί Aesch.);<br /><b class="num">3</b> [[поджидать]], [[ждать]] (τινά Soph.): Ὀρέστην προσμένουσα ἐφήξειν Soph. ожидающая прихода Ореста.