3,251,689
edits
εὔδιος: Difference between revisions
6_15
(13_7_1) |
(6_15) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1062.png Seite 1062]] ([[Ζεύς]], [[Διός]]), <b class="b2">still, ruhig, heiter</b> (vgl. [[εὐδιεινός]] u. [[εὐδία]]), bes. bei Sp. von dem Ruhen der Stürme, ἐκ δ' ἀνέμοιο εὔδιοι ἐκλύζοντο – ἄκραι Ap. Rh. 1, 521; [[κλίμα]] Strab. III p. 144; [[νῆσος]] ποιοῦσα [[εὔδιον]] τὸν λιμένα D. Sic. 12, 61, wie Luc. pisc. 29; τὰ πρὸς πλόον εὔδια πάντα Theocr. 22, 22; bei heiterm Wetter Etwas thuend, Arat. 991 u. öfter; oft übertr., [[εὔδιος]] καὶ ἥδιστος [[βίος]], ruhig, heiter, poet., u. ähnl., wie ποτὲ μὲν φαίνεις πολὺν ὑετόν, [[ἄλλοτε]] δ' [[αὖτε]] [[εὔδιος]] Ep. ad. 37 (XII, 156); πρηΰς τε καὶ [[εὔδιος]] [[ἄμμιν]] ἱκάνοις Opp. H. 4, 29; vgl. Jacobs zu Philostr. 20, 17; τὸ [[εὔδιον]] τοῦ προσώπου M. Ant. 6, 29; – [[εὔδιον]] steht adverb., Opp. Cyn. 1, 44, wie εὔδια [[πόντος]] πορφύρεται Agath. (X, 14). – Bei Hippocr. <b class="b2">mild</b>, in Beziehung auf die Wärme, χειμὼν [[μήτε]] [[λίην]] [[εὔδιος]] [[μήτε]] ὑπερβάλλων τῷ ψύχει. Vgl. oben [[εὐδιαίτερος]]. Hippocr. hat auch den superl. εὐδιεστάτη. [ι wird von Arat. u. Orph., wenn die letzte Sylbe lang ist, auch lang gebraucht.] | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1062.png Seite 1062]] ([[Ζεύς]], [[Διός]]), <b class="b2">still, ruhig, heiter</b> (vgl. [[εὐδιεινός]] u. [[εὐδία]]), bes. bei Sp. von dem Ruhen der Stürme, ἐκ δ' ἀνέμοιο εὔδιοι ἐκλύζοντο – ἄκραι Ap. Rh. 1, 521; [[κλίμα]] Strab. III p. 144; [[νῆσος]] ποιοῦσα [[εὔδιον]] τὸν λιμένα D. Sic. 12, 61, wie Luc. pisc. 29; τὰ πρὸς πλόον εὔδια πάντα Theocr. 22, 22; bei heiterm Wetter Etwas thuend, Arat. 991 u. öfter; oft übertr., [[εὔδιος]] καὶ ἥδιστος [[βίος]], ruhig, heiter, poet., u. ähnl., wie ποτὲ μὲν φαίνεις πολὺν ὑετόν, [[ἄλλοτε]] δ' [[αὖτε]] [[εὔδιος]] Ep. ad. 37 (XII, 156); πρηΰς τε καὶ [[εὔδιος]] [[ἄμμιν]] ἱκάνοις Opp. H. 4, 29; vgl. Jacobs zu Philostr. 20, 17; τὸ [[εὔδιον]] τοῦ προσώπου M. Ant. 6, 29; – [[εὔδιον]] steht adverb., Opp. Cyn. 1, 44, wie εὔδια [[πόντος]] πορφύρεται Agath. (X, 14). – Bei Hippocr. <b class="b2">mild</b>, in Beziehung auf die Wärme, χειμὼν [[μήτε]] [[λίην]] [[εὔδιος]] [[μήτε]] ὑπερβάλλων τῷ ψύχει. Vgl. oben [[εὐδιαίτερος]]. Hippocr. hat auch den superl. εὐδιεστάτη. [ι wird von Arat. u. Orph., wenn die letzte Sylbe lang ist, auch lang gebraucht.] | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''εὔδιος''': -ον, (ἴδε ἐν λέξ. [[δῖος]]): -[[γαλήνιος]], [[καθαρός]], [[λαμπρός]], επὶ ἀέρος, καιροῦ, θαλάσσης, [[ἄνεμος]] Ξεν. Ἑλλ. 1. 6, 38˙ εὔδια πάντα Θεόκρ. 22. 22˙ ἁλὸς ἄκραι Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 521, κτλ.˙ [[θερμός]], [[μαλακός]], [[ἤπιος]], ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ [[χειμέριος]], Πινδ. Π. 5. 12˙ χειμὼν Ἱππ. π. Ἀέρ. 287˙ ἐπὶ προσώπων, [[ἤπιος]], [[φαιδρός]], εὔχαρι, Ὀππ. Ἁλ. 4. 29˙ τὸ [[εὔδιον]] τοῦ προσώπου Μ. Ἀντων. 6. 30: - οὐδ. [[εὔδιον]], εὔδια, ὡς Ἐπίρρ. Ὀππ. Κυν. 1. 44, Ἀνθ. Π. 10. 14: - ἀνώμαλ. Συγκρ. καὶ Ὑπερθ. εὐδιέστερος, -έστατος Ἰππ. π. Ἀέρ., ἔνθ’ ἀνωτ.˙ [[εὐδιαίτερος]] Ξεν., ἔνθ’ ἀνωτ. ΙΙ. ἐξερχόμενος ἢ ἀσχολούμενος ἐν καλοκαιρίᾳ, Ἄρατ. 916˙ φέρων ὡραῖον καιρόν, Ὀρφ. Ὕμν. 37. 24. Ἐκ τῆς ποσότητος τοῦ [[δῖος]] θὰ ἐνόμιζέ τις ὅτι τὸ ι [[εἶναι]] μακρὸν ἐν τῷ [[εὔδιος]], [[εὐδία]], κτλ.˙ ἀλλ’ οἱ ποιηταὶ ἔχουσιν ῐ ἐν ἀμφοτέροις˙ μόνον ἐν Ὀρφ., ἔνθ’ ἀνωτ., ἐν ἄρσει ῑ ὡς καὶ ἐν Ἀράτ. 784, 823, 850: ἐν Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 15, 4 ὁ Βεκκῆρος ἔγραψεν εὐδῖαι, [[ἴσως]] κατὰ λάθος. | |||
}} | }} | ||