3,274,390
edits
φένω: Difference between revisions
6_3
(13_6b) |
(6_3) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1261.png Seite 1261]] <b class="b2">tödten</b>, ungebr. Stammform, wovon [[φόνος]] und einige Zusammensetzungen des adj. verb. [[φατός]], wie [[Ἀρείφατος]], [[μυλήφατος]], όδυνήφατος. – Dazu gehört der epische aor. [[ἔπεφνον]], ich tödtete, oft bei Hom., mit u. ohne Augment; πεφνέμεν Il. 6, 180; das part. πεφνόντα hat Bekker Il. 16, 827, bei Wolf πέφνοντα (17, 539 [[καταπεφνών]]). Ein praes. πέφνω haben erst spätere Dichter, wie Opp. Hal. 2, 133. – Perf. πέφαμαι, von welchem Hom. πέφαται, Il. 17, 689, [[πέφανται]], Il. 5, 531. 15, 563 (s. auch [[φαίνω]]), u. den inf. [[πεφάσθαι]] braucht. – Fut. πεφήσομαι, πεφήσεαι, Il. 13, 829 Od. 22, 217. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1261.png Seite 1261]] <b class="b2">tödten</b>, ungebr. Stammform, wovon [[φόνος]] und einige Zusammensetzungen des adj. verb. [[φατός]], wie [[Ἀρείφατος]], [[μυλήφατος]], όδυνήφατος. – Dazu gehört der epische aor. [[ἔπεφνον]], ich tödtete, oft bei Hom., mit u. ohne Augment; πεφνέμεν Il. 6, 180; das part. πεφνόντα hat Bekker Il. 16, 827, bei Wolf πέφνοντα (17, 539 [[καταπεφνών]]). Ein praes. πέφνω haben erst spätere Dichter, wie Opp. Hal. 2, 133. – Perf. πέφαμαι, von welchem Hom. πέφαται, Il. 17, 689, [[πέφανται]], Il. 5, 531. 15, 563 (s. auch [[φαίνω]]), u. den inf. [[πεφάσθαι]] braucht. – Fut. πεφήσομαι, πεφήσεαι, Il. 13, 829 Od. 22, 217. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''φένω''': [[φονεύω]], [[ῥῆμα]] ἀπαντῶν μόνον ἐν τῷ ἀορ. [[ἔπεφνον]], Ἰλ. Φ. 55, Σοφ. Οἰδ. Τύρ. 1497. Ἐπικ. [[ὡσαύτως]] πέφνον, Ἰλ. Ν. 363· ― (κατὰ συγκοπὴν ἐκ τοῦ μετ’ ἀναδιπλ. τύπου, πέφενον, ὡς τὸ [[λελαβέσθαι]], λελαθεῖν, [[πεπιθεῖν]])· ὑποτ. πέφνῃς, ῃ Ὀδ. Χ. 316, Ἰλ. Υ. 172· ἀπαρ. πεφνέμεν Ζ. 180· μετοχ. πέφνων (φέρεται παροξ. ὡς εἰ προῆλθεν ἐξ ἐνεστ. πέφνω), Π. 827, [[ἔνθα]] ἴδε Spilvn. (πρβλ. [[κατέπεφνον]])· τὸν δὲ ἐνεστ. τοῦτον παρέλαβε καὶ μετεχειρίσθη ὁ Ὀππ. ἐν τοῖς 2. 133· ― συντομώτερος [[τύπος]] τῆς ῥίζης [[εἶναι]] τὸ ΦΑ, εἰς ὃ πρέπει νὰ ἀναφέρηται καὶ ὁ παθ. πρκμ. πέφαμαι, οὗ ἔχει ὁ Ὅμ. τὸ γ΄ ἑνικ. καὶ πληθ. πέφαται Ἰλ. Ο. 140, κ. ἀλλ., [[πέφανται]] Ε. 531· τὸ ἀπαρ. [[πεφάσθαι]] Ν. 447· καὶ τὸν παθ. μέλλ. πεφήσεαι Ν. 829, Ο. 140, Ὀδ. Χ. 217· ἕτεροι δὲ τύποι μνημονεύονται παρὰ τοῖς Γραμμ., ἀόρ. α΄ φάσαι Φώτ., Ἡσύχ., πρβλ. Σχόλ. εἰς Πινδ. Ν. 1. 69· ἀόρ. β΄ μετοχ. παφὼν Ἡσύχ.· ἀόρ. β΄ μέσ. ἀπέφατο = ἀπέθανεν. (Ἐντεῦθεν παράγεται καὶ τὸ [[φατός]], πεφονευμένος, παρ’ Ἡσύχ., ἀπαντῶν μόνον ἐν τοῖς συνθέτοις Ἀρείφατος, μυλήφατος, ὀδυνήφατος.) | |||
}} | }} | ||