3,274,216
edits
(13_7_2) |
(6_9) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1044.png Seite 1044]] ἡ, 1) das Zusantmenstellen, Zusammenbringen, Versammeln, Vereinigen. – 2) das Zusammensetzen, Verfertigen, Anordnen; ἡ τῶν ὡρῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ [[σύστασις]], Plat. Conv. 188 a; πραγμάτων, im Gedicht, Arist. poet. 14; προσώπου, das Zurechtlegen des Gesichts, wenn man es in Falten legt, um ihm eine unveränderlich ernste Haltung zu geben, Plut. Pericl. 5; τῆς ἐπιβο υλῆς, der zur Nachstellung entworfene Plan, Pol. 6, 7, 8. – Auch das Zusammenführen mit einem Andern, Vorstellung, Empfehlung, Plut. Them. 27. – 3) das Zusammentreten, die Versammlung, Verbindung, sowohl durch Freundschaft, als in böser Absicht, Zusammenrottung, Aufstand, Dem. 45, 67; [[πρός]] τινα, Pol. 3, 78, 2 u. öfter. – Auch das Zusammentreffen im Kampfe, die Schlacht selbst, Her. 6, 117. 7, 167; ἡ ἐν ταῖς συμπλοκαῖς [[μάχη]] καὶ [[σύστασις]], Plat. Legg. VIII, 833 a; auch γνώμης, Aufregung, Bangigkeit, Thuc. 7, 71, wie φρενῶν, Eur. Hipp. 983 (s. [[συνίστημι]]). – 4) das Bestehen, Beschaffenheit, Zustand, bes. dauernder, von Staaten, οὐδ' ἡ [[τοιαύτη]] ξύστασις ἅπαντα μενεῖ χρόνον, Plat. Rep. VIII, 546 a; τοῦ κόσμου, Tim. 32 e; [[πόλεων]], Legg. VI, 782 a; τῆς πολιτείας, Verfassung, Pol. 6, 43, 5 u. oft; die nach einem Aufruhr wieder hergestellte Einigkeit der Bürger, Isocr. u. sonst; Pol. vrbdt εἰληφέναι τήν τε σύστασιν καὶ τὴν αὔξησιν, 6, 4, 13. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1044.png Seite 1044]] ἡ, 1) das Zusantmenstellen, Zusammenbringen, Versammeln, Vereinigen. – 2) das Zusammensetzen, Verfertigen, Anordnen; ἡ τῶν ὡρῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ [[σύστασις]], Plat. Conv. 188 a; πραγμάτων, im Gedicht, Arist. poet. 14; προσώπου, das Zurechtlegen des Gesichts, wenn man es in Falten legt, um ihm eine unveränderlich ernste Haltung zu geben, Plut. Pericl. 5; τῆς ἐπιβο υλῆς, der zur Nachstellung entworfene Plan, Pol. 6, 7, 8. – Auch das Zusammenführen mit einem Andern, Vorstellung, Empfehlung, Plut. Them. 27. – 3) das Zusammentreten, die Versammlung, Verbindung, sowohl durch Freundschaft, als in böser Absicht, Zusammenrottung, Aufstand, Dem. 45, 67; [[πρός]] τινα, Pol. 3, 78, 2 u. öfter. – Auch das Zusammentreffen im Kampfe, die Schlacht selbst, Her. 6, 117. 7, 167; ἡ ἐν ταῖς συμπλοκαῖς [[μάχη]] καὶ [[σύστασις]], Plat. Legg. VIII, 833 a; auch γνώμης, Aufregung, Bangigkeit, Thuc. 7, 71, wie φρενῶν, Eur. Hipp. 983 (s. [[συνίστημι]]). – 4) das Bestehen, Beschaffenheit, Zustand, bes. dauernder, von Staaten, οὐδ' ἡ [[τοιαύτη]] ξύστασις ἅπαντα μενεῖ χρόνον, Plat. Rep. VIII, 546 a; τοῦ κόσμου, Tim. 32 e; [[πόλεων]], Legg. VI, 782 a; τῆς πολιτείας, Verfassung, Pol. 6, 43, 5 u. oft; die nach einem Aufruhr wieder hergestellte Einigkeit der Bürger, Isocr. u. sonst; Pol. vrbdt εἰληφέναι τήν τε σύστασιν καὶ τὴν αὔξησιν, 6, 4, 13. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''σύστᾰσις''': ἡ, ([[συνίστημι]]) τὸ [[ὁμοῦ]] τιθέναι, [[σύνθεσις]], [[διοργάνωσις]], [[κατασκευή]], ἐπὶ τῶν μελῶν ζῴου, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 2. 1, 4, π. Ζ. Γεν. 2. 6, 44, κἑξ., κ. ἀλλ.· ἡ ξ. τοῦ σώματος ἡ διὰ γυμνασίων Πλάτ. Τίμ. 89Α. 2) [[καθόλου]] [[σύνθεσις]], [[σύνταξις]], συναρμολόγησις, τῶν ῥήσεων ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρ. 268D τῶν πραγμάτων Ἀριστ. Ποιητ. 7, 1· τοῦ μύθου [[αὐτόθι]] 10. 4· ἀπολ., ἡ πλοκὴ δράματος, [[αὐτόθι]] 13, 4· ἡ σ. τῆς ἐπιβουλῆς, ὁ σχηματισμὸς σχεδίου, Πολύβ. 6. 7, 8· σ. προσώπου, ἐπιμελὴς [[διευθέτησις]], σπουδαία ἢ σοβαρὰ [[ἔκφρασις]] τοῦ προσώπου, περὶ τοῦ Περικλέους, Πλουτ. Περικλ. 5. ΙΙ. τὸ συνιστᾶν, συσταίνειν, παρουσίασίς τινος [[πρός]] τινα, [[σύστασις]], πατρικὴν ἔχων σ. Πολύβ. 1. 78, 1· ἡ [[πρός]] τινα σ. ὁ αὐτ. 4. 82, 3, πρβλ. Διον. Ἁλ. Ρητ. 5. 2, Θεμιστ. 27. ΙΙΙ. [[παράστασις]], [[ἀπόδειξις]], Ἀλέξ. Ἀφρ. Β). (συνίσταμαι) τὸ [[ὁμοῦ]] ἵστασθαι, [[συνάντησις]]· [[μάλιστα]] ἐπὶ ἐχθρικῆς σημασίας, [[μάχη]] ἐκ τοῦ [[συστάδην]], mêlée (πρβλ. [[συσταδόν]]), ἐν τῇ σ. μάχεσθαι Ἡρόδ. 6. 117, πρβλ. 7. 167· ἡ ἐν ταῖς συμπλοκαῖς [[μάχη]] καὶ ξ. Πλάτ. Νόμ. 833Α· ἡ ἐκ σ. [[μάχη]] Ἡρῳδιαν. 4. 15· [[ὅταν]]... σύστασιν ὁ ἀγὼν ἔχῃ Πλουτ. Δημήτρ. 16, πρβλ. Αἰμίλ. 20· - μεταφ., σ. γνώμης, ἀγὼν [[πνευματικός]], [[μεγάλη]] ἀνησυχία καὶ ἐπιτεταμένη φροντὶς καὶ [[μέριμνα]], Θουκ. 7. 71· [[οὕτως]], ἤν τις [[πόνος]] ἢ σ. γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ Ἱππ. 310. 9. 2) [[συνάντησις]], [[συνένωσις]], [[συναγωγή]], π. χ. ὑγρῶν, Foës. Oecon. Hipp.· ὕδατος, Θεοφρ. π. φυτ. Αἰτ. 5. 14, 5· ἀνέμων, Διόδ. 3. 51· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τοῦ τόπου [[ἔνθα]] συνάγονται ὕδατα, [[αὐτόθι]] 36· - μεταφορ., λόγων Πλάτ. Πολ. 457Ε. 3) [[συνάντησις]], [[ἕνωσις]], [[ὅμιλος]] ἀνθρώπων [[ὁμοῦ]] συνηγμένων, Εὐρ. Ἀνδρ. 1088, [[Ἡρακλ]]. 415· κατὰ ξυστάσεις γιγνόμενοι, συναθροιζόμενοι καθ’ ὁμάδας, Θουκ. 2. 21, πρβλ. Ξεν. Ἱππ. 7, 19, κλπ. β) πολιτικὴ [[ἕνωσις]], γενικωτέρα τοῦ [[ἑταιρεία]] καὶ [[σύνοδος]], Ἰσοκρ. 38Α, Δημ. 1122. 5· - ἐθνικαὶ σ., συνελεύσεις ἐθνικαί, Πολύβ. 24. 1, 3· κατὰ συστάσεις κωμάζειν Δίωνος Κ. Ἀποσπ. σ. 60 Urs. 4) [[φιλία]] ἢ [[συμμαχία]], [[πρός]] τινα Πολύβ. 3. 78, 2· [[συνωμοσία]], ἐπί τινα Πλουτ. Πύρρ. 23. ΙΙ. ἡ [[σύνθεσις]], [[κατασκευή]], [[σύστασις]] προσώπου ἢ πράγματος, τοῦ κόσμου Τίμ. Λοκρ. 99D, Πλάτ. Τίμ. 32C· τῶν ὡρῶν, τοῦ κόσμου, τῆς ψυχῆς ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. 188Α, Τίμ. 32C, 36D, κλπ.· ἡ περὶ τὴν κεφαλὴν ξ. [[αὐτόθι]] 75Β· φυσικὴ σ. Ἀριστ. Κατηγ. 8. 13· ἡ σ. τῆς πόλεως ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 4. 11, 8., 7. 13, 9. β) ἀπολ., πολιτικὴ [[σύστασις]], [[σύνταγμα]], Πλάτ. Πολ. 546Α, Νόμ. 702D, κλπ. 2) [[ὕπαρξις]], [[ἀρχή]], νόσων ὁ αὐτ. ἐν Τιμ. 89Β, πρβλ. C· ἡ ἐξ ἀρχῆς τῶν ὅλων σ. Διόδ. 1. 7, πρβλ. Πλούτ. 2. 427Α, Β· σ. λαμβάνειν Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 15, 14, [[Πολυδ]]., κλπ.· - ἐπὶ ποταμοῦ, ὁ αὐτ. 9. 43, 1. 3) μεταφορ., ἐπὶ τοῦ νοῦ, [[σύστασις]] φρενῶν, [[αὐστηρότης]], [[σοβαρότης]] (πρβλ. [[συνίστημι]] Β. IV), Εὐρ. Ἱππ. 983. 4) ἐπὶ διαφόρων σωμάτων, [[σύμπηξις]], ἡ σ. τοῦ ὑγροῦ περὶ τὴν ὑπερῴην Ἱππ. 157D, πρβλ. Πλούτ. 2. 130C· ἔψειν [[μέχρι]] συστάσεως Γαλην. 5) [[οὐσία]], πλάττειν ἐκ πηλοῦ [[ζῷον]] ἢ τινος ἄλλης ὑγρᾶς σ. Ἀριστ. περὶ Ζ. Μορ. 2. 9, 7, πρβλ. Πλούτ. 2. 696Α· ξηραὶ σ. Ἀριστ. περὶ τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 15, 2. - Πρβλ. [[συνίστημι]] ἀπ’ ἀρχῆς [[μέχρι]] τέλους. | |||
}} | }} |