ἀφανίζω: Difference between revisions

ἀφανίζω (view source)

Revision as of 11:33, 5 August 2017

5,135 bytes added , 5 August 2017

6_13b

Spiros

Bureaucrats, Interface administrators, Administrators

3,277,286

edits

@@ Line 12: / Line 12: @@
 {{pape
 |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0407.png Seite 407]] unsichtbar machen, [[νεφέλη]] ἥλιον Xen. An. 3, 4, 8, nach Brodäus Emend., s. Krüger; den Augen entziehen, ἀφανίζοντες κρύπτομεν Plat. Phil. 66 a; vgl. Eur. I. T. 764; τὸ [[σῶμα]] ἐξενέγκαντες ἀφανίσουσι Xen. Mem. 1, 2, 53; vgl. Her. 3, 126; entwenden, Xen. Oec. 14, 2; verheimlichen, ὅ τι νοεῖ Plat. Crat. 418 b; vertilgen, zerstören, τὸ [[γένος]] Conv. 190 c; ἐλαίαν, σηκόν, Lys. 7, 2; [[ἀργύριον]], οὐσίαν, Aesch. 1, 101. 103; Ἀθήνας Xen. An. 3, 2, 11. Häufiger im pass., νῆσοι κατὰ τῆς θαλάττης ἀφανίζονται, gehen unter, Her. 7, 6; κατακαυθεὶς ἠφανίσθη, er verschwand, 7, 167; oft bei Plat. u. Folgdn, ὑπὲρ τοὺς τῆς χώρας ὅρους ἀφανισθείς, über die Grenze gebracht, Plat. Legg. IX, 855 a; Philostr. Imagg. 1. 26 steigert οὐχ ὡς ἀπόλοιντο, ἀλλ' ὡς ἀφανισθεῖεν εἰς μίαν ἡμέραν.
+}}
+{{ls
+|lstext='''ἀφανίζω''': μέλλ. Ἀττ. ῐῶ: πρκμ. ἠφάνικα, Δημ. 950. 3: ― καθιστῶ τι ἀφανές, [[ἀποκρύπτω]], [[νεφέλη]]… ἠφάνισεν ἥλιον (πιθ. γραφὴ) Ξεν. Ἀν. 3. 4, 8· [[ἐντεῦθεν]] ὡς τὸ Λατ. abscondo, χάνω τὴν θέαν τινός, δὲν [[βλέπω]] τι, Εὔβουλ. ἐν «Σφιγγωκαρίωνι» 1. 18, [[ἔνθα]] ἴδε Meineke· ἀφ. τὸ συμφορώτατον, ἐξαλείφειν, ἀπαλείφειν, καταστρέφειν, Ἱππ. Ἀρχ. Ἰητρ. 17· [[αἴρω]] ἐκ τοῦ μέσου πολιτικοὺς καταδίκους, [[ὥστε]] ἡ [[τύχη]] αὐτῶν διαμένει [[ἄγνωστος]], Ἡρόδ. 3. 126, Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 53, πρβλ. Θουκ. 4. 80, Ξεν. Ἀν. 1. 6, 11· [[καθόλου]], ἐπὶ θανάτου, [[αἴρω]] ἐκ τῆς γῆς, «παίρνω», Ἐπιγρ. Ἑλλ. 376. 8., 380. 6, κ. ἀλλ.: ― Παθ., τὴν γνώμην μηδὲν... ἀφανισθεῖσαν, [[οὐδαμοῦ]] ἢ ἀποκρυφθεῖσαν, σκεπασθεῖσαν, Θουκ. 7. 8. 2) [[αἴρω]] ἐκ τοῦ μέσου, ἀπομακρύνω, [[ἄχος]] Σοφ. Ο. C 1712· [[ἐξαφανίζω]], [[ὁπότε]] πόλεος ἀφανίσειεν ἁ πτεροῦσσα [[παρθένος]] τιν' ἀνδρῶν Εὐρ. Φοίν. 1041· Μούσας ἀφ. Ἀριστοφ. Νεφ. 971· ἀφ. αὐτὸν εἰς τὸν νεὼν ὁ αὐτ. Πλ. 741. 3) [[καταστρέφω]] ἐξ ὁλοκλήρου, παντελῶς [[ἐξαλείφω]], καθαιρῶ μέχρις ἐδάφους, [[ἐξαλείφω]] τὸ γεγραμμένον κτλ., Θουκ. 6. 54, κτλ.· [[ὅλως]] ἀφ. τὰ ἱερὰ Δημ. 562, 17. 4) καθιστῶ ἀφανῆ, [[ἐξαλείφω]] τὰ ἴχνη, Ξεν. Κυν. 5. 3, κτλ.· [[ἐξαλείφω]] τὰ ἴχνη αἵματος, Ἀντιφῶν 134. 37· [[ἐξαφανίζω]] μάρτυρα ἢ μαρυρίαν, ὁ αὐτ. 135. 29: ἀπαλάττομαί τινος, δίκην Ἀριστοφ. Νεφ. 760. 5) [[ἀποκρύπτω]], [[κλέπτω]]. Ξεν. Οἰκ. 14. 2. 6) [[ἐπισκοτίζω]], ἀμαυρῶ, [[καταστρέφω]] τὴν ὑπόληψίν τινος, ἀρετήν, ἀξίωσιν, δόξαν, τὸ δίκαιον, κτλ., Θουκ. 7. 69., 2. 61, Πλάτ., κτλ.: ἀλλ' ἐπὶ καλῆς σημασίας, ἀφ. αγαθῷ κακόν, ἐξαλείφειν τὸ κακὸν διὰ τοῦ ἀγαθοῦ, Θουκ. 2. 42· δύσκλειαν ὁ αὐτ. 3. 58· τὰ χρώματα ἀφανίζουσιν ἐκ τοῦ σώματος (ἡ [[λύπη]] καὶ τὸ ζῆν κακῶς), Ἀντιφάν. ἐν «Εὐπλοίᾳ» 1· τὴν [[τρίχα]] πολιὰν οὖσαν ἐπειρᾶτο βαφῇ ἀφανίζειν, προσεπάθει νὰ τὴν κάμῃ διὰ βαφῆς νὰ μὴ φαίνηται τοιαύτη, Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 7. 20· ἀφανίζειν τὰ πρόσωπα (πρβλ. [[ἀπρόσωπος]]), ἐπὶ τῆς προσποιητῆς σκυθρωπότητος τῶν ὑποκριτῶν [[ὅταν]] νηστεύωσιν, ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὑτῶν, [[ὅπως]] φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες Εὐαγγ. κ. Ματθ. Ϛ΄, 16· πρβλ. Ἑβδ. (Ἰωὴλ Β΄, 20, Ζαχ. Ζ΄, 14). 7) [[καταστρέφω]], [[ἐξαφανίζω]] περιουσίαν, [[ἀργύριον]], ναυτικὸν Αἰσχίν. 14. 24., 85. 31· ὅλον τὸ [[ἐργαστήριον]] Δημ. 821, ἐν τέλει, πρβλ. 820 ἐν τέλει, 839. 15· ― [[ὡσαύτως]] ἀφ. τὴν οὐσίαν, [[μετατρέπω]] τὴν περιουσίαν (κτηματικὴν ἢ [[ἄλλην]]) εἰς χρήματα ἵνα ἀποκρύψω αὐτήν, ἢ ἄρω ἐκ τοῦ μέσου (πρβλ. ἀφανὴς 5), Δημ. 827. 12, Αἰσχίν. 14. 38. 8) [[ἐκπίνω]], [[πίνω]] ἐντελῶς [[ποτήριον]] οἴνου, Εὔβουλ. ἐν «Παμφίλῳ» 3· πρβλ. Meineke Ἀποσπ. Κωμ. 2. 829. ΙΙ. Παθ., [[γίνομαι]] [[ἀόρατος]], ἐξαφανίζομαι, Ἡρόδ. 4. 8. 124, Σοφ. Ἀντ. 255· ἐπὶ ἀνθρώπων καταχωσθέντων ὑπὸ θυέλλης ἄμμου, Ἡρόδ. 3. 26· ἢ ἀπολεσθέντων ἐν τῇ θαλάσσῃ, Θουκ. 8. 38, Ξεν. Ἑλλ. 1. 6, 24· ἀφ. κατὰ τῆς θαλάσσης, ἐπὶ νήσων, Ἡρόδ. 7. 6· [[ὑποβρύχιος]] ἠφ. Πλουτ. Κράσσ. 19· ἀφ ἐξ ἀνθρώπων Ἡρόδ. 4. 95, Λυσ. 191. 27· ἀφ. εἰς ὕλην, ἐντὸς δάσους, Ξεν. Κυν. 10. 23· καταγελασθὲν ἠφανίσθη Θουκ. 3. 83. 2) ζῶ ἰδιωτεύων, Ξεν. Ἀγ. 9. 1.
 }}