3,274,159
edits
θανάσιμος: Difference between revisions
6_14
(13_6b) |
(6_14) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1186.png Seite 1186]] ον, tödtlich, todtbringend, τύχαι Aesch. Ag. 1249; θανάσιμον ἀνδρὸς [[αἷμα]], das Blut des sterbenden Mannes, 1019; [[θανάσιμος]] [[γόος]], Trauer um den Tod, oder Sterbelied, 1419; φάρμακα Eur. Ion 616; ὄλωλε θανασίμῳ πεσήματι Soph. Ai. 1012, durch den Sturz ins Schwert; [[πέπλον]], das vergiftete, Tr. 755; [[βλάβη]] Plat. Legg. XI, 933 d; [[νόσημα]] Rep. III, 406 b; [[ἀδικία]] X, 610 c; [[ἤδη]] [[θανάσιμος]], er ist dem Sterben, dem Tode nahe, ibd. III, 408 c; so Soph. ὦ [[γαῖα]] δέξαι θανάσιμόν μ' [[ὅπως]] ἔχω Phil. 808; Ἅιδου θανασίμους οἰκήτορας Ai. 513, wie Eur. Hec. 1033 θανάσιμον πρὸς Ἅιδαν; – θηρία, giftige, todtbringende, Pol. 1, 56, 4 u. Sp. – Adv. θανασίμως τύπτειν, tödtlich, Antiph. 4 γ 4, wie θανάσιμα δάκνειν D. Sic. 1, 87. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1186.png Seite 1186]] ον, tödtlich, todtbringend, τύχαι Aesch. Ag. 1249; θανάσιμον ἀνδρὸς [[αἷμα]], das Blut des sterbenden Mannes, 1019; [[θανάσιμος]] [[γόος]], Trauer um den Tod, oder Sterbelied, 1419; φάρμακα Eur. Ion 616; ὄλωλε θανασίμῳ πεσήματι Soph. Ai. 1012, durch den Sturz ins Schwert; [[πέπλον]], das vergiftete, Tr. 755; [[βλάβη]] Plat. Legg. XI, 933 d; [[νόσημα]] Rep. III, 406 b; [[ἀδικία]] X, 610 c; [[ἤδη]] [[θανάσιμος]], er ist dem Sterben, dem Tode nahe, ibd. III, 408 c; so Soph. ὦ [[γαῖα]] δέξαι θανάσιμόν μ' [[ὅπως]] ἔχω Phil. 808; Ἅιδου θανασίμους οἰκήτορας Ai. 513, wie Eur. Hec. 1033 θανάσιμον πρὸς Ἅιδαν; – θηρία, giftige, todtbringende, Pol. 1, 56, 4 u. Sp. – Adv. θανασίμως τύπτειν, tödtlich, Antiph. 4 γ 4, wie θανάσιμα δάκνειν D. Sic. 1, 87. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''θᾰνάσῐμος''': νᾰ, ον, (θανεῖν, [[θάνατος]]) [[θανατηφόρος]], Ἱππ. Ἀφ. 1244, κτλ.· τύχαι Αἰσχύλ. Ἀγ. 1276· [[πέσημα]] Σοφ. Αἴ. 1033· [[χείρωμα]] ὁ αὐτ. Ο. Τ. 560· [[πέπλος]] ὁ αὐτ. Τρ. 758· φάρμακα Εὐρ. Ἴωνι 616, κτλ.· θηρία θ., ἐπὶ δηλητηριωδῶν ἑρπετῶν, Πολύβ. 1. 56, 4· - ἐπίρρ., θανασίμως [[τύπτω]], κτυπῶ θανατηφόρον [[κτύπημα]], Ἀντιφῶν 127. 32. 2) τοῦ θανάτου, ἀνήκων εἰς τὸν θάνατον, θαν. [[αἷμα]], τὸ [[αἷμα]] τοῦ ἀποθνήσκοντος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1019· μέλψασα θ. [[γόον]], ἀφοῦ ἔψαλε τὸ θρηνῶδες ᾆσμα τοῦ θανάτου μου, [[αὐτόθι]] 1445. II. ἐπὶ προσώπων, [[ἐγγὺς]] τοῦ θανάτου, Σοφ. Φ. 819· θ. ἤδη [[ὄντα]] Πλάτ. Πολ. 408C· ὑποκείμενος εἰς θάνατον, [[αὐτόθι]] 610E. 2) [[νεκρός]], Σοφ. Αἴ. 517, Ο. Τ. 959. | |||
}} | }} | ||